مهر:تحقیقات در مورد اثرات ورزش در محیط های کم اکسیژن بر روی مغز نشان داد که عملکرد شناختی با وجود حمل مقادیر کمتر از حد معمول اکسیژن توسط خون وخیم می شود.
به نقل از ساینس دیلی، هنگامی که فعالیت‌های دشوار فیزیکی در ارتفاع بالا یا سایر محیط‌های کم اکسیژن انجام می‌شوند، هماهنگی و تصمیم‌گیری بموقع مهم است. در برخی موارد، مانند کوهنوردی، این قابلیت‌ها ممکن است تفاوت بین مرگ و زندگی باشد.
مطالعه محققان دانشگاه تسوکوبا ژاپن نشان داد که کاهش فعالیت عصبی در نواحی مغز مسئول عملکردهای شناختی مرتبط با کنترل اجرایی و عملکرد شناختی در حین ورزش در شرایط کم اکسیژن می‌تواند از طریق حفظ اکسیژن قابل پیشگیری باشد.
اثبات این علیت، که کاهش در فعالیت و عملکرد عصبی ناشی از دسترسی کم اکسیژن به بافت مغز است، به دلیل پیچیدگی مغز و تمام عملکردهای آن، ساده نیست.
پروفسور «هیداکی سویا»، سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: «ما اثرات شرایط کم اکسیژنی را که در آن سطح اکسیژن خون کاهش می‌یابد با شرایطی که در آن سطح اکسیژن خون در طول ورزش ثابت می‌ماند، مقایسه کردیم. با انجام این کار، میزان کم اکسیژن را به عنوان عاملی برای کاهش فعالیت عصبی و کاهش عملکرد تشخیص دادیم.»
فعالیت عصبی در قشر جلوی مغز با طیف‌سنجی عملکردی نزدیک به مادون قرمز برای نشان دادن تغییر در هموگلوبین اکسیژن‌دار اندازه‌گیری شد. عملکرد شناختی با استفاده از تداخل استروپ، که تفاوت در زمان تکمیل بین آزمایش‌های خنثی و ناسازگار است، ارزیابی شد.
این مطالعه نشان می‌دهد که تامین اکسیژن برای حفظ عملکرد شناختی در طول ورزش در محیط‌های کم اکسیژن مهم است. از اینرو زمانی که فعالیت‌های فیزیکی در محیط‌های کم اکسیژن انجام می‌شوند، باید اثرات خستگی شناختی را در نظر گرفت.
