دانشمندان با بهره بردن از تصاویر ماهواره‌ای کُلنی جدیدی از پنگوئن‌های امپراتور را در یکی از دورافتادهترین و غیرقابل دسترس‌ترین مناطق قطب جنوب کشف کردند.
این کُلنی که محل زندگی دست کم ۵۰۰ پنگوئن است در مجموع ۶۶ کُلنی کوچکٰتر و شناخته شده از پنگوئن‌های امپراتور را در اطراف خط ساحلی قطب جنوب در خود جای داده است؛ نیمی از این کُلنی‌ها بواسطه تصاویر ماهواره‌ای کشف و شناسایی شده‌اند.
بحران آب و هوا و تغییرات اقلیمی تهدیدی برای این کُلنی‌ها محسوب می‌شوند زیرا یخ های دریا به سرعت در حال آب شدن هستند.
دکتر پیتر فریتول، از پژوهشگاه بریتانیایی مطالعات قطب جنوب که رهبری این تحقیق را بر عهده داشت، چنین کشفی را «هیجان انگیز» توصیف می‌کند.
وی در عین حال می‌گوید که این کُلنی همانند بسیاری از دیگر مکان‌های به تازگی کشف شده در منطقه‌ای به شدت تحت تأثیر تغییرات اقلیمی واقع شده که در آن یخ‌های دریایی به مرور در حال آب شدن هستند.
پنگوئن‌های امپراتور تنها نوعی از پنگوئن‌ها هستند که به جای خشکی، روی یخ‌های دریا زاد و ولد می‌کنند و بواسطه حضور در مناطقی دورافتاده و غیرقابل دسترس مطالعه و تحقیق روی آنها بسیار دشوار است.
بدین ترتیب، این نوع از پنگوئن‌ها می‌توانند زندگی در دمایی تا منهای ۶۰ درجه سانتگیراد را نیز تحمل و تجربه کنند.
دانشمندان پژوهشگاه بریتانیایی مطالعات قطب جنوب طی پانزده سال گذشته با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای تلاش کردند تا با جستجو و دنبال کردن رد لکه‌های قهوه‌ای رنگ گوانو (مدفوع پنگوئن‌ها) روی یخ‌های قطب جنوب، محل کُلنی‌های تازه از پنگوئن‌های امپراتور را کشف کنند.
تازه‌ترین کُلنی از پنگوئن‌های امپراتور در Verleger Point منطقه‌ای واقع در غرب قطب جنوب کشف و شناسایی شده است.
این کُلنی با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای ارسالی توسط برنامه «کوپرنیک سنتینل- ۲» آژانس فضایی اروپا کشف شد و بواسطه تصاویر با وضوح بالا ارسالی از ماهواره ماکسار ورلدویو-۳ مورد تایید قرار گرفت.
پنگوئن‌ها به بقای یخ‌های دریایی بین ماههای آوریل و سپتامبر نیاز دارند تا جوجه‌هایشان زمان کافی برای تنومند و قوی‌تر شدن در دوره رشد داشته باشند؛ این مسئله اما سبب شده تا پنگوئن‌ها به ویژه در برابر بدی و وخامت شرایط آب و هوایی آسیب پذیر شوند.
دکتر پیتر فریتول در این خصوص می‌گوید؛ «اگر یخ‌ها پیش از این دوره بشکنند، جوجه‌ها در آب می افتند و در این صورت غرق می شوند یا یخ می زنند.»
مقیاس و ابعاد کُلنی‌های پنگوئن‌های امپراتور تأثیر مستقیمی بر بقای آنها دارد زیرا این دسته از پرندگان برای محافظت در برابر طوفان‌های زمستانی در کنار هم جمع می‌شوند، به‌ویژه در طول دوره دو ماههای که پنگوئن‌های نر قبل از بیرون آمدن جوجه‌ها روی تخم‌ها می‌خوابند.
تعدادی از کُلنی‌ها پیش از این به دلیل تغییرات اقلیمی و آب شدن یخ‌های دریایی از بین رفته‌اند، از جمله آنها می‌توان به یک کُلنی در خلیج مارگریت که از دهه ۱۹۴۰ مورد مطالعه قرار گرفته بود و نیز یک کُلنی دیگر در خلیج هالی که به مدت ۵۰ سال پایدار بود، اشاره کرد.
دکتر پیتر فریتول، عضو پژوهشگاه بریتانیایی مطالعات قطب جنوب می‌گوید: «بیشتر پنگوئن‌های امپراتور هرگز در طول زندگی خود انسانی را نخواهند دید، اما کاری که ما در آن سوی دنیا انجام می دهیم به تدریج آنها را از بین می‌برد.»
یخ‌های دریایی در قطب جنوب از سال ۲۰۱۵ تاکنون دستخوش تغییرات چشمگیری شده و روند این تغییرات به سرعت در حال افزایش است.
دکتر فریتول در این زمینه می‌گوید: «سال گذشته بدترین شرایط یخ دریا را در قطب جنوب شاهد بودیم و این وضعیت امسال حتی بدتر هم شده است.»
وی در ادامه تصریح می‌کند: «ما همچنان در حال مطالعه هستیم تا بدانیم این شرایط چه بر سر پنگوئن‌ها خواهد آورد؛ اما می‌دانیم که شرایط خوب نیست.»
تحقیقات پیشین نشان داده بود که ۹۰ درصد کُلنی‌های شناسایی شده از پنگوئن‌های امپراتور در صورت عدم اقدام مناسب و جدی در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تا پایان قرن از بین خواهند رفت.
منبع: یورونیوز
