جامعه ایرانی قابل پیش بینی نیست

 سید محمد ثقفی در مورد اینکه چرا در جامعه ایرانی رفتار و اعمال مردم با سخن آنها تفاوت دارد، اکثر افراد و مقامات آنچه را که می گویند و ادعا می کنند در عمل به آن متعهد و وفادار نیستند به خبرنگار مهر گفت: یکی از ویژگی های روح ایرانی حالت دوگانگی شخصیتی است. یعنی به ظاهر دست روی سینه می گذارند و اظهار ارادت می کنند تعارف می کنند. ولی از درون مخالفت هستند.

این نویسنده و مترجم تصریح کرد: ایرانیان برای مقامات بالاتر از خود تملق می گویند و به زیردستان خود زور می گویند. دلیل این هم برای آن است که در اثر استبداد و ریشه های فرهنگی ما این خصلت دوگانگی شخصیتی در افراد به وجود آمده است. در ظاهر اظهار ارادت می کنیم ولی ازدرون مخالف هستیم. این نحوه اخلاق اجتماعی در ایران زیاد به چشم می خورد از جمله آن چیزی که شما در سؤال گفتید.

این محقق و پژوهشگر حوزه فرهنگ درمورد اینکه آسیب و پیامدهای تفاوت در حرف و عمل افراد چیست هم تصریح کرد:  از نظر عملی آسیبش این است که جامعه ایرانی جامعه ای قابل پیش بینی نمی باشد یعنی بر خلاف جامعه های دیگر که از طریق نظر خواهی و افکار سنجی، سنجش می کنند این نظر سنجی ها در ایران کارایی ندارد. زیرا جامعه ایرانی هیچ وقت حرف آخرش را نمی گوید. شاهد زیادی در این زمینه در حوادث اجتماعی سیاسی در ایران موجود است.

استاد جامعه شناسی دانشگاه آزاد اظهارداشت: معمولاً طبقات متوسط جامعه آنهایی که به نحوی در نظام اداری جامعه عهده دار مسئولیتی هستند به این آسیب اجتماعی گرفتار می شوند. زیرا طبقات عالی که معاششان تأمین است و طبقات زیردست که فقط به فکر تأمین معاش است بنابراین طبقات متوسط جامعه که در روابط اجتماعی عهده دار سازمان ها و نهادها هستند برای رسیدن به مراتب بالاتر، به این نحو دوگانگی گرفتار هستند.

وی در مورد اینکه چگونه می شود این معضل اخلاقی را در جامعه از بین برد چه گروه ها و نهادهایی در این زمینه مسئول هستند هم اظهارداشت: راه اصلاح این معضل اخلاقی این است که رجال مملکتی با مردم صادق باشند و با صداقت با آنها برخورد کنند. به وعده و وعیدهایشان عمل کنند.