آنا براتی سرمربی تیم ملی کشتی آلیش زنان ایران در مورد میزبانی ترکیه در مسابقات جهانی عشایر گفت: میزبانی افتضاح بود. اصلا فکر نمی‌کردیم چنین شرایط بدی داشته باشیم. محل اسکان مسابقات کانکس بود که اولین شوک از این طریق به ما وارد شد. شرایط در کانکس سخت بود و خیلی از امکانات را نداشتیم حتی حمام و سرویس بهداشتی عمومی بود.
براتی در مورد سطح مسابقات بیان کرد: مسابقات سطح بالایی داشت و تیم‌های قرقیزستان، ازبکستان و ترکمنستان مثل همیشه آماده بودند، اما از نظر برگزاری خیلی ضعیف عمل کردند و خیلی اذیت شدیم. خیلی از امکانات ساده را نداشتیم و برای گرفتن آب مجبور بودیم مسافت زیادی را طی کنیم.
کاری کردند که قهرمان نشویم
او در ادامه افزود: یکی دیگر از مشکلات بزرگ ما برگزاری مسابقات کلاسیک و آزاد در یک روز بود، در حالی که از قبل این موضوع را به ما اطلاع نداده بودند. ما از ۹ صبح تا ۱۶ بعداز ظهر در بخش کلاسیک شرکت کردیم و از ۱۶ تا ۱۰ شب هم در بخش آزاد مسابقه دادیم. بچه‌های من در بخش آزاد واقعا خسته بودند و به همین دلیل در این بخش نتایج ضعیفی کسب کردیم. توان اصلی ما در بخش کلاسیک بود و اگر مسابقات آزاد روز بعد برگزاری می‌شد، قهرمانی این بخش را هم به دست می‌آوردیم.
سرمربی تیم ملی کشتی آلیش زنان ایران با بیان اینکه از بدو ورود به مسابقات کاری کردند که ما قهرمان نشویم، ادامه داد: می‌توانستیم مدال‌های بیشتری کسب کنیم، اما داوری‌ها افتضاح بود، حتی مسابقات تایمر هم نداشت و خودمان زمان می‌گرفتیم. این موضوع هم باعث شد تا دو مدال طلا را از دست بدهیم.
براتی در بخش دیگر این گفتگو به بی‌توجهی مسئولان وزارت ورزش به کشتی زنان اشاره و بیان کرد: حمایت صفر است. بچه‌های من برای مسابقات آسیایی و قهرمانی جهان هیچ پاداشی نگرفتند. می‌گویند از آنجایی که رشته المپیکی نیستید به شما جایزه تعلق نمی‌گیرد. نمی‌دانم چرا وزارت ورزش ما را نادیده می‌گیرد. نامه‌ای نوشته‌ایم که چرا به ما جایزه تعلق نمی‌گیرد و قرار است به دست وزیر ورزش برسانیم.
او با بیان اینکه فدراسیون تا جایی که می‌تواند حمایت می‌کند، ادامه داد: بچه‌های من در برترین شرایط و بدون هیچ جایزه‌ای از طرف وزارت ورزش، کشتی می‌گیرند و مدال کسب می‌کنند. به عنوان سرمربی تیم ملی هیچ پولی دریافت نمی‌کنم و تنها به عشق ایران در تیم ملی حضور دارم. ما با ۶ ورزشکار ۱۱ مدال گرفتیم که خیلی ارزشمند است، اما متاسفانه هیچ حمایتی از سمت وزارت ورزش برای ما وجود ندارد. هر بار به ما می‌گویند نمی‌دانستیم چنین شرایط بدی دارید و قول می‌دهند، اما اتفاقی نمی‌افتند.
نام کشتی را حمل می‌کنیم که نادیده گرفته می‌شویم
براتی ادامه داد: در باکو تحصیل می‌کنم و هزینه‌های زیادی را متحمل می‌شوم، اما هزار تومان هم دریافت نمی‌کنم. تا جایی می‌شود این شرایط را تحمل کرد. نزدیک دو سال است که سرمربی تیم ملی هستم. در سال اول مسابقه نداشتیم و در سال دوم در تمام مسابقاتی که اعزام شدیم چند مدال طلا گرفتیم که در کل کشتی آلیش تا این حد مدال نداشتیم. با این حال به بن بست رسیده‌ام و نمی‌دانم باید چکار کنم.
سرمربی تیم ملی کشتی آلیش زنان با بیان اینکه رشته ما پخش تلویزیونی ندارد، به همین دلیل مردم خیلی از کشتی زنان شناخت ندارند، تاکید کرد:اگر پنج دقیقه هم پخش تلویزیونی داشتیم خیلی از مردم ما را می‌شناختند. از طرفی انگار برخی ازمردم کشتی را برای زنان قبول ندارند. حجاب کامل داریم، اما فقط به این خاطر که نام کشتی را حمل می‌کنیم، نادیده گرفته می‌شویم.
