صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۲۴ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۱۲۱۹۸۴
تاریخ انتشار: ۱۱ : ۲۳ - ۳۱ تير ۱۳۹۲
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
دو اقتصاددان آمریکایی با تاکید بر این که تحریم اقتصادی ایران کارایی ندارد تصریح کردند که هزینه‌های جنگ اقتصادی با ایران بر منافع استراتژیک آن سنگینی می‌کند و سود همه طرف‌ها در دنبال کردن یک راه‌حل دیپلماتیک است.

به گزارش انتخاب به نقل از ایسنا، استیو هانک و گابریس ایرادین، اساتید حقوق کاربردی در دانشگاه جان هاپکینز در مقاله‌ای با عنوان «اکنون زمان تشدید جنگ اقتصادی با ایران نیست» که در روزنامه فایننشیال تایمز منتشر شد با اشاره به تاثیر تحریم‌های اعمال شده بر ایران نوشتند: حتی با وجودی که اقتصاد ایران منقبض شده و تحت فشار شدیدی به دلیل اعمال تحریم‌ها قرار دارد، اما بیش از آن چه تصور می‌شود انعطاف‌پذیر است. ذخایر ارزی تهران برای پشتوانه واردات 10 ماهه کافی است و این یکی از سلامت‌ترین سطوح پشتوانه‌های وارداتی یک اقتصاد در حال ظهور است. کسری مالی نسبتا کم است و بدهی دولتی کم‌تر از 10 درصد تولید ناخالص داخلی است.

اما شاید جالب‌ترین وجه داستان تحریم ایران این واقعیت باشد که با وجود تحریم تجارت خارجی، حساب فعلی تجارت خارجی هم‌چنان از مازادی چشمگیر برخوردار است. حقیقت ناراحت کننده درباره تحریم‌های اقتصادی ایران این است که این تحریم‌ها تجارت خارجی با کشورهای هدف را متوقف نکرده است. اگرچه صادرات نفت ایران از زمان اجرایی شدن آخرین دور تحریم‌ها کاهش زیادی داشته است اما این امر با افزایش20 درصدی صادرات غیرنفتی نظیر سیمان، سنگ آهن، محصولات پتروشیمی، پسته و فرش ایرانی نسبتا جبران شده است.

در واقع دیگر کشورها به ویژه چین، هند، مالزی و کره جنوبی خلاء ایجاد شده توسط تحریم‌های غربی را پر کرده‌اند. به علاوه روسیه، ترکیه، عراق و امارات به تسهیل این پاشنه آشیل اقتصادی رژیم تحریم‌ها کمک کرده‌اند.

از نظر این دو نویسنده فقط اقدام مستقیم در بازارهای نفتی می‌تواند ضربه سنگینی به اقتصاد ایران وارد کند و در عین حال تاکید می‌کنند که «احتمالا هزینه‌های تشدید جنگ اقتصادی با ایران بسیار سنگین‌تر از هرگونه سود استراتژیک آن خواهد بود.» و «تحریم‌ها اگرچه شدید بوده‌اند اما نتوانسته‌اند اقتصاد منعطف ایران را فلج کنند. به نظر می رسد سود همه طرف‌های مربوطه فقط در تنها گزینه قابل اجرای باقی مانده هم‌گرایی دارد و آن گزینه، یک راه حل دیپلماتیک است.»