پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : یک کارشناس مسایل سیاسی روسیه معتقد است جهانیان درک درستی از حضور نظامی روسیه در سوریه ندارند و گمان می کنند روسیه از قبال فروریختن رژیم اسد احساس خطر می کرده است.
به گزارش انتخاب، روزنامه مسکوفسکی به نقل از دمیتری ترنین مدیر مرکز کارنگی مسکو به تشریح و تبیین دلایل حضور نظامی روسیه در سوریه پرداخته و آن را فراتر از جغرافیا و منافع دانسته است.
ترنین گفته است روسيه امروز در شرایط دو درگیری - جنگ اعلام نشده در اوکراین و عملیات سوریه زندگی می‌کند. هر دو عملیات باعث رشد محبوبیت ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه در داخل کشور شده است ولی نمی توان دستآورد پوتین از آنها در عرصه بين‌المللي را به این سادگی تشریح کرد.
او در مورد موجه بودن یا نبودن اقدام روسیه در سوریه می‌گوید: شرکت در عملیات سوریه یک امر انتخابی بود. برای روسيه پیروزی داعش در سوریه و تصرف دمشق توسط جبهه النصره اهمیت چندانی نداشت. خیلی‌ها از نابودی سوریه با مشکل مواجه می‌شدند ولی نمی‌شود گفت روسيه بیش از دیگران از این امر لطمه می‌دید. می‌شد اجازه سقوط بشار اسد را داد. آخر بسیاری از رژیم‌های خاورمیانه سقوط کردند. این امر باعث هرج و مرج می‌شد. ولی خوب روسيه برفرض از هرج و مرج لیبی آسیب ندیده و هرج و مرج یمن هم به روسيه ضربه نزده است. روسيه حتی از امور مربوط به عراق لطمه ندید. بنظر ترنین، پوتین در این مورد بر اساس تصورات خود در خصوص ضرورت احیای موقعیت روسيه به عنوان قدرت بزرگ جهانی تصمیم گرفته است.
رئیس مرکز کارنگی مسکو رفتار روسیه و آمریکا در خاورمیانه را مقایسه کرده و می‌گوید برخی کشورها پس از 8 روز انقلاب متحد 30 ساله خود را تقسیم می‌کنند (رفتار آمریکا با حسنی مبارک). اما دیگران متحد خود را که در واقع متحد هم نبود از موقعیت فلاکت بار نجات می‌دهند. این هم داستان روسيه و بشار اسد می‌باشد.
بنظر وی امروز روسیه و آمریکا در آستانه درگیری در سوریه هستند. ضمناً اگر آمریکایی‌ها هواپیمای روسی را سرنگون کنند روسيه چون مورد حمله ترکیه به هواپیمای خود از ضربه زدن خودداری نمی‌کند. ترکیه در مقایسه با روسيه کشور ضعیف‌تری بود. اما آمریکا ازهر لحاظ نیرومند است و پاسخ ندادن روسيه به آن به معنی اعتراف به ضعف خود خواهد بود.
ترنین تاکید می کند که امروز طرفین از بسیاری از بحران‌های جنگ سرد فراتر رفته‌اند و این موضوع حائز اهمیت و هشدار آمیز است.
