هفته گذشته همزمان با برگزاری دوره معرفتی «ضیافت رضوی» در مشهد، جمعی از جوانان با حجت الاسلام علم الهدی دیدار و گفت وگو کردد. این جلسه اگرچه با دعوت از رسانه‌ها همراه نبود اما صفحه اینستاگرامی alamolhoda_com طی روزهای گذشته، ویدئوی دو بخش از این دیدار را منتشر کرد.
به گزارش «انتخاب»، حجت الاسلام علم الهدی در این دیدار و در پاسخ به این سوال که «برخی ورود شما را به حوزه‌های اجتماعی مانند عرصه موسیقی برای جبهه انقلاب هزینه زا می‌دانند، به طور مثال آیا لغو کنسرت در نیشابور و قوچان و غیره لزومی دارد؟» گفت: واقعیت نظرات منعکس نمی‌شود. معمولا افراد بر حسب مطامع خودشان سعی دارند مطلب ما را منعکس کنند. بنده به هیچ وجه با موسیقی مخالف نیستم، با هنر مخالف نیستم. موسیقی یک بخش از هنر است و از نظر فقهی هم شاید با خیلی از بزرگان و فقهایی که درباره موسیقی نظر دارند، نظر بنده بازتر از خیلی از آقایان باشد. آن چیزی که ما با آن مخالفیم، ابتذال است. الان کنسرت بستر ابتذال است و ما با ابتذال قضیه مخالفیم. نه این که آقایی یا فرض بفرمایید هنرمندی بیاید آواز بخواند، یک هنرمندی هم یک آهنگ سالم غیرمبتذلی را بخواهد بنوازد، ما با ابتذال مخالفیم.
او افزود: بنده حرفم این است که این جا حرم امام رضا (ع) است. در حرم امام رضا (ع) نباید ابتذال اجرا شود. بنده با ابتذال در حرم امام رضا (ع) مخالفم. افرادی که با ما مخالفت می‌کنند، یک عده موسیقی‌دان‌هایی هستند که اصل نقطه هدف ما را نمی‌دانند. وقتی می‌آیند با ما صحبت می‌کنند، خودشان قانع می‌شوند و می‌بینند حق با ماست. یک عده از مخالفان ما هم عده‌ای از جوان‌ها هستند.
علم الهدی گفت: دلشان می‌خواهد که فعالیت‌های آزادی در جهت شادی و عیش و نوش و نشاط داشته باشند، بنده را ضد آن می‌دانند و با آن مخالفند. آن‌ها هم شاید خیلی مشکل نیست. مشکل اصلی ما با آن جریان قدرت و ثروت است. یک جریانی پشت پرده است، جریان قدرت و ثروت در مشهد ما. آن‌ها دشمن اصلی هستند و همه این تقطیع ها، افتراها و تخریب‌هایی را که در فضای مجازی علیه بنده انجام می‌شود، آن‌ها دارند انجام می‌دهند. این جریان قدرت و ثروت، آمده نشسته و حساب کرده که مشهد، همین سال گذشته، 32 میلیون زائر داشت که از این 32 میلیون، چهار میلیون زائر خارجی بودند. خب این زائری که می‌آید این جا، یک حرم می‌رود و می‌آید و بقیه وقتش فارغ است. اگر برنامه‌های تفریحی عیش، نوش، نشاط، فسق و فجور باشد، استقبال می‌کند.
او ادامه داد: بحث این نیست که این جا یک کنسرت یا دو کنسرت اجرا شود. بحث بازار کنسرت است. این جریان قدرت و ثروت می‌خواهد این جا را تبدیل به محل سرمایه گذاری برای تمام فعالیت‌های فسق و فجور کند، به خاطر این که فکر می‌کند مشتری خود را این جا دارد. 32 میلیون آدم می‌آیند این جا که فراغت دارند به دنبال این کارها بروند. چهار میلیون خارجی هم می‌آیند که آن‌ها هم همه گونه آمادگی را دارند. لذا تنها مسئله کنسرت نیست، این‌ها مسائل دیگری را می‌خواهند اجرا کنند.
امام جمعه مشهد گفت: می‌خواهند مراکز ابتذال و فسق و فجور راه بیندازند و بنده مخالفم. حتی با نوع فعالیت‌های اقتصادی در شهر هم که تا‌اندازه‌ای این جا را بازار کالاهای خارجی و وسیله‌ای کنند برای توزیع ابزار تجملاتی و کالای تجملاتی خارجی، با این هم بنده مخالفم. با بعضی ساخت و سازهای شهری هم که نتیجه آن، این باشد، مخالفم. مشکل آن‌ها با ما، مشکل سرمایه گذاری و سودبردن و بر قدرت و ثروت خودشان افزودن است. این‌ها جریانات قدرت و ثروت هستند که جوان‌ها را گاهی اوقات ابزار می‌کنند، پس مسئله تنها کنسرت نیست. اگر نظام و انقلاب بیاید هزینه بدهد، یک استان و شهری با این خصوصیت را به عنوان «قبة الاسلام» کاملا محافظ از همه ابتذال‌ها و از همه انحراف‌ها نگه دارد و یک فضای سالم برای مسلمان‌ها و جوان‌های روشن‌اندیش در کل کشور باشد، به نظر من این هزینه زیادی نیست که نظام و انقلاب دارد می‌دهد.
در دوران جوانی دنبال نوشتن بعضی پیِس‌های تئاتر بودم
علم الهدی همچنین در پاسخ به این سوال که «ما، حاج آقای علم الهدی و امثال ایشان را بیشتر در رسانه‌ها و خطبه‌ها می‌بینیم. دوست داریم بدانیم حاج آقا روزی چند ساعت کار می‌کنند؟ آخرین کتابی که خوانده‌اند چه بوده است؟ چقدر تلویزیون نگاه می‌کنند؟ سریال‌ها را دنبال می‌کنند یا نه؟» پاسخ داد: ما هر وقت با جوانان برخورد می‌کنیم، اول همین سؤال را مطرح می‌کنند. علت هم این است که این جوانان، ما را که می‌بینند، یادشان نمی‌آید که با یک پیرمرد روبه رو هستند.
او افزود: جوانی خودشان را در نظر می‌گیرند و سؤالشان هم سؤال جوانی است. اولا بنده ساعت کارم و میزان کارم در شبانه روز، چه از نظر کیفیت و چه از نظر کمیت، با شما متفاوت است چون اولا شما برادران و خواهران، پیر را نمی‌توانید درک کنید چون هیچ وقت پیر نبودید اما ما جوان را می‌توانیم درک کنیم.چون روزی جوان بودیم و می‌فهمیم جوانی چیست. بنده چون جوانی را درک می‌کنم و دوران جوانی را هم گذرانده ام، تقریبا کار روزمره خودم را وقتی به کار یک جوان بین 25 سال تا 30 سال تقسیم می‌کنم، می‌بینم من پیرمرد دارم به‌اندازه سه تا جوان کار می‌کنم.
علم الهدی اضافه کرد: یعنی کار روزمره‌ام از نظر فعالیت‌های اجتماعی، جواب گویی به مراجعات، مطالعه بولتن‌ها و جریان‌های اطلاعاتی که ما را از وضع روز، چه در مسائل داخلی و چه در مسائل خارجی آگاه کند، به اضافه مطالعاتی که برای سخنرانی ها، نماز جمعه و برنامه‌ها انجام می‌دهیم، روی هم رفته اگر از نظر کمیت و کیفیت ارزیابی کنیم، شاید به‌اندازه کار سه تا جوان در شبانه روز باشد. بنده اگر از وقتم زیاد بیاید، مقید هستم بر این که فیلم ببینم و عمدتا مقیدم تا آن جا که بتوانم همین سریال‌های تلویزیونی را ببینم.
او افزود: البته این طور نیست که حتی یک سریال را بتوانم تا آخرش ادامه بدهم چون فرصت نمی‌کنم اما این را من از مدت مدیدی قبل مقید بودم. بنده در ابتدای جوانی، آن زمانی که کشور را فسق و فجور گرفته بود و آن چه در عرصه هنر وجود داشت، همه اش مخالفت با دین، انقلاب و مخالفت با اسلام بود، در همان زمان که بنده در دوران جوانی بودم، خودم دنبال نوشتن بعضی پیِس‌های تئاتر بودم و در پیِس نویسی آن زمان من دست داشتم، منتها امکانات در عرصه هنر برای ما فراهم نبود.
ما جا هم نداشتیم و از الطاف خفیه پروردگار هم همین بود که ما آن روز، وارد عرصه هنر نشدیم چون ممکن بود با آن وضعیت، از خیلی موفقیت‌ها عقب بمانیم.
