فناوری های هوشمند فقط برای تغییر خانه های ما کارکرد ندارد، بلکه این روزها هوش مصنوعی راه خود را به سمت صنایع نیز باز کرده و حتی در محل کارهای مختلف نیز شاهد حضور هوش مصنوعی هستیم . اما همین رشد هوش مصنوعی منجر به بروز نگرانی هایی برای برخی افراد شده که برای مشاغل خود احساس خطر می کنند.
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، بسیاری از ترسهای مرتبط با رشد هوش مصنوعی در محیط کار به این موضوع مرتبط می شود که با افزایش استفاده از هوش مصنوعی در محل کار، آیا روبات ها و ماشینها جایگزین کارمدان انسانی می شوند یا خیر و اصلا آیا این پیشرفت در تکنولوژی به عنوان تهدید در نظر گرفته می شود یا باعث بهبود شرایط ما خواهد بود.
در سال 2019، هوش مصنوعی همچنان مثل یک جعبهه سیاه دربسته است که هر روز ابعاد جدیدی از آن کشف می شود. در حال حاضر بسیاری از ادارات و سازمانها شروع به دیدن قابلیت های باور نکردنی هوش مصنوعی کرده اند و با استفاده از این مزایا برای ارتقاء هوش انسانی نیز تلاش می کنند.
بسیاری از تحقیقات جدید نشان می دهد که سازمان هایی که از هوش مصنوعی استفاده می کنند در سطح سازمانی با افزایش بهره وری عملیاتی، تصمیم گیری سریع تر، رفتار آگاهانه تر و نوآوری محصولات و خدمات جدید رو به رو می شوند.
اولین شرکت هایی که سیستم های هوش مصنوعی را در سراسر بخشهای هیئت مدیره استفاده می کنند، مزیت رقابتی را به دست خواهند آورد، هزینه عملیات را کاهش می دهند و بودجه های هدر رفته را کاهش می دهند. اما در حالی که اینها ممکن است از یک دیدگاه تجاری مثبت باشد، نگرانی هایی عمده در خصوص شرایط گذار شرکت ها از حالت سنتی به مدرن و البته تعدیل نیروهای انسانی وجود دارد. درواقع بسیاری از افراد نگرانند که معرفی این فناوری ها، احتمالا منجر به تغییرات عملیاتی قابل توجهی می شود و مشکلاتی را برای اتحادیه های کارگری و امنیت شغلی کارمندان به وجود می آورد.
فراموش نکنیم که هوش مصنوعی هر بخش به نوعی متفاوت تاثیر می گذارد، بنابراین همه مشاغل به یک اندازه احساس خطر نمی کنند. پیش بینی می شود موج افزایشی و 30 درصدی حضور روبات ها در مشاغل از اواسط 2030 باشد و مشاغلی مثل صنایع حمل و نقل در خطر بیشتری هستند تا مشاغلی که نیاز به توانایی های اجتماعی، احساسی و ادبی دارند.
بسیاری از کسب و کارها و افراد خوش بین هستند که ورود هوش مصنوعی به محل کار باعث ایجاد شغل های بیشتری می شود نه تعدیل نیرو چرا که بازدهی بالاتر می رود و کارخانه ها و مشاغل گسترش می یابند و شاید حتی پیچیدگی نقشهای انسانها نیز بیشتر شود.
اما هر اندازه هم که خوشبین باشیم نمی توانیم منکر شویم که به احتمال زیاد هوش مصنوعی به زودی شغل هایی را که شامل وظایف تکراری هستند از رده خارج می کند. در این میان سازمان ها از افزایش بهره وری در نتیجه اتوماسیون بیشتر بهره مند خواهند شد، به این معنی که درآمد بیشتری تولید خواهد شد. بنابراین با توجه به گستره وسیعی از مشاغل که می تواند توسط هوش مصنوعی و روبات ها تحت تاثیر قرار گیرد، اساسا باید به مشکلات احتمالی این تکنولوژی ها توجه شود.
کسب و کار نیاز به غلبه بر مسائل اعتماد و تعصب در مورد هوش مصنوعی دارند و به نظر می رسد ما به یک فرنگ سازی حرفه ای در زمینه هوش مصنوعی نیاز مبرم داریم. فرهنگی که کمک می کند همه به یک اندازه از هوش مصنوعی بهره مند شوند.
دولت ها باید اطمینان حاصل کنند که دستاوردهای هوش مصنوعی به طور گسترده در سراسر جامعه به منظور جلوگیری از نابرابری اجتماعی بین کسانی که تحت تاثیر این تحولات قرار دارند، به اشتراک گذاشته می شود. به عنوان مثال، این هدف می تواند از طریق افزایش سرمایه گذاری در حوزه آموزش میسر شود.
سیستم های آموزشی نیز نیاز به تمرکز بر آموزش دانشجویان در نقش هایی دارند که مستقیما به کار با هوش مصنوعی مرتبط می شوند. از جمله برنامه نویسی و تحلیل داده. همچنین افراد مورد اطمینان در مورد ایجاد مهارت های خلاقانه، اجتماعی و عاطفی باید تشویق شوند. در حالی که هوش مصنوعی برای کارهای تکراری کارآمدتر از کارگران انسانی خواهد بود، انسانها همیشه در کارهایی که نیازمند برقراری ارتباط و تخیل هستند، از ماشینها کارامدترند.
به نظر می رسد به جای ترسیدن از هوش مصنوعی باید به نحوه چگونگی استفاده از آن متمرکز شویم .
*رویا پاک سرشت
