پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : محمدحسين لطيفي، تهيهکننده و کارگردان سينما و تلويزيون در خصوص علت موفقيت فيلم «چهارشنبه ۱۹ ارديبهشت» نسبت به ديگر فيلمهاي سينمايي با موضوعيت اجتماعي، گفت: «چهارشنبه ۱۹ ارديبهشت» از پس يک زحمت واقعي ساخته شد. يعني انصافاً نويسندگان و کارگردان فيلم و بقيه عوامل وقت گذاشتند و جداي از تمام مشکلات سعي کردند، نوع گويش فيلم به لحاظ اجرا و موضوع که بسيار تلخ اما بسيار دلسوزانه بود، با بيشتر کارهاي توليد شده متفاوت باشد. پس اينطور نبود که سريع قصهاي را بنويسيم و بسازيم و بعد بخواهيم حسرت اينکه چرا بهتر کار نکرديم را بخوريم.
وي در مورد تأثيرپذيري وحيد جليلوند از سابقه او در جهت ساختن فيلم «چهارشنبه ۱۹ ارديبهشت» بيان کرد: به نظر من وحيد بسيار مستقل است و تأثيري از نوع کارگرداني من نگرفت. البته او نظرات گوناگون را ميشنود و با منطق و فکر انتخاب ميکند، اما طبق ضربالمثل معروف که ميگويند کبوتر با کبوتر باز با باز...، من و وحيد از لحاظ گويش و تجربه به هم نزديک بوديم و او گونهاي از گويش را تجربه کرد که شايد خود من آن را ريسک ميدانستم اما ريسک را پذيرفت و کار را به بهترين شکل انجام داد.
لطيفي با بيان اين مطلب که بايد از کارگردانان با استعداد فيلم اولي حمايت کرد، گفت: جليلوند با وجود اينکه اولين فيلم بلند سينمايي خود را تجربه کرد، اما پشت اين موضوع تجاربي بود که طي سالها کسب کرده است. در «قلب يخي» (فصل دو) که وحيد کارگردان دوم بود، ميبينيم که به جاي دستيار کارگردان، نام «يار کارگردان» حک شده است. در آن جا بخشهايي از مجموعه را وحيد کارگرداني کرد. بنابر اين او به عنوان يک کارگردان حرفهاي محکهاي لازم را از طرف من خورد. پس او را همه جوره قبول دارم، حمايت و اعتمادهاي اين شکلي به کارگردانان مستعد، با تجربه و ريسکپذير به شکوفايي و پيشرفت سينما کمک خواهد کرد.
کارگردان «قلب يخي» در پاسخ به اين سؤال که رفتار هنرمندان تا چه حد ميتواند باعث فرهنگسازي در جامعه شود، عنوان کرد: يک هنرمند بايد به لحاظ الگودهي به جامعه کاملاً حواسش جمع باشد. چون رفتار، اخلاق، پوشش، گويش و ... او تا حد زيادي تأثير مستقيم روي افراد جامعه خواهد گذاشت و هر چقدر مثبتتر و انسانيتر باشد، مردم از جانب او تأثيرات مثبتتري را خواهند پذيرفت.
لطيفي در مورد اينکه حاشيهسازي و بازي رسانهاي تا چه حد به فروش فيلمهاي سطح پايين کمک ميکند، عنوان کرد: افزايش فروش فيلمهاي سطح پايين از طريق بازي رسانهاي و حاشيهسازي بيماري است و ميتوان گفت اين بيماري بدون مبالغه ۱۰۰ درصد به فروش هرچه بيشتر آنها کمک خواهد کرد. چون اين فيلمها اغلب ژانر اجماعي دارند و حادثه تلخي را بيان ميکنند، مورد توجه نيستند، اما وقتي در شبکههاي اجتماعي مطرح ميشوند مردم کنجکاو به ديدن آنها خواهند شد که داستان چيست و به سينماها ميروند.
اين کارگردان از حال و هواي اين روزهاي سينما اينگونه سخن گفت: سينما فعلاً در يک برزخ و دلسردي به سرميبرد و سکتهاي ناقص کرده است و اين موضوع به ۱۰ سال پيش برميگردد و حرف امروز و ديروز نيست و آرامآرام اتفاقي که انتظار آن را نداشتيم افتاده است. اگر يک انرژي به آن ندهيم امکان سکته قويتر نيز وجود دارد.
لطيفي در پاسخ به اين سؤال که چرا طي چند سال اخير، نتوانستيم بازيگر ماندگار مانند سالهاي قبل به سينما معرفي کنيم، اظهار داشت: مهمترين مشکل ما اين است که نتوانستيم مانند ديگر صنوف در سطح کشور بازيگريابي کنيم و فقط تهران را مدنظر قرار داديم. اگر براي جذب بازيگر غير از تهران به ديگر نقاط ايران رجوع کنيم، خواهيد ديد چقدر اتفاقات خوبي خواهد افتاد.