پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : این روزها با معرفی کابینه جدید روحانی و حرف‌وحدیث‌هایی که درباره آن به وجود آمد، نوعی سرخوردگی بین برخی علاقه‌مندان به سیاست بروز کرده است. در‌این‌میان کسانی که طرفدار تحریم انتخابات بودند، تیغ تیز انتقاد برکشیده و همه فعالان سیاسی را هدف قرار می‌دهند؛ فعالانی که با تلاش صادقانه خواستار مشارکت حداکثری در انتخابات اخیر شوراها و ریاست‌جمهوری بودند. حرف روشن آنها این است که «ما» از قبل می‌دانستیم روحانی به وعده‌هایش عمل نمی‌کند و بیشتر شعارهایش تبلیغاتی است و هدفش جمع‌کردن رأی برای پیروزی خود در این مرحله است. آنها از این هم پا را فراتر گذاشته و می‌گویند اساسا جریان اصلاح‌طلبی در ایران جریانی معیوب و وابسته است و در مجموع اگر عملکردی هم داشته باشد، در راستای تحکیم وضع موجود بوده و دغدغه‌ای برای مطالبات عمیق اجتماعی مردم ازجمله عدالت و آزادی‌های اساسی ندارد. به گفته آنها سران جریان اصلاح‌طلبی، رانده‌شدگان هستند و بنابراین اگر دوباره موقعیتی به دست آورده و به مناصب رسمی بازگردند، تمام تلاش‌شان در درجه اول پرکردن جیب‌های خود و سپس اقوام‌شان است و درنهایت اگر فرصتی یا امکانی داشتند، ناپرهیزی کرده، نکاتی انتقادی بیان می‌کنند و می‌گویند ببینید هم‌اکنون یکی از اصلی‌ترین مطالبه‌هاي فعالان سیاسی وجه‌المصالحه قرار گرفته است.
...اصلاح‌طلبان یا اعتدال‌گرایان نیز در‌این‌میان سعی می‌کنند به جای حل موضوع هرکدام به شکلی از این نمد برای خود کلاهی برگیرند. شاید دولت روحانی آن‌چنان که انتظار می‌رفت یا وعده‌اش را داده بود، تاکنون عمل نکرده باشد؛ اما هرگز نمی‌توان از این مقدمه ناخوشایند آن نتیجه را گرفت که پس بهتر بود در انتخابات شرکت نمی‌کردیم یا از‌این‌پس بهتر است راه اصلاح‌طلبی یا اعتدال‌گرایی را به خود وانهاده به دنبال فعالیت‌های دیگر برویم؛ فعالیت‌هایی که در نظر تحریمی‌ها، مقابله به‌عنوان یک کلیت است و از آنجا که چنین امکانی در شرایط کنونی وجود ندارد، نتیجه نهایی‌اش انفعال، سرخوردگی، یأس و انزوای بیشتر فعالان سیاسی خواهد بود. در واقع تحریمی‌ها با انتقادات‌شان امروز ما را به همان بن‌بستی هدایت می‌کنند که خود سال‌هاست در آن گرفتارند. جواب ما به این تحریمی‌ها مانند گذشته «نه» خواهد بود. ما به مشارکت خودمان در انتخابات افتخار می‌کنیم. از اینکه موفق شدیم یک جا‌به‌جایی به وجود آوریم، به رأی‌های‌مان می‌بالیم و از رفتن به پای صندوق‌های رأی پشیمان نیستیم. ما همچنان بر ادامه راه خود در جهت اصلاحات تأکید می‌ورزیم و اصلاحات را یکی از مهم‌ترین پروژه‌های سیاسی ممکن در شرایط کنونی ایران و جهان می‌دانیم. دولت روحانی تنها یکی از سکوهای این جریان بوده و موفق‌بودن یا نبودنش را نیز با همین متر و متراژ می‌سنجیم. ما با هیچ دولتی یا شخصی عقد اخوت نبسته‌ایم و هرکسی را در این راه به محک می‌گذاریم. شخص روحانی انتخاب ما بود؛ هرچند دولتش انتخاب شخص اوست؛ بااین‌حال از تمام دستاوردهای مثبت دولتش (و هر نیروی دیگری اعم از اصولگرا یا اصلاح‌طلب) دفاع و از تمام عملکردهای معیوب یا منفی آنها انتقاد می‌کنیم. با چشمانی باز مراقب عملکرد نمایندگانی هستیم که با برچسب اصلاح‌طلبی وارد مجلس شدند و به کمیسیون‌های اصولگرا پیوستند یا به قولی شریک اين و رفیق آن شدند. به مجموعه شورای شهر و شهرداری چشم دوخته‌ایم و به‌درستی می‌دانیم موفقیت همه این افراد در گرو همان برگه‌های رأیی بود که به صورت یک فهرست کامل به صندوق‌ها ریخته شد. این ملت ایران بود که آنها را از هیچ به همه‌چیز رساند و به قولی بر تخت عزت نشاند. حال نیز کاملا مراقب اعمال و گفتار آنهاست تا ببیند چه می‌گویند و چه می‌کنند. تردیدی وجود ندارد که دولت‌ها و افراد می‌آیند و می‌روند و ملت ایران هوشیارانه از خادمانش دفاع و از خائنانش به‌موقع و دقیق حساب‌کشی می‌کند. كيست که نداند این حساب‌کشی‌ها چه زود فرا می‌رسد؟
