داستان مبارزه "آنجلینا جولی" با سرطان سینه

گویا آنجلینا جولی بازیگر و کارگردان مشهور هالییود چند وقتی است که برای رهایی از احتمال بالایی سرطان به دنبال راه حلی بوده است و بالاخره آن را یافته است او امروز در روزنامه نیویورک تایمز یاداشتی نوشته است و از مبارزه اش با این بیماری گفته است.

به گزارش نیویورک تایمز، آنجلینا جولی نوشت: مادرم از بیماری سرطان مرد در 56 سالگی البته اوآنقدر فرصت داشت تا اولین نوه اش را ببیند و اورا در آغوش بگیرد اما بقیه بچه های من هرگز این شانس را نداشتند تا او را ببینند و بدانند که تا چه حد او دوست داشتنی و جذاب بود.

ما اغلب در مورد نحوه مادر بودن مادرمان صحبت می کنیم و خیلی وقت ها من خودم را در تلاش برای توضیح بیماری که او را از ما گرفت برای بچه ها می بینم و آن ها راجع به این که ممکن است چنین اتفاقی برای من هم بیافتد می پرسند و من همیشه می گویم که جای برای نگرانی نیست اما این واقعیت است ؛من ژن پر خطری به نام BRCA1 دارم که به طرز باورنکردنی خطر ابتلا من به سرطان سینه و تخمدان را افزایش می دهد.

دکتر من تشخیص داده است که من 87 درصد برای ابتلا به سرطان سینه و تا 50 درصد برای سرطان تخمدان ریسک دارم.

اگرچه که ریسک ابتلا به سرطان برای هر زنی می تواند متفاوت باشد وتنها بخشی از سرطان سنه ارثی و نتیجه یک جهش در ژن به ارث برده شده است و بطور متوسط ژن bracal تا 65 درصدریسک ابتلا به سرطان را بالا می برد.

اول پذیرفتم که این واقعیت زندگی من است و تصمیم گرفتم تا جای که می توانم امکان ابتلا به این بیماری را پایین بیاورم و به همین دلیل به سراغ ماستکتومی پیشرفته رفتم اول به سراغ مبارزه با سرطان سینه رفتم چرا که امکان ابتلای من به سرطان سینه بیشتر از سرطان تخمدان بود و عمل جراحی هم پیچیده تر است.

در روز 27 آپریل من درمان دارویی سه ماهه ماستکتومی را به پایان رساندم در این مدت من توانستم که این موضوع را پنهان نگه دارم تا به کارم لطمه ای نزند.اما الان درباره اش می نویسم چرا که امیدوارم تا زنان دیگر هم بتوانند از تجربه های مفید من استفاده کنند سرطان هنوز کلمه ای است که می تواند ترس را به درون دلهای مردم بریزد و تولید یک حس عمیق ناتوانی کند.

پروسه درمانی من از 2 فوریه آغاز شد و دو هفته بعد من یک جراحی وسیع داشتم،جراحی که در آن بافت سینه ام برداشته شد ویک پرکننده جای آن قرار داده شداین جراحی 8 ساعت طول می کشد و وقتی به هوش می آیید حس فیلم های علمی و تخیلی را دارید اماچندین روز بعد از جراحی می توانید به زندگی عادی برگردید.

نه هفته بعد آخرین جراحی هم با پرکردن سینه با ایمپلنت به پایان رسید پیشرفت های بسیاری در این روش در چند سال گذشته وجود داشته و نتیجه عالی بود،

من می خواستم با نوشتن این تجربیات به دیگر زنان بگوییم تصمیم برای انجام عمل ماستکتومی تصمیم راحتی نیست اما من از این که چنین تصمیمی گرفتم بسیار خوشحالم احتمال ابتلا من به سرطان سینه از 87 درصد به 5 درصد رسیده است و حالا می توانم به بچه هایم بگوییم که دیگر لازم نیست وحشت از دست دادن من به دلیل ابتلا به سرطان سینه را داشته باشند.

این اطمینان بخش است که آنها چیزی نمی بینند که برایشان ناراحت کننده باشد آن ها فقط جای زخم کوچکی می بینند و مادر همان مادری است که همیشه بوده است و آن ها می دانند که من دوستشان دارم و هر کاری بتوانم انجام می دهم تازنده بمانم و زمان بیشتری با آن ها باشم.

من حتی احساس نمی کنم که بخشی از زنانگی ام کم شده احساس می کنم قدرتمند شده ام چرا که انتخاب شجاعانه ای داشتم که به هیچ وجه زنانگی مرا کم نکرده است. و البته خوشبختانه من همراهی مثل برد پیت دارم که همیشه حمایتم کرده است. برد در تمام مدت درمان و لحظات جراحی کنار من بود ما می دانستیم که این کار درستی است که برای خانواده انجام می دهیم و البته این تجربه ما را بهم نزدیکتر کرد.

من برای هر زنی که این متن را می خواند امیدوارم که این متن بتواند به شما کمک کند تا بدانید که شما باید انتخاب کنید. من می خواهم تمام زنان را به این کارتشویق کنم به خصوص اگر خانواده ای با امکان ابتلا بالا به سرطان سینه و تخمدان دارید به دنبال اطلاعات و پزشکی باشید وکارشناسانی که می توانند شما را کمک کنند، تا بتوانیدانتخاب آگاهانه داشته باشید.

سرطان سینه 458000 زن را در هر سال می کشد بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت در کشورهای با درآمد های پایین و متوسط تعداد بیشتر است چرا که در کشورهای پیشرفته زنان بیشتر می توانید به آزمایش ژنتیکی و به درمان پیشگیرانه نجات بخش دسترسی داشته باشند در جای که ما زندگی می کنیم هزینه تست ژن برکا 1 و برکا2 بیشتر از 3000 دلار است که البته زنان زیادی نمی توانند آن را پرداخت کنند.

من هم تصمیم گرفتم تا داستانم را پنهان نکنم چرا که زنان بسیاری هستند که زیر سایه ترسناک سرطان به زندگیشان ادامه می دهند و امید من این است که آن ها هم بتوانند تست های ژنتیکی بدهند و اگر ریسک بالای برای ابتلا به سرطان داشتند بدانند که می توانند گزینه خوبی انتخاب کنند، زندگی پر از مبارزه است و نباید از بعضی از آن ها ما رابترسانند چراکه می توانیم کنترلشان کنیم ."