اگر نمی‌توانیم خشم‌مان را کنترل کنیم، ازدواج نکنیم

یک روان‌شناس گفت: اگر نمی‌توانیم خشم‌مان را کنترل کنیم، بهتر است تا درمان کامل، دور ازدواج را خط بکشیم.

فرناز امیراصلانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: اگر با کوچک‌ترین چیزی که مطابق میل‌مان نباشد از کوره در می‌رویم و خشم خود را روی اطرافیان‌مان خالی می‌کنیم، اگر پاسخ افرادی را که با نظرمان موافق نیستند با فریاد و بددهنی یا تهدید می‌دهیم، اگر خشم‌مان را با کوبیدن در، قطع تلفن، پرتاب کردن اشیا، هل دادن، زدن، ترک اتاق و مواردی از این دست بروز می‌دهیم و خلاصه آن‌که اگر به طور ناگهانی و با شدت زیاد، نامتناسب و غیر معمولی خشمگین می‌شویم، باید تا درمان این حالت خود، برای ازدواج اقدامی نکنیم.

این روان‌شناس با تاکید بر این‌که ازدواج در چنین شرایطی ارمغانی جز ترس و اضطراب و محدودیت برای طرف مقابل ندارد، ادامه داد: در واقع ازدواج با افراد به شدت خشمگین هرگز صحیح نیست و معمولا دوام زیادی ندارد. متاسفانه برخی انسان‌ها (اعم از زن و مرد) به طور ناگهانی و غیر متعارف خشمگین می‌شوند و این خشم غیر از خشم متعارفی است که همه تجربه کرده‌اند.

وی افزود: البته هیچ‌کس کامل نیست و بدون شک همه ما ایراداتی داریم و بر این اساس هم ممکن است که خود را برای ازدواج با فردی که رفتارهای آزاردهنده دارد، قانع کنیم. اما برخی ویژگی‌ها هستند که نسبت به سایر ویژگی‌ها بسیار خطرناک‌تر و آسیب‌زا تر بوده و افرادی که صاحب این ویژگی‌ها هستند هرگز تا درمان کامل نباید برای ازدواج اقدام کنند.

امیراصلانی تصریح کرد: همه ما در زندگی عصبانی می‌شویم و حتی ممکن است خشم خودمان را هم ابراز کنیم. این نوع از خشم طبیعی است و مشکلی را ایجاد نمی‌کند. اما برخی افراد هستند که به سرعت و ناگهان خشمگین می‌شوند و به عبارت دیگر خشم آن‌ها متناسب با موقعیت نیست. این افراد می‌خواهند با خشم خود دیگران را کنترل کنند و برای همین، طرف مقابلشان نیز در اضطراب و استرسی تمام‌نشدنی به سر می‌برد.

این روان‌شناس خاطرنشان کرد: افرادی با خشم‌های فروخورده معمولاً دیگران را به خاطر مشکلات خود سرزنش می‌کنند. آن‌ها معمولاً سهم خود را در پذیرش مشکلات قبول نمی‌کنند و داستان‌های فراوانی از ظلم‌هایی که دیگران در حق‌شان کرده‌اند بیان می‌کنند. از این‌رو اگر قصد ازدواج با چنین کسانی را داشته باشیم باید بدانیم که ظالم بعدی داستان‌های او خواهیم بود.

وی تاکید کرد: خشم به جد مخرب است و به مرور زمان از صمیمیت و آرامش روابط زناشویی چیزی باقی نمی‌گذارد. این خصیصه در صورتی که درمان نشود به فرزندان هم منتقل می‌شود و متاسفانه نسلی به بار می‌آورد که از همه دنیا عصبانی هستند و همیشه احساس می‌کنند که حقشان پایمال شده است. به همین‌خاطر از هر فرصتی برای تخلیه خشم خود استفاده می‌کنند.