در جریان انتخابات فرارو چند نکته مهم وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد . چیزهایی وجود دارد، چیزهایی باید انجام گیرد و چیزهایی که شاید اتفاق بیفتد .
بودها : 1- شرایط کشور در شرایط نامساعدی است . حتی در زمان جنگ هم چنین شرایطی نداشتیم ... به گونه ای که دوست و دشمن در ناتوانی مدیریتی دولت وقت و گسترش فقر و نداری جامعه متفق القول باشند . امروزه زندگی بسیاری از مردم تحمل ناپذیر هست . مشکلات و معضلات اجتماعی، اخلاقی و اقتصادی طی سالهای اخیر به شدت تشدید شده است . این واقعیتی هست که هیچ فرد منصفی نمی تواند منکر شود .
2- سیاست خارجی ما با دشواری های جدی مواجه است . گفتگوهای جاری با 5+1 نه تنها نتوانسته است کشور را به ساحل امن سوق دهد بلکه نتیجه آن جری شدن طرف مقابل و مطرح کردن درخواست های جدید بعد از هرنشست و گفتگو، از یک سو و سخت تر شدن تعاملات ایران با دنیا گشته است . عدم پیشرفت در مذاکرات ، تنگ تر شدن دایره تحریم ، بوجود آمدن اتحاد بین دنیای غرب ، دنیای عرب و ترکیه علیه دوستان سنتی ایران در سوریه و لبنان ، روی آوردن ایران به سوی کشورهای کم اهمیت در سیاست جهانی و بسیاری از نمود های دیگر سیاست خارجی بیان گر ضعف جدی دیپلماسی جاری کشور است .
3- از بین رفتن کرامت انسانی و شخصیت شهروند ایرانی در داخل و خارج امری روشن و غیر قابل کتمان است . اخلاق جامعه به طور جد مورد تهدید قرار گرفته است . قبح دروغگویی ، رشوه خواری ، دورویی ، فساد و دزدی های کلان از بیت المال و بانک ها با عناوین مختلف ، پارتی بازی ، حرمت شکنی ، از بین رفته است . در شرایطی قرار گرفتیم که پرونده سازی علیه یکدیگر به سنت تبدیل شده است . علی رغم حکم صریح قرآن در مورد نفی تجسس و بیان قبح و زشتی تشییع فاحشه ، این کار نه تنها در جامعه نمود دارد بلکه در نهاد های رسمی ، پیش چشم نمایندگاه مردم و در حالی که مردم گوش می دهند چنین عمل قبیحی از رؤسای قوه سر می زند و با عنوان پلید افشاگری بر آن تفاخر می شود و تعبیر بسیار زشت « بگم نگم » ادبیات زیبای فارسی را آلوده می کند . به یاد داشته باشیم که در روایت های دینی گفته شده است که « الناس علی دین ملوکهم » .
4- بیرون کشیدن کشور از این شرایط نیازمند مردان مجرب و توانمند بود و همه انتظار داشتند با آمدن آقای هاشمی کشور بار دیگر به روزهای شکوفایی برگردد... اما به هردلیل درست و یا نادرست نگذاشتند این اتفاق بیفتد .
5- تعدادی از افراد کاندیدا شده تأیید صلاحیت شده اند که گرچه اغلب آنان از روند فعلی مدیریت کشور ناراضی و نگران هستند و این خود نوعی امید واری است اما در بین اینان کس و یا کسانی هستند که که دل به دولت فعلی بسته اند و این یعنی تداوم همین وضع اسفبار .
6- این قبیل کاندیداها از همان شیوه ای بهره می گیرند که دولت فعلی به هنگام جمع کردن رأی مردم از همان شیوه بهره گرفت یعنی معرفی کردن خویشتن به عنوان نماینده دین و دینداران . چیزی که نمونه اش را در هاله نور و دفاع جانانه افراد خاص در حوزه علمیه قم دیدیم . اگر به سخنان کاندیدا ها توجه کنیم و نیزبه حضور افراد خاصی که با غوغاسالاری این دولت مشگل ساز را به قدرت رساندند در اطراف این قبیل کاندیدا ها بنگریم به خوبی کاندیدای دولت را می توانیم تشخیص بدهیم .
باید ها : 1- همه می دانیم و می دانند که تداوم سیاست جاری کشور یعنی افتادن در پرتگاه .... این نکته ای است که همه منصفان به آن اذعان دارند . از طرف دیگر همه خیر خواهان جامعه انفاق نظر دارند که باید کشور از این وضع بیرون آورده شود بنابر این باید کاری کرد . قانون با همه زمینه هایی که ممکن است در اختیار افرادی بگذارد که از آن سوء استفاده کنند اما در عین حال امکانات و پتانسیلی دارد که خیر خواهان می توانند از آن برای پیشرفت کشور بهره بگیرند .
2- عدم امکان دست یابی به بهترین مطلق هرگز ملازم آن نیست که از بهترین موجود هم دست بکشیم . همه می دانیم که اگریکی از آقایان خاتمی و یا هاشمی می بود انتخاب روشن و حتمی بود اما به هردلیل این دو بزرگوار نیستند پس باید در اندیشه فردی باشیم که در همین مسیر حرکت خواهد کرد . در بین کاندیداهای موجود آقایان روحانی و عارف از این امتیاز برخوردار هستند . هردو نشان دادند که توانمند هستند و خواهند توانست کشور را از این وضع ناگوار بیرون بکشند . بنابر این باید کاری کنیم که یکی از این دو قدرت را در دست بگیرد . سنجش همه جوانب امر نشان می دهد که همکاری این دو می تواند کشور را نجات بدهد . از اینر و و نیز با توجه به شرایط و ویژگی های این دو بزرگوار بهتر و موفق آمیز تر است که آقای حسن روحانی در قامت رنیس جمهور و آقای عارف در لباس معاون اولی این مهم را به عهده بگیرند .
3- شرایط کنونی به گونه ای است که همه عقلای قوم اعم از اصلاح طلب و اصول گرا از دایره تنگ این عناوین بیرون آیند و با چشم پوشی از مطالبات صد در صدی به خواسته ای حد اقلی بسنده کنند و پشت سر این دو بزرگوار قرار گیرند تا بخش خاکستری جامعه را که با کنار گذاشتن هاشمی سرخورده شدند ، دوباره به صحنه بیاورند و قدرت را از دست کسانی که در این مدت اثبات کردند ناتوان هستند بیرون بیاورند .
4- باید آقایان عارف و روحانی با هم کنار بیایند و یک نفر را در میدان نگه دارند و هردو برای پیروزی همان یک نفر تلاش کنند . البته با توجه به تجربه سنگین آقای روحانی در جریان پرونده هسته ای ایران ، در این شرایط که باید فردی وارد گود شود که این پرونده را با عزت و توانمندی ببندد ، ماندن روحانی در میدان انتخابات مناسب تر به نظر می رسد .
شاید ها :1- روزی را که خاتمی برای دور اول به قدرت رسید همه به یاد دارند . شاید کسی فکر نمی کرد خاتمی وزیر ارشاد هاشمی روزی در قامتی مدیری ظاهر شود که دنیا روی او حساب بازکند . و امروز به عنوان قهرمان نجات ایران نمود پیدا کند . حال چرا فکر نکنیم که شاید حسن روحانی هم یک خاتمی دیگر گردد ؟ .... روحانی نیز از همین امتیاز ها برخوردار است پس چرا روحانی یک خاتمی دیگر نشود ؟ شاید بشود .
2- کشور ایران بارهای بار با دشواری ها مواجه شده است و با تلاش و خردورزی سر بلند از آن بیرون آمده است نمونه بسیار روشن آن جنگ هشت ساله بود . این بار هم شاید با سرکار آوردن خردورزانی چون روحانی و عارف این اتفاق بیفتد .
3- دوم خرداد را کسی پیش بینی نمی کرد و شاید آن روز صاحبان قدرت هرگز دلشان نمی خواست آن حماسه بزرگ اتفاق بیفتد و همه ساکتان در امر انتخابات که از آنان به عنوان جمعیت خاکستری انتخابات یاد می شود و همواره اکثریت را دارند وارد گود شوند و خاتمی را به ریاست جمهوری برسانند . شاید این بار هم چنین اتفاقی بیفتد .
پس بزرگان جریان های خردگرا اعم از اصلاح طلبان و اصولگرایان معتدل و کارگزارن تعقلی افزون بکار گیرند و با کنار گذاشتن خواسته های هرچند به حق گروهی خودشان ، اقدام عاجل کنند و با به میدان انتخابات کشاندن طرفداران خویش آقای روحانی را به ریاست جمهوری و آقای عارف را به معاون اولی برگزینند تا مردم از این وضع بیرون آیند و به اسلام و ایران و مردم شریفش آبرویی دیگر بدهند .
مخلص همه خیر خواهان
محمد علی سلطانی
کاندیدای که دم از اعتدال میزند. که کارش شده فقط انتقاد این افراط نیست.بهتر نیست چند تا برنامه هم ارائه دهند.
رفتار در ستی هم با آقای عابدینی نداشت با کنایه وخنده به او گفت بی سوادی.رفتارش با مجری منو یاد احمدی نژاد انداخت معلومه مث احمدی نژاد چه جوری با انتقاد برخورد خواهد کرد.
چرا عارف رییس جمهور نشه و روحانی معاون اولش ؟
همه ی ما میدونیم که روحانی اصلاح طلب واقعی نیست پس هیچ اصلاح طلبی به روحانی رای نخواهد داد.
"رای ما دکتر محمدرضا عارف"
امید وارم بزرگانی همچون هاشمی و خاتمی یکبار دیگر دلسوزانه وارد گود شوند و این اعتلاف را شکل بدهند!
هاشمی باید ثابت کند که حاضر است به خاطر همان مردمی که از او خواستند بیاید،هزینه کند!خاتمی هم باید با کمک به تشکیل این اعتلاف، تعقل و درایت در کشور داری را -که مشخصه ی عارف و روحانی است- به مدیریت کشور برگرداند!
شک نکنید اگر هر دو بمانند-حتی اگر حمایت شوند-رای نخواهند آورد
"بزرگان عاقل باشند"
قانون مداری
شفافیت (کسی دیگر این را بیان نمیکند)
جامعه مدنی
ایران برای همه ایرانیان
رابطه با جهان
یادتان باشد. خاتمی ه مردم وعده ی بخصوصی نداد. او مردم را صدا زد. گفت حقی دارند. حق زندگی شرافتمند. و این راه است که همه با هم باید برویم. او قهرمان نبود که مشکلات را حل کند. او گفت همراهمان خواهد بود. و گفت این مسیر تنها در صورتی به سرانجام میرسد که شفافیت و حکومت قانون حاکم باشد.
ملاک انتخاب کاندیدای اجماعی باید نظرسنجی های معتبر باشد
به نظر می رسد تا کنون جناب عارف در تبلیغات تلویزیونی و مناظره ها موفق تر عمل کرده اند و اعتماد بیشتری را به خود جلب نموده اند
متاسفانه آقای روحانی جز در گفت و گوی ویژه نخست (آن هم صرفاً بخش هایی از آن) حرف خاص و متمایزی نزده اند و به کلی گویی بسنده نموده اند. ایشان برای جلب بیشتر آرا (چه اصلاح طلب و چه مستقل) باید دقیق تر و شجاعانه تر و بابرنامه تر صحبت کند
جرات داشتي ژيغاممو بذار
بنظرم مردم ایران بعد از این همه سختی و رنج و سوء مدیریت و انواع و اقسام بلاها دیگر فرق سره از ناسره را می فهمند البته هنوز هستند مردم کم دانش و کم فرهنگی که سیستم گداپروری احمدی نژادی را بد نمیدانند و چه بسا بخاطر همین یارانه به امثالهم که نمونه بارز آن جلیلی است رای بدهند اما اکثر قریب به اتفاق ملت ایران خواستار پیوستن به جامعه جهانی و پیشرفتند چرا که حجم انبوهی از همین مردم را جوانان تشکیل میدهند و دیگر منبع دریافت اخبارشان صدا و سیمای قرون وسطایی ضرغامی و دیدگاه های عهد قجر مدیران اونجا نیست.
در اینکه یکی از مقصران شرایط موجود هم شخص آقای جلیلی است شکی نیست بهر حال از ماست که بر ماست پس بهتره دست بدست هم بدیم و خودمون رو از این منجلاب بیرون بکشیم...
این حرف همه عقلای اصولگرایان معتدل و اصلاح طلبان هست.
با بیرون ماندن از گود انتخابات، به هیچ چیزی نمیرسیم جز رضایت صاحبان قدرت.
با داشتن دو نامزد هم مطمئنا آرا شکسته میشه و نمیشه امیدی به پیروزی داشت.
فقط میشه با شرکت حداکثری ما و اجماع عقلای قوم بر یکی از نامزدها امیدوار به پیروزی نهایی بود انشالله.
امیدوارم این اتفاق بیفتد هرچه زودتر.