متخصصان ،علاقه‌مند به بررسی ارتباط پیچیده بین باکتری‌های روده و عملکرد مغزی هستند که بر سلامت روان تأثیر می‌گذارند.
به گزارش انتخاب به نقل از مدیکال نیوز تودی؛ یک مطالعه اخیر که روی موش‌ها انجام شد، چندین مؤلفه از چگونگی تأثیر باکتری‌های روده بر واکنش بدن به استرس را بررسی کرده است، از جمله اینکه تخریب باکتری‌های روده ممکن است واکنش بدن به استرس را به‌طور روزانه و در زمان‌های خاص مختل کند.
نتایج این مطالعه اطلاعاتی را ارائه می‌دهند که می‌تواند به درمان اختلالات روانی کمک کند و اهمیت مراقبت از سلامت روده را نشان دهد.
چگونگی تأثیر باکتری‌های روده بر عملکرد مغز همچنان یک حوزه جذاب و مهم برای مطالعه است.
تحقیقات اخیر منتشر شده در مجله Cell Metabolism به بررسی نحوه تأثیر میکروبیوم روده بر واکنش به استرس به‌طور زمان‌بندی‌شده پرداخته است.
محققان این مطالعه خواستند بیشتر بفهمند که باکتری‌های روده چگونه بر واکنش بدن به استرس تأثیر می‌گذارند.
ریتم‌های شبانه‌روزی، واکنش به استرس و باکتری‌های روده
محققان ابتدا متوجه شدند که بین سیستم شبانه‌روزی بدن و واکنش به استرس همپوشانی زیادی وجود دارد.
ریتم شبانه‌روزی به تنظیم عملکردهای اساسی بدن، مانند چرخه‌های خواب و بیداری که در طول ۲۴ ساعت روز رخ می‌دهند، اشاره دارد.
واکنش به استرس که به‌عنوان «یک فرآیند سازگاری سریع به خطر واقعی یا ادراکی» توصیف شده، می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر ریتم شبانه‌روزی تأثیر بگذارد، همانطور که مطالعات قبلی نشان داده‌اند.
محققان این مطالعه توضیح دادند که یکی از مسیرهای کلیدی که به انتقال اطلاعات در مورد ریتم شبانه‌روزی و واکنش به استرس کمک می‌کند، محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (HPA) است. این مسیر همچنین مرکزی برای نحوه تأثیر باکتری‌های روده بر رفتار و عملکرد مغز است.
محققان برای مطالعه رابطه پیچیده بین میکروبیوم روده و واکنش به استرس از موش‌های بدون باکتری و معمولی استفاده کردند. آن‌ها از نمونه‌های خونی، تصویربرداری مغزی، آزمایش‌های رفتاری و تجزیه و تحلیل بافت‌ها داده جمع‌آوری کردند.
آن‌ها دریافتند که میکروبیوم روده در طول روز تغییر می‌کند. محققان با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها میکروبیوم برخی از موش‌ها را تخریب کردند و آن‌ها را با موش‌های بدون میکروب مقایسه کردند.
در بررسی این موش‌ها، متوجه شدند که تخریب میکروبیوم روده بر ریتم روزانه سطوح کورتیکوسترون در پلاسما تأثیر گذاشته است. معادل انسانی کورتیکوسترون، کورتیزول است که یک گلوکوکورتیکوئید است. گلوکوکورتیکوئیدها نقش مرکزی در واکنش به استرس و ریتم‌های شبانه‌روزی دارند.
تحلیل بیشتر موش‌ها همچنین نشان داد که باکتری‌های روده بر ریتم شبانه‌روزی مرکزی تأثیر می‌گذارند. نتایج نشان داد که تغییرات باکتری‌های روده ممکن است ریتم مسیرهای استرس در بخش‌هایی از مغز که واکنش به استرس را تنظیم می‌کنند، تغییر دهد و تغییرات میکروبی می‌تواند ریتم‌های ۲۴ ساعته محور HPA را تغییر دهد.
آیا زمان روز بر نحوه تأثیر باکتری‌های روده بر واکنش به استرس تأثیر دارد؟
محققان پس از این، علاقه‌مند بودند که ببینند موش‌ها چگونه بسته به زمان روز و تخریب میکروبیوم به استرس واکنش نشان می‌دهند.
پس از مواجهه با استرس، موش‌هایی که میکروبیوم روده آن‌ها تخریب شده بود، در مقایسه با موش‌های کنترل، در زمان خاصی از روز هیچ افزایشی در کورتیکوسترون نشان ندادند.
به همین ترتیب، موش‌هایی که میکروبیوم آن‌ها تخریب شده بود، پس از مواجهه با استرس تغییرات اجتماعی نداشتند، در حالی که گروه کنترل کاهش تعاملات اجتماعی را نشان داد. در زمان‌های دیگر روز، گروه‌ها رفتار مشابهی داشتند.
آن‌ها همچنین دریافتند که موش‌هایی که میکروبیوم آن‌ها تخریب شده بود، تغییراتی در باکتری‌های روده خود در طول روز داشتند. این تغییرات زمانی به افزایش‌های زمانی خاصی در کورتیکوسترون پلاسما مربوط بود.
بر اساس داده‌های پیوند میکروبیوم مدفوع، محققان همچنین دریافتند که گونه باکتریایی Limosilactobacillus reuteri ممکن است کلید تغییرات در سطوح کورتیکوسترون باشد.
در کل، نتایج نشان داد که میکروبیوم روده احتمالاً نقش کلیدی در واکنش به استرس به‌صورت «زمان‌بندی‌شده شبانه‌روزی» ایفا می‌کند.
آیا این یافته‌ها برای انسان‌ها نیز کاربرد دارد؟
با وجود این که این تحقیقات در موش‌ها انجام شده است، هنوز سوالاتی باقی مانده است که آیا این یافته‌ها و چگونه می‌توانند برای انسان‌ها کاربرد داشته باشند.
تحقیقات بیشتر روی انسان‌ها می‌تواند به تأیید این یافته‌ها کمک کند. محققان در مقاله خود اشاره کرده‌اند که مطالعه این مفاهیم در انسان‌ها از مناطق مختلف با الگوهای مختلف رژیم غذایی و سبک زندگی مفید خواهد بود.
همچنین جنبه‌هایی از این تحقیق وجود دارد که سوالات بیشتری را مطرح می‌کند. به‌عنوان مثال، محققان علاقه‌مند هستند که بفهمند چگونه سیگنال‌های میکروبیوم روده به مغز منتقل می‌شوند.
ایمران مایر، MD، مدیر مرکز گیل و جرالد اوپنهایمر UCLA برای نوروبیولوژی استرس و استاد روان‌پزشکی، که در این تحقیق دخالتی نداشت، به Medical News Today گفت که:
“یافته‌های این مطالعه امکان علیت بین تغییرات میکروبیوم روده و پاسخ‌دهی استرس مرکزی را نشان می‌دهد و L. Reuteri را به‌عنوان یک ارگانیسم احتمالی دخیل معرفی می‌کند.”
او همچنین تأکید کرد: “یافته‌ها و نتیجه‌گیری‌ها جالب هستند، اما سوال باقی می‌ماند که تا چه حد می‌توان آن‌ها را به انسان‌ها تعمیم داد.”
او توضیح داد: “حتی درمان طولانی‌مدت با آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف یا مصرف پروبیوتیک L. Reuteri در انسان‌ها تا جایی که من می‌دانم تأثیر قابل توجهی بر واکنش به استرس ندارد.”
او افزود: “علاوه بر این، واکنش به استرس در برابر استرس‌های روزمره عمدتاً توسط سیستم عصبی سمپاتیک و نه محور HPA مدیریت می‌شود، که این جنبه در این مطالعه مورد توجه قرار نگرفته است. مانند بسیاری از داده‌های جالبی که از مطالعات موش‌ها حاصل می‌شود، باید در تعمیم این یافته‌ها به سلامت و بیماری انسان‌ها احتیاط کرد.”
چگونه می‌توان سلامت روده را بهبود بخشید؟
در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، افراد می‌توانند اقداماتی برای مراقبت از سلامت روده به‌عنوان بخشی از سلامت کلی خود انجام دهند. این می‌تواند شامل اقداماتی مانند خوردن غذاهای تخمیری و کاهش مصرف شکر باشد.
افراد باید از پزشکان مراقبت‌های اولیه و سایر متخصصان کمک بگیرند تا مشخص کنند چه اقداماتی برای بهبود سلامت روده برای آن‌ها مفیدتر است.
