پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : آنچه در خبرها آمده، حکایت از آن دارد که برخی افراد یا جناح‌ها اصرار بر انتشار جزئیات سخنان وزیرامور خارجه در نشست اخیر کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دارند.
به گزارش انتخاب، در یادداشت روزنامه آرمان که روز یکشنبه به قلم علی نجفی توانا منتشر شد، آمده است: با توجه به اینکه اساس مذاکره و جایگاه آن به شکلی بوده که حتی در روند مذاکرات بین نمایندگان دولت ایران و نمایندگان 1+5 در برهه‌ای از زمان محرمانه قلمداد شده است و با عنایت به اینکه اصولا در دیپلماسی و در انعقاد قراردادها مذاکرات فیمابین ممکن است در عرصه جهانی در تضاد و تضارب با منافع برخی و در همراهی با منافع دیگر کشورها باشد، عرف بر این است که شرح مذاکرات منتشر نشود. آنچه درباره برجام و مسائل مرتبط با توافق هسته‌ای در قبل و بعد از این توافق بیان شده است در پاره‌ای از موارد مرتبط با منافع ملی و مسائل حیاتی کشور است.
موضوعاتی نظیر محدود کردن در تولید یا فروش محصولات هسته‌ای به دیگر کشورها از جمله مباحثی است که در ارتباط با حوزه‌های دفاعی و امنیتی و در واقع مواضع استراتژیک کشور قلمداد می‌شود، بنابراین اصل بر این است که جزئیات آن به شکل عمومی منتشر نشود. به همین دلیل بسیاری از مذاکرات مجلس و شورای امنیت ملی هم در زمانی که آن جلسات به‌صورت غیرعلنی برگزار می‌شود، قابل انتشار نیست اما اصرار یک نماینده مجلس از یک بعد قابل تامل است. با توجه به اینکه خانه ملت امین مردم است و مردم صاحبان اصلی کشور هستند، این حق برای مردم و تکلیف برای دولت وجود دارد در جایی که موضوعاتی ارتباط به امنیت ملی ندارد و در حوزه فوق سری طبقه‌بندی نمی‌شوند، مردم را از جزئیات آگاه کند.
اما بعد دیگر این است که وقتی از وزیر امورخارجه کشور در یک جلسه غیرعلنی توضیح خواسته می‌شود و چنین تشریفاتی در نظر گرفته شده است، بدین معناست که امکان انتشار آنچه در جلسه مذکور رخ داده، وجود ندارد. بنابراین به نظر نمی‌رسد از لحاظ قانونی بتوان در این‌گونه موارد مسئولان کشور را وادار به انتشار جزئیات کرد مگر در مراجعی که به‌طور قانونی، مسئولیت پیگیری، تحقیق و تفحص دارند. علاوه بر این باید توجه داشت نماینده یک شهر یا منطقه وقتی به خانه ملت وارد می‌شود در واقع نماینده کل مردم ایران است و بر اساس صراحت قانون اساسی حق اطلاع از جزئیات امور جاری کشور و مسائل مرتبط با بحث‌های اقتصادی، سیاسی و امنیتی را دارد اما این به معنای آن نیست که او مجوز انتشار همگانی هر موضوعی را داشته باشد.
فلسفه وجودی جلسات محرمانه همان عدم امکان انتشار مطالب به دلیل حساسیت‌هایی است که می‌تواند برانگیزد. بنابراین جز در موارد خاص، آن هم به تشخیص نهادهای ذیصلاح و مسئول در مجلس و از طریق تصویب نمایندگان، آن‌گونه که در آیین‌نامه داخلی پیش‌بینی شده باشد نمی‌توان جزئیات یک جلسه محرمانه را منتشر کرد. البته این مولفه مجوزی برای محرمانه تلقی کردن تمام موضوعاتی نیست که ملت حق دارند از آن آگاه باشند و در ردیف محرمانه قلمداد نمی‌شود.
