تمام دانشگاه های جنجالی دولت دهم

دولت دهم در روزهای پایانی خود بار دیگر در حوزه دانشگاه خبر ساز شد. اعطای مجوز یک دانشگاه به محمود احمدی نژاد به پاس 8 سال ریاست جمهوری، ایجاد دانشگاه طب سنتی در آخرین روزهای دولت، ادغام یک دانشگاه بزرگ در یک دانشگاه بزرگ دیگر و احیای یک دانشگاه دیگر که در همین دولت حکم انحلال آن داده شده بود، جنجالی ترین دانشگاههای دولت دهم بشمار می رود.

جایزه تاسیس دانشگاه به احمدی نژاد !

به گزارش خبرنگار مهر، در هفته پایانی دولت دهم خبر تاسیس دانشگاه از سوی محمود احمدی نژاد در صدر اخبار قرار گرفت. مجوز این دانشگاه بنا به گفته برخی اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی، در زمان تقدیر شورا از احمدی نژاد ابتدا به صورت شفاهی بیان شده و همه اعضا با آن موافقت کرده اند و سپس به صورت مکتوب آن را مورد تصویب قرار داده اند. متن مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی اعلام می دارد "ماده واحده «تایید تاسیس و استقرار دانشگاه بین‌‌المللی در تهران» که در جلسه 735 روز 25 تیرماه 92 شورای عالی انقلاب فرهنگی و بنا به پیشنهاد روز 25 تیر 92 رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسیده است، به شرح ذیل برای اجرا ابلاغ می‌شود: «ماده واحده تاسیس دانشگاه بین‌المللی توسط هیئت موسس به ریاست محمود احمدی‌نژاد مورد موافقت قرار می‌گیرد». تبصره-اساسنامه این دانشگاه به تایید وزاری علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌رسد و استقرار مرکز و واحد آن در تهران بلامانع است».

اما اینکه ناگهان و در آخرین روز حضور محمود احمدی نژاد در شورای عالی انقلاب فرهنگی و در کسوت ریاست این شورا، درخواست داده شده و بلافاصله هم با آن موافقت صورت گرفته است، جای پرسش های بسیاری را باقی می گذارد.

اما دانشگاه بین المللی، دانشگاه ایرانیان، دانشگاه منسوب به احمدی نژاد و یا دانشگاه منسوب به مشایی همه گزاره های ناآشنایی نیستند. در تاریخ اول آبان 89 در مراسمی (اینجا) از سوی شریف ملک زاده دبیر وقت شورایعالی امور ایرانیان خارج از کشور از راه‌اندازی بزرگترین دانشگاه جامع بین‌المللی ایرانیان مقیم خارج خبر داده شد. پس از آن رسانه‌ها از موافقت شورایعالی انقلاب فرهنگی با تاسیس چنین دانشگاهی خبر دادند و حتی مطرح شد ریاست هیات امنای این دانشگاه برعهده اسفندیار رحیم‌مشایی چهره جنجالی دولت نهم و دهم است.

اما پس از اطلاعیه وزارت علوم در خردادماه سال 90 که اعلام شد به دلیل تقاضای استقرار این موسسه آموزشی غیردولتی در تهران کسب مجوز از شورایعالی انقلاب فرهنگی لازم است. همچنین در این اطلاعیه تصریح شده بود که تعدادی از معاونین رئیس جمهور، وزرا و جانشین رئیس شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور به عنوان اعضای هیأت موسس در دانشگاه مذکور به وزارت علوم پیشنهاد و معرفی شده­ اند. اما در نهایت شورای عالی انقلاب فرهنگی طرح تاسیس این دانشگاه را از دستور خارج کرد.

با این حال به نظر می رسد موضوع یک دانشگاه بین المللی آن هم در تهران که با تراکم موسسات آموزش عالی دولتی و غیردولتی مواجه است باردیگر پای برخی از اعضای سابق دولت نهم و دهم را به حوزه علم و فناوری باز می کند.

ایجاد دانشگاه در هفته پایانی عمر دولت !

دکتر طریقت منفرد دومین وزیر بهداشت دولت دهم که پس از عزل وحیددستجردی، مسئولیت وزارت بهداشت را در این دولت برعهده گرفت در آخرین هفته عمر دولت دهم مبنای تاسیس یک دانشگاه را پایه گذاری کرد.

وی در پاسخ به مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی مبنی بر ایجاد یک دانشگاه برای طب سنتی اسلامی - ایرانی، در روز 8 مردادماه 92 دکتر شمس اردکانی را به عنوان سرپرست و مسئول راه اندازی این دانشگاه تعیین کرد. این در حالی است که این دانشگاه برخلاف دانشگاه های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تنها ماموریت آموزشی را در حیطه طب سنتی برعهده دارد. در حال حاضر 52 دانشگاه و دانشکده علوم پزشکی مسئولیت آموزش، پژوهش و ارائه خدمات در نظام سلامت را برعهده دارند.

ادغام یک دانشگاه بزرگ در یک دانشگاه بزرگ دیگر !

دولت دهم علاقه بسیاری به محو کردن دانشگاه ها داشت. پس از محو کامل دانشگاه علوم پزشکی ایران و احیای دوباره آن پس از دو سال، این بار نوبت دانشگاه صنعت آب و برق شهید عباسپور است که در دانشگاه شهید بهشتی محو شود و تنها به تابلویی با عنوان "پردیس فنی مهندسی شهید عباسپور دانشگاه شهید بهشتی" تقلیل یابد.

دانشگاه آب و برق شهید عباسپور کار خود را در سال 49 تحت عنوان مجتمع آموزشی آغاز کرد و خط مشی اصلی آن پرورش دانش آموختگانی آشنا با صنعت آب و برق بود. شهید حسن عباسپور وزیر وقت نیرو و بنیانگذار آن در سال 59 به منظور افزایش مهارت‌های کارشناسان و تکنسین‌های صنعت آب و برق به عنوان مرکز آموزش‌های تخصصی برق در شمال شرق تهران و در منطقه حکیمیه فعالیت خود را ادامه داد.

این مجتمع آموزشی در سال 70 به دانشکده و در سال 84 به دانشگاه ارتقا یافت و در سال 87 بر اساس مصوبه ای از وزارت نیرو به وزارت علوم انتقال یافت. این دانشگاه که دارای 4 دانشکده، 14 گروه تخصصی، 5 مرکز و موسسه و حدود 60واحد تخصصی بود، به استناد مصوبه 24فروردین ماه 92 شوراي گسترش آموزش عالي، مبني بر الحاق دانشگاه صنعت آب و برق (شهيد عباسپور) به دانشگاه شهيد بهشتي، تحت عنوان "دانشکده هاي فني و مهندسي شهيد عباسپور دانشگاه شهيد بهشتي" به این دانشگاه واگذار شد و طي نامه شماره 30584/22/2 در تاریخ 5 خردادماه 92 از سوی معاون آموزشي وزارت علوم، به دانشگاههاي فوق الذکر ابلاغ شد.

اعتراضات دانش آموختگان، اساتید و دانشجویان این دانشگاه نیز به جایی نرسید و از مهرماه 92، فعالیت آموزشی این دانشگاه تحت عنوان یکی از پردیس های دانشگاه شهید بهشتی آغاز خواهد شد و دلیل معترضین به این عنوان که با توجه به سوابق و کارکردهای این دو دانشگاه، ادغام آنها هیچ هم افزایی را برای هیچ یک از این دو مجموعه در پی نخواهد داشت، به هیچ انگاشته شد.

انحلال و احیای شبانه یک دانشگاه پزشکی!

دولت دهم اما در یکی دیگر از جنجال های دانشگاهی خود، دانشگاهی را یک شبه منحل کرد و پس از آن یک شبه آن را احیا کرد. انحلال و احیای دانشگاه علوم پزشکی ایران یکی از موارد نادر در حوزه آموزش عالی کشور بود.

استادان، کارکنان و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران در شب پاییزی 8 آبان ماه 89 ناگهان با مصوبه ای مواجه شدند که دانشگاه آنها را با بیش از سه دهه فعالیت، بیش از 6 هزار دانشجو و 731 هیئت علمی و 7 دانشکده، 10 بیمارستان آموزشی، 16 بیمارستان درمانی، 7 مرکز بهداشت و درمان و 27 مرکز تحقیقاتی در یک دانشگاه دیگر ادغام کرده بود.

با این حال 8 آبان ماه 89 دکتر مرضیه وحیددستجردی وزیر وقت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در مصوبه ای در راستای اجرای تصمیمات دولت مبنی بر خروج دستگاههای اجرایی از استان تهران به شماره 677/110 معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور، به دکتر باقر لاریجانی ریاست وقت دانشگاه علوم پزشکی تهران دستور داد تمامی واحدهای آموزشی، پژوهشی و دانشجویی منتزع از دانشگاه علوم پزشکی ایران به دانشگاه علوم پزشکی تهران منتقل شوند و به دکتر محمدرضا رزاقی ریاست وقت دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی دستور دارد تصدی تمامی واحدهای بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی واگذار شود.

در آن زمان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران به این موضوع اعتراض کردند و آن را نپذیرفتند. اعتراضات به مجلس شورای اسلامی کشیده شد اما در نهایت با توضیحات وزیر بهداشت و معاون مدیریت و توسعه منابع انسانی رئیس جمهور مشخص شد که انتقال دستگاههای اجرایی از تهران مهمترین منشاء این تصمیم بوده است.

با وجود این که ابلاغ تصمیم ادغام دانشگاه علوم پزشکی ایران از سوی رئیس جمهور انجام شده بود اما پس از احیا، احمدی نژاد تاکید کرد "من از این موضوع خبر نداشتم و از رادیو آن را شنیدم". نیمه شب 18 فروردین ماه 92 پس از اینکه وزارت بهداشت دوران پس از عزل وحیددستجردی و آغاز کار رسمی طریقت منفرد به عنوان وزیر بهداشت را تجربه می کرد اعلام شد به اعتراض اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران سابق رسیدگی شده است و بر اساس مصوبه شورای گسترش وزارت بهداشت این دانشگاه به شکل سابق خود بر می گردد.

تغییرات انجام گرفت و پس از تعیین سرپرست و مسئول هیات انتقال دانشگاه علوم پزشکی ایران فعالیت خود را از سر گرفت و اکنون خود را آماده پذیرش دانشجویان از سال تحصیلی جدید می کند. اما اتفاقاتی که در این مدت بر سر دانشجویان، اساتید، کارکنان به دلیل رفتارهای دوگانه دولت آمده، در هیچ اخباری بازتاب نیافت.

شکرآب میان احمدی نژاد و چند رئیس دانشگاه

دولت دهم در سال پایانی خود جنجال دیگری هم در حوزه آموزش عالی داشت و آن شکرآب میان احمدی نژاد و چند رئیس دانشگاه بود. روسای دانشگاهی که با حکم خود احمدی نژاد در شورای عالی انقلاب فرهنگی حکم ریاست خود را بر دانشگاه کسب کرده بودند در سال پایانی دولت از چشم رئیس دولت افتاده بودند.

دکتر باقر لاریجانی که به گفته لنکرانی وزیر بهداشت دولت نهم در جلسه شورای انقلاب فرهنگی با اصرار و ابراز خرسندی از سوی احمدی نژاد به ریاست دانشگاه علوم پزشکی تهران رسیده بود، در سال پایانی دولت دهم به علت اصلی برکناری دکتر مرضیه وحید دستجردی وزیر بهداشت تبدیل شد. بر اساس نامه استعفای لاریجانی فشارهای دولت برای تغییر وی از ریاست دانشگاه علوم پزشکی تهران آنقدر شدید بود که ادامه کار را برای وی و وزارت بهداشت سخت کرده بود. در نهایت با عزل دکتر دستجردی وزیر وقت بهداشت از سوی احمدی نژاد، لاریجانی هم از ریاست دانشگاه علوم پزشکی تهران کنار گذاشته شد.

فرهاد رهبر و بیژن رنجبر دیگر مغضوبان احمدی‌نژاد در سال پایانی دولت دهم بودند. اسفند ماه 91 نامه عجیبی از سوی رئیس‌جمهور منتشر شد که در آن خطاب به وزیر علوم خواستار تغییر رؤسای دانشگاه‌های «تهران» و «تربیت مدرس» شده بود. رئیس جمهور در این نامه تاکید کرده بود : متاسفانه و بر اساس اطلاعات دقیق در دو دانشگاه مهم ، تهران و تربیت مدرس به گونه ی دیگری مدیریت می شوند که نه تنها سازنده نیست، بلکه تا حدودی در نقطه مقابل حرکت عمومی ملت و شئون دانشگاه و دانشگاهیان است. اما سرانجام این نامه به تغییر این دو نیانجامید و تنها نشان داد که احمدی نژاد از این دو نفر دلخور است.