شولتزدر ماورای سخنان خود از چه چیزی خبر می دهد؟

شولتز در ماورای سخنان خود، خبر از احتمال تشکیل دوباره دولت ائتلافی (متشکل از احزاب مسیحی و حزب سوسیال دموکرات) داده است که نوعی بازگشت به نقطه صفر محسوب می شود.

به گزارش انتخاب به نقل از مهر، مارتین شولتز ، نامزد حزب سوسیال دموکرات برای احراز پست صدارت اعظمی آلمان و رئیس سابق پارلمان اروپا اخیرا به نکته قابل تاملی در سخنان انتخاباتی خود اشاره کرده است.

مارتین شولتز  انصراف از افزایش بودجه نظامی به ۲ درصد تولید ناخالص ملی را شرط حزبش برای مشارکت در دولت ائتلافی آینده در آلمان دانسته است! این در حالیست که حزب دموکرات مسیحی آلمان و به طور کلی ائتلاف احزاب مسیحی به رهبری آنگلا مرکل، در صدد افزایش بودجه نظامی آلمان و تامین نظر دونالد ترامپ هستند.

مارتین شولتز تاکید کرده است که  باید استراتژی محدودیت تسلیحات و خلع سلاح اتمی را در پیش گیریم به جای اینکه یک مسابقه تسلیحاتی را به راه بیاندازیم که از طرف دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا برای آن تبلیغ می شود.

فارغ از اظهاراتی که مارتین شولتز در مواجهه با رویکرد نظامی و تسلیحاتی آنگلا مرکل و حزب دموکرات مسیحی آلمان بیان کرده است، سخنان  وی در خصوص احتمال تشکیل دوباره دولت ائتلافی در آلمان بسی جای تامل دارد. هم اکنون نظرسنجی های صورت گرفته در آلمان نشان می دهد که ائتلاف احزاب مسیحی در مصاف با سوسیال دموکراتها پیشتاز هستند. از سوی دیگر، این احتمال وجود دارد که مرکل و همراهانش آرای لازم برای تشکیل دولت مستقل و یکدست را نتوانند به دست آورند.

در این صورت، تشکیل دولت ائتلافی در آلمان غیر قابل اجتناب خواهد بود. در این میان، حزب سبز آلمان، از احزابی است که دموکرات مسیحی ها برای تشکیل دولت با آن وارد مذاکره خواهند شد. اما نباید فراموش کرد که در جریان تشکیل دولت ائتلافی فعلی آلمان، حزب سبز در نهایت حاضر به تشکیل دولت ائتلافی با حزب دموکرات مسیحی نشد.

در نهایت، آنگلا مرکل ناچار شد مذاکرات تشکیل دولت ائتلافی با حزب سوسیال دموکرات را در دستور کار قرار دهد.

محصول این مذاکرات، تشکیل دولت ائتلافی فعلی در آلمان بود. دولتی ضعیف و حداقلی که در آن اعضای ارشد حزب سوسیال دموکرات مانند فرانک والتر اشتاین مایر و زیگمار گابریل نیز مشارکتی فعال داشته اند. طی سالهای اخیر، شاهد بروز اختلافات عمده ای میان اعضای دولت ائتلافی آلمان بوده ایم.

این اختلافات در جریان ماجرای حضور پناهجویان در آلمان و اروپا به نقطه اوج خود رسید جایی که زیگمار گابریل معاون صدر اعظم آلمان رسما سیاستهای مرکل در این خصوص را به باد انتقاد گرفت. در حوزه سیاست خارجی و مسائلی از جمله نحوه تعیین سیاستهای درون آتلانتیکی در ناتو نیز میان دو حزب دموکرات مسیحی و سوسیال دموکرات اختلافات عمده ای وجود دارد.

هم اکنون ماتین شولتز، عقب نشینی مرکل از اختصاص ۲ درصد تولید ناخالص ملی آلمان به  هزینه های دفاعی را شرط حضور سوسیال دموکراتها در دولت ائتلافی دانسته است. به عبارت بهتر، مارتین شولتز در ماورای سخنان خود، خبر از احتمال تشکیل دوباره دولت ائتلافی (متشکل از احزاب مسیحی و حزب سوسیال دموکرات) داده است.

این مسئله، نوعی بازگشت به نقطه صفر محسوب می شود. بدون شک در این صورت قدرت مانور مرکل در معادلات سیاست داخلی و خارجی آلمان به شدت کاهش خواهد یافت.

بدیهی است که این موضوع، نارضایتی های عمومی از دولت ائتلافی آلمان را تقویت خواهد کرد. در هر حال، مرکل سعی دارد با تقویت محبوبیت حزب متبوعش، مانع از شکل گیری دوباره وضعیت فعلی در آلمان شود، اما حزب سوسیال دموکرات به راحتی در مقابل صدر اعظم این کشور عقب نشینی نخواهد کرد.