توپخانه کیهان علیه هاشمی/ شورای نگهبان حق ندارد هاشمی را تایید کند/ هاشمی به راحتی آب خوردن روحانی را دور زد!

روزنامه کیهان پس از منتفی شدن کاندیداتوری خاتمی، تمام تلاش خود را برای تحریب هاشمی آغاز کرده است.

به گزارش انتخاب ؛ این روزنامه در شماره امروز خود، 5 خبر مختلف علیه هاشمی منتشر کرده است.

گفت و شنود:

گفت: حالا که آقای احمدی‌نژاد نشان داده است در دولت او مشایی همه کاره است، اگر مثلا دوره دیگر نامزد شود آیا شورای نگهبان صلاحیت او را تایید می‌کند؟
گفتم: معلومه که نه! این چه سؤالیه؟!
گفت: خب! حالا که آقای هاشمی با اعلام همه‌کاره بودن خاتمی ثبت نام کرده است آیا شورای نگهبان حق دارد صلاحیت او را تایید کند؟
گفتم: مگر حضور چند ده میلیونی مردم در حماسه 9 دی اعلام برائت از همین وطن‌فروشان نبود؟ شورای نگهبان چگونه می‌تواند خواست چندده میلیون از مردم را نادیده بگیرد؟!
گفت: شاید بعضی‌ها هنوز باور ندارند که 9 دی مراسم ختم فتنه‌گران بوده است؟!
گفتم: چه عرض کنم؟! یارو برادرش مرده بود، مراسم ختمش شلوغ شده بود، جوگیر شد و برای شب هفت بلیت فروخت!

عالیجناب گاف نقشه افراطیون برای هاشمی را لو داد (خبر ویژه)


اکبر گنجی می‌گوید مایل است عالیجناب سرخپوش تبدیل به عالیجناب سبزپوش شود و این شدنی است.
وی مهره اجیر شده احزاب تندرو در دوره اصلاحات برای ترور شخصیت هاشمی با استفاده از عنوان عالیجناب سرخپوش قتل‌های زنجیره‌ای (سال 77 و 78) بود. او اکنون ضمن تحلیلی در وب‌سایت رادیو زمانه می‌نویسد: انتخابات فرصتی برای تبدیل عالیجناب سرخپوش به عالیجناب سبزپوش است. هاشمی در ساختن وضعیت فعلی نقش اساسی داشته و یکی از ارکان بوده است. هاشمی دهه 70، هاشمی دهه 60 نیست و هاشمی دهه 80 هم هاشمی دهه 70 نیست. او رفته رفته به حاشیه رانده شده است. انتخابات 92 هاشمی، انتخابات 88 موسوی است.
وی خواستار ساختن دو قطبی علیه حاکمیت جمهوری اسلامی و استفاده از هاشمی در این فضا شده و می‌نویسد: اگر این دو قطبی ساخته شود، هاشمی به طور طبیعی به درون آن رانده خواهد شد. در آن صورت باید دست به انتخابی سرنوشت‌ساز بزند. در جبهه حاکمیت یا مخالفان قرار گیرد. انتخابات 88، موسوی پیشین را موسوی سبزپوش کرد. انتخابات 92 نیز ممکن است هاشمی پیشین را سبزپوش کند. او اگر نخواهد گفتار و رفتارش را سبز کند، بازی را کاملاً باخته است. در این شرایط، مخالفان نیز باید بکوشند تا «عالیجناب سرخپوش» را به موسوی / کروبی دیگری، یعنی «عالیجناب سبزپوش» تبدیل کنند.
گنجی که در لو دادن برخی سناریوها مهارت دارد، با بیان اینکه آمریکایی‌ها می‌خواهند در قالب یک سناریو لغو تحریم‌ها را به تغییر رژیم در ایران مشروط کنند، مجدداً به ضرورت قربانی کردن هاشمی پرداخته و نوشت: هاشمی رفسنجانی [برای سبزها] بهانه‌ای بیش نیست. اگر بتوان او را به عالیجناب سبزپوش تبدیل کرد، گامی به پیش است. اگر چه ممکن است هزینه آن سرنوشتی چون سرنوشت منتظری، موسوی و کروبی باشد.
کیهان پیش از این بارها تصریح کرده که افراطیون مدعیان اصلاح‌طلبی 12 سال پس از انتقام سختی که از هاشمی گرفتند، مجدداً درصدد تسویه حساب با هاشمی هستند اما با این تفاوت که این بار با ژست منافقانه حمایت از هاشمی می‌خواهند او را قربانی مطامع خود کنند و هاشمی را درگیر بازی دو سر باخت سازند.

استقبال اندیشکده آمریکایی از کاندیداتوری هاشمی

مالونی با استقبال از نامزدی هاشمی و عملگرا خواندن وی می‌نویسد: با این حال وی با موانع بزرگی رو به رو است؛ موانعی که بسیاری از ناظران را قانع کرده بود که اشارات اخیر او درباره رقابت انتخاباتی تنها یک شوخی است. مهمتر از همه سن او است که تقریبا 79 ساله است که این امر علاوه بر اینکه پرسش‌هایی درباره توانایی او مطرح می‌کند ممکن است مبارزه انتخاباتی او را در کشوری با جمعیت جوان مخدوش سازد.
وی می‌افزاید: مساله مشکل‌سازتر این واقعیت ناخوشایند است که به نظر می‌رسد او در میان رسانه‌های غربی بیش از ایران دارای یک پایگاه رای احساساتی است. در میان تشکیلات ایران، رفسنجانی بطور گسترده به عنوان فردی دارای [...]و از حیث ایدئولوژیک غیرقابل اعتماد نگریسته می‌شود. مردم نیز در انتخابات مجلس در سال 2000 به او رای ندادند و در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2007 نیز به احمدی‌نژاد رای دادند.

هاشمی به راحتی آب خوردن روحانی را دور زد!

کیهان در خبر دیگری نوشته است: حسن روحانی فعلا نمی‌تواند چالش نامزدی خود با هاشمی را حل کند و به سادگی آب خوردن از طرف وی دور می‌خورد و در فضای انتخابات معلق می‌ماند. با این وصف چگونه می‌تواند مسائلی به مراتب بزرگ‌تر و پیچیده‌تر را با آمریکا و غرب حل کند؟

شرط بی‌بی‌سی برای هاشمی!

محافل مخالف جمهوری اسلامی بر سر حمایت از هاشمی در انتخابات درگیر اختلاف‌نظر هستند. برخی از آنها می‌گویند این حمایت را باید به رادیکال شدن مواضع هاشمی در برابر نظام مشروط کرد و او را وادار به تندروی نمود. این همان مشیی است که محافل ضدانقلاب در مدیریت موسوی و کروبی به سمت تبدیل به پیاده‌نظام جنگ نیابتی آمریکا و اسرائیل در پیش گرفتند.

وب‌سایت شبکه دولتی انگلیس در این باره، شق خوش‌بینانه آمدن هاشمی را قرار گرفتن در عرض حاکمیت و مطالبه تغییر قانون اساسی عنوان کرده و می‌نویسد: پیش‌فرض ما در این تحلیل، وجود درک واقعی در ذهن هاشمی از خواسته رای‌دهنده‌ها به اوست. آنها توقع دارند او جسارتی مانند احمدی‌نژاد در هموار کردن مسیر قانونی[!؟] برای گذر از حاکمیت دینی داشته باشد. امیدواریم او به گونه‌ای بیاید که هاشمی قبل از سال 76 فقط در اوراق تاریخی همان سالها مرور شود.

پایگاه اینترنتی روزنت نیز در تحلیلی نوشت: ایستادگی موسوی و کروبی مقابل حاکمیت مطلوب‌تر از مشی خاتمی و هاشمی بود. راهبرد موسوی و کروبی استراتژیک بود اما در سطح تاکتیکی اشتراک چشمگیری میان سبزها و هاشمی و خاتمی وجود دارد. باید بر همان استراتژی موسوی و کروبی تاکید کرد اما همکاری تاکتیکی با هاشمی را منتفی نکرد. هاشمی منجی و قهرمان نیست. جنبش سبز نباید در هاشمی ادغام شود و باید تمایز آن روشن باشد ولی باید از تقابل و رویارویی با وی نیز اجتناب کرد. کاستن آرای او اشتباه است منتها باید معلوم شود که هاشمی نماینده جنبش سبز نیست. تمایز باعث می‌شود تبعات شکست احتمالی او متوجه جنبش سبز نگردد اما پیروزی احتمالی او امر مثبتی است. در واقع هر قدر او در موضع نقد حاکمیت جلوتر برود یا نتیجه موضع‌گیری‌ها و اعمال او در ایام رقابت انتخابات باعث محدود شدن حوزه نفوذ و قدرت نهاد ولایت فقیه شود، باید همگرایی تاکتیکی سبزها با وی نیز گسترش یابد.
در همین حال پایگاه اینترنتی حلقه لندن (جرس) از هاشمی خواست تا شعار خود را «انتخابات آزاد» قرار دهد و افزود: مهمترین گره، انتخابات آزاد است که صرف‌نظر از نتیجه، حضور هاشمی می‌تواند فرصتی برای طرح مجدد این مطالبه باشد. به عبارتی دیگر انتخابات آزاد، مطالبه تاریخی است که هاشمی خود چندی پیش آن را به کار برد و امروز می‌تواند به شعار انتخاباتی وی تبدیل شود.

از سوی دیگر جمشید اسدی در سایت گویانیوز و در مطلبی تحت عنوان «رفسنجانی و شور انتخابات! کدام انتخابات؟» خاطرنشان کرد: رفسنجانی نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شد و شور تازه‌ای در دل اپوزیسیون مصلحت‌اندیش انداخت! از خوش‌آمد به رفسنجانی گرفته تا شتاب برای پشتیبانی از او. اپوزیسیون شتابان و مصلحت‌اندیش، حتی بدون آن که بداند رفسنجانی چه برنامه‌ای دارد تصمیم خود را برای پیروی از وی گرفت.

وی می‌افزاید: جای شگفتی نیست! نگاهی با پیشینه‌ای دراز در اپوزیسیون هیچ سیاستی را برنمی‌تابد جز چشم بستن به بازی‌های درون حاکمیت و دل بستن به جناحی علیه جناح دیگر. به باور ما اما می‌بایستی گزینه آزادی و دموکراسی را دست کم در سپهر اندیشه فرا کشید و بالا دست کرد. استفاده بخردانه از فرصتی در دل نظام به معنای چشم‌پوشی از فرصت‌سازی برای دموکراسی راستین نیست.

اسدی می‌نویسد: تنها در پرتو تعریف و منشور روشنی از دموکراسی و انتخابات راستین است که می‌توان آمدن این یا آن نامزد انتخاباتی- رفسنجانی یا مشایی- را سنجید و واکنش نشان داد. جانمایه استراتژی انتخابات آزاد از قانون اساسی جمهوری اسلامی فراتر می‌رود.