رونالدو در این تحقیق دو نوع پرش انجام داد. یک پرشی که رونالدو دستانش را روی مفاصل ران خود قرار داد و بدون کمک از دستانش این حرکت را انجام داد و دیگری پرشی با کمک دستانش.
در حرکت اول که یک سنسور اندازه گیری قدرت روی پوست رونالدو قرار داشت، مشخص شد رونالدو یک و نیم برابر بیشتر از وزن خود نیرو مصرف می‌کند و از پایین تنه خود کمک می‌گیرد.
در حرکت دوم که در بازی با منچستر یونایتد رخ داد و این بازیکن توپ را وارد دروازه کرد، مشخص می‌کند قدرت فیزیکی به رونالدو اجازه می‌دهد تا یک متر و 11 سانتیمتر پرش داشته باشد تا قد رونالدو در هنگام این پرش به 2 متر و 93 سانتیمتر برسد، کمی بزرگ‌تر از قد یک بازیکن در لیگ بسکتبال NBA.
نیروی که کریستیانو رونالدو صرف می‌کند پنج برابر بیشتر از وزن بدن خود است. نیرویی که باعث می‌شود یک فضانورد صرف کند. اما چه چیزی باعث می‌شود رونالدو این قدر پرش داشته باشد؟ رونالدو زانو و پاهای خود را در پشت باسن خود قرار می‌دهد و این کار قدرت جاذبه زمین را موقتا افزایش می‌دهد. درست شبیه یک فضانورد که از هوا می پرد و سر خود را به بالا می‌گیرد و پاهای خود را به پشت خود قرار می‌دهد. این به رونالدو اجازه می دهد 80 سانتیمتر پرش داشته باشد که بالاتر از میزان پرش یک بسکتبالیست در لیگ ان بی ای است.
رونالدو در بازی چهارشنبه خود در لیگ قهرمانان اروپا توانست با پرشی بلند دروازه یونایتد را باز کند. قد این بازیکن هنگام پرش به 2 متر و 93 سانتیمتر رسید.
