70 نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی که در بین آنها نام شماری از اعضای فراکسیون امید نیز به چشم می خورد با طرحی با عنوان «سازمان نظام روزنامه نگاری جمهوری اسلامی ایران» ارایه داده اند که هر چند درظاهر این تصور را ایجاد می کند که روزنامه نگاران را مانند پزشکان و مهندسین صاحب نظام صنفی می کند اما با خارج کردن از چارچوب روابط کار و نیاز به اخذ گواهی نامه عملا و بر خلاف ظاهر اولیه فعالیت آنان را محدود می سازد.
به موجب این طرح یک شوری، که در تاریخ 11/10/1397 چاپ و تقدیم رئیس مجلس شورای اسلامی شده - و اداره کل تدوین قوانین مجلس آن را «مغایر با قانون اساسی» دانسته- اشتغال به حرفه روزنامه نگاری مستلزم دریافت گواهی نامه از مرجعی کاملاً دولتی خواهد بود و از سویی وظایف و اختیارات این سازمان به گونه ای تعریف شده که در تناقض با اهداف و وظایف تشکل های مستقل مشمول قانون کار است و در صورت تصویب و اجرا، برچیده شدن تمامی تشکل های کارگری روزنامه نگاری را در پی خواهد داشت.
این حدس هم مطرح است که برخی از امضا کنندگان با تصور ارتقای شغل روزنامه نگاری و تلقی رایج از عنوان «کارگر» گمان کرده باشند که روزنامه نگاران در قالب نظام صنفی جایگاه بهتری دارند حال آن که تشکل های صنفی حمایتی در چارچوب قانون کار را بلا موضوع می کند.
نام نمایندگان امضا کننده این طرح از این قرار است:
وکیلی، زرآبادی، مقدسی، فرهنگی، بدری، سروش، بیرانوندی، جعفرزاده ایمن آبادی، یوسف نژاد، حمداله کریمی، محمدیان، خالقی، امیر حسنخانی، ترکی، شریعت نژاد، علیرضا سلیمی، همایون هاشمی، محمدی(تهران)، هاشم زایی، رضایی، سیاوشی شاه عنایتی، میرزایی نیکو، شیخ، قاضی پور، علیرضا ابراهیمی، جلال میرزایی، محمدرضا نجفی، علی ابراهیمی، امینی فرد، اکبری(شیراز)، خدری، سیدفرید موسوی، بنیادی، نیکزادی پناه، فاطمه سعیدی، گرمابی، سیده فاطمه ذوالقدر، نظر افضلی، ملکشاهی راد، یارمحمدی، مسعودی، مازنی، نجفی خوشرودی، پارسایی، سعیدی مبارکه، الماسی، اصغر سلیمی، مقصودی، رضا کریمی، خضری، تاج الدین، سیده فاطمه حسینی، برزگر کلشانی، دامادی، علی اکبر کریمی، نورقلی پور، دهقانی فیروزآبادی، کرم پور حقیقی، چنارانی، تربتی نژاد، لاهوتی، بیمقدار، جمالی سوسفی، صادقی، صفری، فتحی، بیگلری، محمودزاده، میرزاده، علی جانی زمانی.
