مجله«نیوزویک» در گزارشی به بررسی تظاهرات اخیر زنان در آمریکا پرداخت و نوشت:ادامه یافتن جنبش زنان در آمریکا انتخابات میان دوره ای این کشور را تحت الشعاع قرار خواهد داد.
به گزارش ایرنا، این مجله آمریکایی ادامه داد:اواخر ماه ژانویه زنان آمریکایی به خیابان ها آمدند و با سر دادن شعارهایی تند، سیاست های متعصبانه ترامپ را به چالش کشیدند و آرمان شهر خود را در حومه لاس وگاس بنا کردند. شهری که بیش از جنبش فمینیسم بواسطه قمار و شب زنده داری اش شهرت دارد.
پس از بیرون آمدن نام دونالد ترامپ از صندوق های رای در سال 2016، نخستین اعتراضات زنان در واکنش به توهین ترامپ به کشورهای آفریقایی و آنچه تظاهرات کنندگان آن را 'نفرت' و 'تفرقه افکنی' نامیدند، شکل گرفت و کمپین های مختلفی در حمایت از نامزدهای دمکرات برای ورود زنان به کنگره ایجاد شد.
جنبش زنان را می توان جناح مقابل جنبش تی پارتی دانست اما با این تفاوت که این جنبش در مقایسه با همتای محافظه کار خود زمان بیشتری را تاب خواهد آورد.
این مجله درتارنمای خودافزود:سال گذشته 25 هزار نفرازجمعیت زنان برای ورود به عرصه سیاست توسط جنبش زنان تهییج شدند.معادل این اتفاق را می توان در جریان جنبش زنان در لاس وگاس مشاهده کرد. به دنبال این جنبش نیز 122نفر از زنان تمایل خود را برای راه اندازی کمپین های سیاسی اعلام کردند.
به علاوه جنبش زنان می تواند آمار رای دهندگان زن را افزایش دهد که متعاقبا به افزایش شانس نامزدهای زن می انجامد. براساس نظرسنجی که توسط شبکه سی ان ان انجام شد، 52 درصد از زنان سفیدپوستی که در انتخابات 2016 به ترامپ رای داده بودند، اکنون در جبهه مخالف وی قرار گرفته اند. همچنین براساس تحقیق دیگری توسط واشنگتن پست و ای بی سی، با تصمیم زنان مبنی بر حضور گسترده در انتخابات میان دوره ای، امتیاز دمکرات ها نسبت به جمهوریخواهان 26درصد افزایش خواهد یافت. جنبش زنان در تلاش است تا این آمار و ارقام را تقویت کرده و تا پایان سال 2018 ، آماری معادل 1 میلیون رای دهنده زن را ثبت نماید.
درادامه این گزارش آمده است:موانع پیش روی جنبش زنان درحال حاضرماهیتی متفاوت دارند و نشانه هایی از تفرقه در آن به چشم می خورد. چرا که برخی از رهبران جنبش، برخی رهبران دیگر را به خودنمایی متهم کردند به گونه ای که از بیان ماهیت و هدف اصلی جنبش غافل شدند.
علاوه بر تفرقه، تنش های نژادی نیز وجود دارد که براساس آن زنان رنگین پوست، سایر زنان شرکت کننده در جنبش را صرفا مدافع حقوق باروری دانسته و آن ها را به نادیده گرفتن تاثیرات حزب جمهوریخواه بر زنان اقلیت متهم کردند. انتقادها زمانی شدت گرفت که برخی از زنان، سیاهپوستان را به عدم حضور حداکثری و انتخاب هیلاری کلینتون متهم کردند، این در حالی است که 94 درصد از زنان سیاه پوست، نامزدهای دمکرات رابرگزیدند. آماری که در مقایسه با آرای 43 درصدی زنان سفیدپوست، تقریبا 50 درصد بیشتر است. همچنین پیش از راهپیمایی های سال گذشته، برخی از زنان سفید پوست، زنان رنگین پوست را به تفرقه افکنی در جنبش فمینیسم متهم کردند.
برگزارکنندگان و سخنرانان در تظاهرات لاس وگاس، این تنش ها را مورد بحث قرار دادند و از زنان سفید پوست خواستند تا فضا را برای ورود رنگین پوستان به عرصه باز نمایند.
ابهامات دیگری نیز در مورد قدرت رو به افول این جنبش مطرح شده است. براساس گزارشات، شرکت کنندگان درتظاهرات امسال در نیویورک سیتی 200 هزار نفر اعلام شده اند که در مقایسه با سال گذشته تقریبا به نصف کاهش یافته است. رسانه های محلی واشنگتن دی سی نیز مدعی شدند که در ماه جاری میلادی در مقایسه با 500 هزار شرکت کننده در سال 2017، تعداد به مراتب کمتری در تظاهرات امسال شرکت کردند. علاوه بر این شرکت کنندگان در تظاهرات امسال در لس آنجلس نسبت به سال گذشته چیزی حدود 150 هزار نفر کاهش یافته اند. به گفته سازمان دهندگان، کاهش آمار ثبت نام کنندگان برای پست های سیاسی در لاس وگاس، نشانه ای بدیمن است.
علت این کاهش استقبال را می توان به سندرومی موسوم به 'سندروم ترامپ گریزی' نسبت داد. بر اساس این سندروم، شوکی که آمریکایی ها از اظهارات سال 2015 ترامپ در خصوص مجرم و متجاوز خواندن مکزیکی ها و همچنین خشم برانگیخته شده زنان پس از مراسم معارفه وی تجربه کردند به قدری زیاد و گسترده بوده که منجر به تظاهرات گسترده ای گردید، به طوری که ثبت چنین رکوردی برای بار دوم، خیلی از دور از انتظار به نظر می رسد.
