ویروس کرونا به سرعت از زمان شیوع اولیه خود در ووهان چین به سایر نقاط جهان پخش می شود. فهرست کشورهایی که موارد گزارش شده از این ویروس را دارند رو به رشد است و اکنون از ایالات متحده ، فرانسه ، آلمان ، ژاپن و استرالیا تا هند شامل این ویروس شده اند.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب به نقل از خواندنی ها، با همه این خبرها، ویروس کرونا تنها جدیدترین مجموعه ای از بیماری های عفونی است که باعث وحشت جهانی شده است. فهرست این نوع ویروسها شامل زیکا، سارس، ابولا و ... است. جای تعجب نیست که ما از بیماری های عفونی وحشتناک که به نظر می رسد زندگی ما را تهدید می کند وحشت کرده باشیم. اما شاید بخشی از این وحشت به اطلاعات تاریخی ما باز می گردد.
درواقع ویروس کرونا به ما یادآوری می کند که چگونه بیماری هایی مثل طاعون در گذشته مردم زیادی را از بین می برد. اما همه بیماریهای عفونی به همان روش کار نمی کنند و وحشت در مورد اینکه بیماریهای جدید مانند گذشته به همان وحشتناکی همه گیر می شوند ، باعث ترس غیر ضروری در زمان حال و گاه پیامدهای جدی روانی می شوند.
یکی از مشهورترین بیماری هایی که به مرگ سیاه در اروپا مشهور شد، طاعون بود. این مرگ سیاه در قرون وسطی کل اروپا را از سال 1346-1351 میلادی ویران کرد. درواقع این بیماری احتمالاً نیمی از جمعیت اروپا را کشته است. برخی محققان تعداد کشته شدگان را بین 75 تا 200 میلیون تخمین می زنند. مرگ هایی که ظاهراً باعث ایجاد تغییرات عظیم در جامعه و حتی هنر و ادبیات آن دوره شده است. مرگ سیاه همچنین آغازی بر موج دوم طاعون بود که تا قرن 18 میلادی در اروپا و طی قرن نوزدهم در خاورمیانه ادامه داشت.
از ابتدای قرن بیستم ، مرگ سیاه به تدریج به الگوی استانداردی برای نحوه فهم شدت و شیوع بیماریهای عفونی منجر به مرگ تعداد زیادی از مردم تبدیل شده است. برای مورخین ، عموم و حتی دانش آموزان مدارس در سراسر جهان ، مرگ سیاه نمادی از مرگ و میر بالقوه عظیم یک بیماری همه گیر است. همچنین اهمیت پزشکی و فناوری امروزی را برای جلوگیری از بازگشت به قرون به ظاهر عقب مانده؛ قرون وسطایی ("تاریک") برجسته می کند. اما فرض اینکه همه بیماریهای عفونی به طور بالقوه نتیجه مشابه مرگ سیاه را داشته باشند اشتباه است.
