عمار الحلبي در العربی الجدید نوشت: روسیه به نزدیکی فرهنگی و تاریخی بین مراکز نظامی سوریه و روسیه تکیه کرده و به دنبال ان است تا نفوذ خود در ارتش سوریه را گسترش دهد.
در ژانویه 2017، یگان «بازهای صحرا» متشکل از سربازان سابق سوریه که روسها تجهیز آنها را بر عهده گرفتند، به ارتش سوریه ملحق شدند و این شبه نظامیان از وظیفه خود در حمایت از تاسیسات نفتی در سوریه، مأمور مبارزه با معارضان در دیر الزور و مرزهای سوریه و عراق شدند. در ادامه، فعالیت این شبه نظامیان گسترش یافت و مبارزات خود را تا حلب، حمض، دمشق و لاذقیه توسعه دادند.
عکسها و فیلمهای موجود از فعالیتهای این شبه نظامیان (بازهای صحرا) نشان می دهد که از جدیدترین تانکها و دیگر تجهیزات نظامی روسیه برخوردار هستند و این مساله به حمایت مستقیم روسها از شبه نظامیان وابسته به خود، اشاره دارد.
یکی از فرماندهان سابق شبه نظامیان مقیم استان حمص در سوریه که نخواست هویتش فاش شود، در گفتگو با العربی الجدید تصریح کرد که نظام اسد به بازهای صحرا اجازه فعالیت گسترده ای را داده است تا به این شکل با تحریم بین المللی که در زمینه سلاح شده است، مقابله کند؛ چرا که در شرایط فعلی، نظام سوریه به شخصیتهایی نیاز دارد که روابط مالی خارجی مستحکمی دارند، افرادی نظیر محمد و ایمن جابر، دو برادری که شرکتها و موسسات تجاری دارند و بر این باورند که بازهای صحرا از ساماندهی بهتری نسبت به ارتش سوریه برخوردارند، به این دلیل که در کنار سلاح های پیشرفته، آموزش های دقیقی از افسران روس دریافت می کنند.
در این جا، عبدالرحمن حلاق، تحلیلگر نظامی، واگذاری سلاح پیشرفته به بازهای صحرا، از سوی روسیه و آموزش آنها را نشان دهنده سیطره روسها بر تصمیمات این شبه نظامیان میداند، بدین معنا که روسیه می تواند هر لحظه که اراده کند، سلاح واگذار شده به این شبه نظامیان را از آنها بگیرد یا اینکه آنها را منحل کرده و به ارتش نظام سوریه ملحق کند.
اما علت مسلح سازی شبه نظامیان سوری که از ارتش نظام دور هستند، چیست؟ حلاق معتقد است که روسیه بر سوریه مسلط است و نیازی به هماهنگی با دولت سوریه ندارد؛ علاوه بر اینکه زمانی که دولتی اقدام به فروش سلاح به دولتی دیگر می کند، معمولا قراردادها و توافقهایی امضا می شود که چگونگی استفاده از این سلاح و شروط مربوط به آن را در بردارد. اما روسها در واگذاری سلاح به شبه نظامیان سوری، به هیچ یک از این قواعد پایبند نبودند.
با این وصف، می توان گفت روسها بر مهمترین مفاصل نظامی و امنیتی نیروهای نظام سیطره دارند، تا آنجا که افسرانی را که برای تحقق منافع روسیه تلاش نمی کنند را از پیکره ارتش سوریه دور کرده و تمام حمایت خود را به شبه نظامیانی اختصاص داده اند که می توانند از تسلط اسد بر ارتش و نیروهای امنیتی بکاهند واز نفوذ مسکو در سوریه حمایت کنند.
عبدالرحمن حلاق، علت نفوذ روسیه در ارتش نظام سوریه و حمایت و مسلح سازی بازهای صحرا را سبقت گرفتن از ایران دانسته و تصریح می کند: این اقدام روسیه، یکی از ابزارهای فشار آن بر ایران است. این در حالی است که ماهر اسد، فرمانده لشکر چهارم سوریه که نزدیک به ایران است، بارها با لشکر پنجمی که روسیه نقش زیادی در شکل گیری آن داشته، درگیر شده است.
