الی لیک در بلومبرگ نوشت: روز گذشته آقای دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا تصمیم گرفت که جان بولتون، مشاور امنیت ملی خود را برکنار کند. اما اخراج آقای بولتون از کاخ سفید رویدادی قابل پیش بینی بود. او و رئیس جمهور بر سر مسائل مختلف از جمله افغانستان و کره شمالی اختلاف نظر داشتند. همچنین سیاست های تند بولتون در قبال مادورو در ونزوئلا موجب عصبانیت ترامپ شده بود.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: اما ترامپ و بولتون بیشتر از همه چیز در مورد نحوه برخورد با ایران با یکدیگر اختلاف داشتند. آقای بولتون از خروج کامل آمریکا از توافق هسته ای 2015 و کمپین فشار حداکثری علیه ایران حمایت کرد. آقای بولتون همچنین اوایل امسال با کمک مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا توانست رئیس جمهور را برای نگه داشتن بخشی از سربازان آمریکایی در داخل سوریه قانع کند.
رئیس جمهور نیز از کارزار فشار حداکثری علیه تهران پشتیبانی کرده است. اما در هفته های اخیر شاهد گمانه زنی های زیادی در مورد تغییر رویکرد ترامپ بوده ایم. سال گذشته وزیر خارجه آمریکا در یکی از سخنرانی های خود 12 شرط را برای از سرگیری مذاکره با جمهوری اسلامی ایران تعیین کرده بود. اما آقای ترامپ ماه گذشته در اجلاس سران جی-7 در فرانسه تنها سه خواسته را برای برداشتن تحریم های ایران مطرح کرد. البته ترامپ از ابتدا اعلام کرده بود که حاضر است بدون هیچ پیش شرطی با رهبران ایران ملاقات کند. اما ظاهرا در هفته های اخیر او بیشتر به سمت مسیر دیپلماسی متمایل شده است. ماه گذشته آقای جواد ظریف، وزیر خارجه ایران توسط امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه به اجلاس جی-7 دعوت شد. ظاهرا هدف آقای ماکرون میانجیگری بین تهران و واشنگتن بوده است.
روز سه شنبه خبرنگاران در کنفرانس خبری استیو منوشین، وزیر خزانه داری و مایک پمپئو سوالاتی را در مورد احتمال دیدار ترامپ با آقای حسن روحانی، رئیس جمهور ایران در اواخر ماه جاری در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح کردند. آقای پمپئو در این ارتباط گفت: «البته رئیس جمهور حاضر است بدون هیچ پیش شرطی با آقای روحانی دیدار کند».
مقامات ایرانی هنوز با برگزاری هر گونه ملاقاتی بین دیپلمات های دو کشور مخالفت کرده اند. آقای ظریف تاکید کرده است که آمریکا باید در ابتدا تحریم ها را بردارد. آقای روحانی نیز در زمان مذاکره توافق هسته ای برجام فقط به یک مکالمه تلفنی کوتاه با اوباما بسنده کرده بود.
در هر صورت، خروج جان بولتون از کاخ سفید می تواند شرایط لازم برای برگزاری یک اجلاس را محیا کند. آقای ظریف نیز در کنفرانس های خبری و حساب توییتر خود مرتب جان بولتون را هدف قرار می داد. وزیر خارجه ایران معتقد بود که بولتون عامل اصلی تشدید تنش بین تهران و واشنگتن است. بسیاری از متحدان ظریف در آمریکا نیز از اخراج جان بولتون استقبال کردند. آقای جمال عبدی، رئیس شورای ملی ایرانیان آمریکا در بیانیه خود گفت: «آقای ترامپ شاید بهترین تصمیم را دوره ریاست جمهوری خود گرفته باشد. خروج بولتون احتمال بروز یک جنگ فاجعه آمیز دیگر در خاورمیانه را کاهش می دهد».
حتی برخی عناصر راست گرای آمریکا نیز در گذشته از حضور جان بولتون انتقاد کرده بود. آقای تاکر کارلسون، مجری معروف شبکه خبری فاکس نیوز در ماه ژوئن جان بولتون را به یک کرم دیوان سالارانه شباهت داده بود. آقای رند پال، سناتور جمهوری خواه کنگره نیز اخیرا در نیویورک با وزیر خارجه ایران ملاقات کرد. او یکی از منتقدان سرسخت جان بولتون بوده است.
البته مقصر جلوه دادن جان بولتون به خاطر تنش های اخیر در منطقه نامعقول است. آقای بولتون تقریبا یک سال در کاخ سفید حضور داشت.
آقای اچ آر مک مستر پیش از جان بولتون به عنوان مشاور امنیت ملی ترامپ انجام وظیفه میکرد. مک مستر معتقد بود که آمریکا نباید از توافق هسته ای خارج شود. در عوض، دولت آمریکا باید متحدان اروپایی خود را تحت فشار قرار دهد تا برای برطرف کردن نقاط ضعف برجام با ترامپ همکاری کنند. اما ترامپ در سال 2017 چندین جلسه ملاقات را با جان بولتون برگزار کرد و دیدگاه های او را در مورد خروج از توافق هسته ای جویا شد. در نهایت جان بولتون جانشین آقای مک مستر در تیم امنیت ملی کاخ سفید شد.
به نظر می رسد که آقای ترامپ از تصمیم خود پشیمان شده است. ظاهرا او در حال دنبال کردن همان رویکردی است که دولت اوباما طی کرده بود. رئیس جمهور اکنون می تواند مشاوری را به تیم امنیت ملی خود اضافه کند که دیدگاه های مشابهی داشته باشد.
