غلامرضا بنی اسدی: شعبان بی مخ را به بزن بهادری می شناسیم. تاریخ هم چهره دیگری از او را برای مان تصویر نکرده است لذا فهم این جمله قصار که "فضای رسانه ای تبدیل شده به عده‌ای شعبان بی مخ که از کاه کوه می سازند." برای حقیر سنگین می نماید. این گزاره، لبِ کلام یک آقای نماینده است که چنین پشتِ نماینده همشهری خود در آمده است. من اما نتوانستم نسبت منطقی فرمایش جناب دکتر را درک کنم. از سواد من بالاتر است، فقط تا جایی که می دانم، "فضا" نمی تواند تبدیل به "آدم" بشود تا "عده ای شعبان بی مخ" را ببینیم. تا جایی که سواد اندک و برگ های تاریخ گواهی می دهد، شعبان بی مخ، زبانِ گویا و به راهی نداشت تا "از کاه، کوه" بسازد. اتفاقا دستِ بزن داشت که با سیلی های سنگین، رقبا را از میدان به در می کرد. به واقع او زبان نمی زد، کتک می زد به همین قاعده نمی تواند نسبتی با رسانه و فضای رسانه ای داشته باشد. تناسبِ رفتار را می شود در جای دیگر جست جایی شبیه "خطِ ویژه"!
بنا به خبری که " انتخاب" با کد : ۵۹۹۳۱۰ ساعت : ۴۷ : ۱۳ یکشنبه 12 بهمن، روی خروجی فرستاده است، او در پاسخ به این سوال که منظورتان چیست، گفت: "آدم هایی هستند که دروغ پردازی می کنند حادثه ها را بزرگ نمایی می کنند مانند خطای عنابستانی که در آن بزرگنمایی صورت گرفت."
جناب نماینده البته از دروغ پردازی چیزی نگفته اما آن را به بزرگ نمایی گره زده است، انگار در نگاه جناب ایشان، سیلی زدنِ آقای قانون گذار به گونه مجری قانون، که برخی به درستی آن را "سیلی به قانون" دانستند، چیز کوچکی است؟! جامعه اتفاقا آن را بزرگ دید که چنان واکنش نشان داد. ایشان برای گناه کبیره "دروغ" چه حجم و وزنی قائل است که پرداختن رسانه ها- که بدون نگاه جناحی و از همه جناح ها به نقد آن پرداختند- را "بزرگنمایی" می خواند؟! از "دروغ" و از سیلی زدن به گوش مجری قانون و لگد کوبی قانون، بزرگتر هم می توان یافت؟ من که گمان نمی کنم ممکن باشد چنین چون در روایات هم می خوانیم که مومن ممکن است به هر گناهی بیفتد اما به دروغ، هرگز.
این نماینده در پاسخ به این سوال که فکر نمی کنید این توهین به فضای رسانه ای کشور، است، اظهار کرد: «منظورم با عده ای است که در ماجرای نجفی واقعیت را وارونه نشان دادند، ولی در ماجرای عنابستانی بزرگنمایی کردند.» باز تا جایی که یادم هست در آن ماجرا هم کسی کم نگذاشت. شاید ایشان تلویزیون و رسانه های کشور و به ویژه جناحی که بدان منتسب است را نگاه نمی کند والا چنین داوری نمی کردند....
