خودنمایی جوانان با خالکوبی بر روی بدن

این روزها خالکوبی یا همان تتو، برای گروهی از جوانان نشانه «مد روز» بودن است. در واقع جوانان با میل به ابراز وجود و به نوعی خودنمایی ممکن است با به کارگیری انواع و اقسام آرایش های متفاوت و لباس هایی با رنگ های مختلف در پی کسب توجه دیگران باشند. در برخی مواقع نیز با اعمالی همچون روش های متنوع تتو و خالکوبی این امر بروز می کند.

 

به گزارش انتخاب، این روزها خالکوبی یا همان تتو، برای گروهی از جوانان نشانه «مد روز» بودن است. در واقع جوانان با میل به ابراز وجود و به نوعی خودنمایی ممکن است با به کارگیری انواع و اقسام آرایش های متفاوت و لباس هایی با رنگ های مختلف در پی کسب توجه دیگران باشند. در برخی مواقع نیز با اعمالی همچون روش های متنوع تتو و خالکوبی این امر بروز می کند.

 

چندی پیش رئیس اتحادیه آرایشگاه های مردانه تهران اعلام کرده بود که آرایش های نامتعارف برای مردان از جمله مدل های موی سر همچون شیطان پرستان، برداشتن زیر ابرو، تتو، سولاریوم و خالکوبی و... کاملا غیرمجاز است. البته تهدید های مصطفی گواهی، تنها مربوط به آرایشگاه ها نبوده بلکه حتی کسانی را که در منازل، خدمات این چنینی ارائه می دهند، در بر گرفته است.

 

او به انجام این گونه کارها در فضاهای مسکونی و غیر رسمی اشاره کرده و گفته است: «دلیل انجام آرایش های غیرقانونی در واحدهای مسکونی، منافع مالی زیادی است که برای برخی افراد به همراه دارد. درحالی که این واحدها مجوز ندارند و مسکونی هستند، با نام آرایشگران دست به انجام آرایش های غیرقانونی برای مردان می زنند اما اگر بازرسان اتحادیه متوجه این موضوع شوند یا گزارشی از سوی مردم ارسال شود، پس از ورود بازرسان، به اماکن اطلاع داده شده و حکم قضائی در این رابطه اتخاذ خواهد شد که با برخوردهای قانونی همراه است.»

 

خیلی ها بعد از خواندن حرف های رئیس اتحادیه آرایشگاه های مردانه، برایشان این پرسش به وجود می آید که: تنها دلیل انجام برخی کارهای زیبایی در محیط های غیر رسمی ، علاقه به سود مالی است یا تقاضا هم در این میانه سهمی دارد؟

 

محمدرضا که صاحب آرایشگاهی در خیابان میرداماد است، می گوید: «آن قدر برای تتو تقاضا داریم که واقعا نمی رسیم همه را انجام دهیم. کار هم به این صورت است که اغلب به خانه مشتری ها می رویم یا به یکی از باشگاه های ورزشی که چند نفر آنجا می خواهند کار تتو انجام دهند. خب، وقتی مردم می خواهند این کار را بکنند و ما هم بلدیم، چرا نباید انجام بدهیم؟ نمی شود که همه چیز را در همه جا ممنوع کرد. مدل مو را هم خود مشتری تعیین می کند، ما که نمی توانیم بگوییم فلان مدلی که می خواهی ممنوع است و نمی توانیم این طوری درست کنیم. قوانین باید طوری باشد که ما هم بتوانیم کار و کاسبی مان را حفظ کنیم و مشتری ها احساس نکنند به آنها بی احترامی کرده ایم.»

 

وقتی به قیمت کارهایی مثل تتو نگاه کنیم، می بینیم که واقعا وسوسه برانگیز است.

 

 سعید که یکی از تتوکارهای شناخته شده است و بین کسانی که او را می شناسند به «تدی» معروف است، در این باره می گوید: «قیمت کار بستگی به اندازه و جزئیاتش دارد. مثلا برای یک طرح دو سانتی متر مربعی، بین 300 تا 600 هزار تومان دستمزد می گیریم. هزینه اقلام مصرفی هم به عهده مشتری است.»

 

سعید آرایشگاه ندارد و کارش در هیچ جا ثبت نمی شود. می گوید: «من همه کارم تلفنی است. کسانی که من را می شناسند، معرفی می کنند و هرجا که بخواهند، می روم. اگر تعداد بالا باشد تخفیف هم می دهم.»

 

 

باوجود تمام خط و نشان های مسئولان، مثل اینکه تتو آن قدر طرفدار پیدا کرده که یک نفر مانند سعید از اینجا بکوبد برود تایلند تا به صورت حرفه ای آموزش ببیند.

 

خودش می گوید: الان مشتری های تتو در حد و اندازه های کشورهای خارجی توقع دارند و می خواهند کارشان تمیز باشد.

 

سفارش های خیلی سخت هم می دهند، برای همین نمی شود با آموزش های معمولی کار قابل قبولی سفارش داد. برای همین خیلی از ما برای یاد گرفتن تتو به کشورهایی مثل ارمنستان و تایلند می رویم.

 

دستگاه هایی هم که لازم داریم، خیلی راحت در بازار گیر می آید و اگر هم نباشد با یک سفارش به بهترین قیمت برایمان می آورند. به همین دلیل محدودیتی نداریم.

 

هر چقدر هم وسایلمان به روز تر باشد، کیفیت کار بالا می رود و مشتری درد کمتری را تحمل می کند. البته میزان درد کار، بستگی به جایی که می خواهند تتو کنند و عمق آن دارد، مثلا من خودم تتو روی جاهایی مثل انگشتان، گردن و ساق پا را توصیه نمی کنم و به مشتری می گویم که این مناطق درد زیادی دارد اما با این وجود در این قسمت ها هم مشتری زیادی داریم.

 

در آمد این کار هم آن قدر بالا بوده است که سعید و خیلی های دیگر مثل او کار قبلی شان را رها کنند و بچسبند به تتو، حتی برای بانوان که گویا هم کار سخت تری است و هم هزینه بیشتری دارد. سعید می گوید: «خانم ها بیشتر به کارهای ظریف و سخت علاقه دارند از طرفی حساسیت بیشتری هم به خرج می دهند، برای همین معمولا از آنها هزینه بیشتری می گیریم. حتی تا دو برابر چون خیلی از آنها کار رنگی یا سه بعدی می خواهند.»

 

او در جواب اینکه چه کسی روی کار آنها نظارت می کند، کمی مکث می کند و بعد می گوید: «کسی که نظارت نمی کند، چون ما اصلا زیرمجموعه هیچ کس نیستیم و جای خاصی هم نداریم اما خود مردم الان خیلی بیشتر از قبل حساسیت دارند و حواسشان جمع است.»

 

 

از آنجایی که هر روز یکی از مسئولان، اصناف را در مورد انجام کارهایی مثل بوتاکس، تتو، سولاریوم و... تهدید می کنند، دیگر صحبت درباره اینکه چه کسی روی حسن انجام این کارها نظارت می کند، خنده دار است. مصطفی کیمیاگر، متخصص پوست و مو، تأکید زیادی دارد که کارهایی مانند تتو و حتی سولاریوم را می توان از راه های درست با کمترین ضرر انجام داد.

 

خالکوبی و تتو نه آن قدر بد هستند مانند قاچاق مواد مخدر که نهادهای بازدارنده با تمام توان جلوی اجرایشان را بگیرند و نه پذیرفته می شوند تا بتوان درباره نظارت بر آنها حرف زد.

 

 

او می گوید: «به هر حال وقتی می بینیم چنین گرایش هایی در جامعه وجود دارد، باید با دقت برخورد کنیم. این طور کارها نه آن قدر بد هستند مانند قاچاق مواد مخدر که نهادهای بازدارنده با تمام توان جلوی اجرایشان را بگیرند و نه پذیرفته می شوند تا بتوان درباره نظارت بر آنها حرف زد.

 

در واقع یک جور معلق در هوا هستند که مسئولان ترجیح می دهند با ممنوع اعلام کردن آنها، کار خودشان را راحت کنند. من هم تا چند سال پیش به محض اینکه می فهمیدم یکی از مراجعانم می خواهد سولاریوم کند، برخورد بدی می کردم اما بعد فهمیدم که برخورد من، او را از این کار باز نمی دارد؛ پس چه بهتر که درباره کم خطر شدنش به او راه حل هایی بدهم. مثلا روی استاندارد بودن دستگاه ها تأکید کنم اما مردم عادی که نمی توانند بفهمند دستگاهی استاندارد است یا نه، مسئولان هم که به طورکلی موضوع را نفی می کنند.»

 

 

برخی افراد با استفاده از فضای مجازی برای جذب مشتری در مکان هایی غیر قابل دسترس بستر را برای شیوع انواع بیماری ها و همچنین ورود مدل های غیر متعارف در جامعه ایجاد کرده اند. این در حالی است که حضور در مکان هایی که هیچ گونه سنخیتی با سالن های آرایش قانونمند ندارند زمینه را برای افزایش بیماری های پوستی و شیوع آسیب های اجتماعی فراهم کرده است.

 

بر اساس بررسی های انجام شده بیش از شش درصد افرادی که خالکوبی کرده اند به بیماری های شدید پوستی مانند جوش، خارش شدید یا تورم مبتلا می شوند. این علائم در برخی افراد بیش از چهار ماه و در برخی دیگر سال ها به طول می انجامد. در اصل این امر بخش سلامت عمومی کشورها و افرادی را که چنین اقدامی را انجام می دهند در بر گرفته است. حتی رئیس مرکز بیماری های واگیر وزارت بهداشت اخیرا اعلام کرده که تتو در کنار حجامت، دو عامل اصلی ابتلای ایرانی ها به هپاتیت است.

 

 

یک کارشناس سازمان فنی و حرفه ای در امر آرایش و پیرایش درباره استقبال ایرانی ها از خالکوبی، تتو و خطرات ناشی از آن  می گوید: خالکوبی های وسیع در ایران چندان متداول نیست. این در حالی است که در کشورهای اروپایی و آمریکایی افراد از فرق سر تا کف پای خود را به اشکال وسیع و متنوع تزیین می کنند.

 

این امر در کشور ما چندان مورد پسند همگان نیست و افراد از هر قشری برای تزیین بدن خود داوطلب به خالکوبی نمی شوند. اغلب در کشور ما برای ترمیم ابروها یا انجام برخی آرایش های دائمی از هاشور یا تتو استفاده می شود.

 

به گفته مریم رحیمی نژاد در کشور ما فقط اقشار خاص و برخی جوانان مبادرت به خالکوبی می کنند. در این بین نیز به دلیل عدم نظارت های مناسب کم نیستند افراد تازه کار و بی تخصصی که از سلیقه مشتریان سوء استفاده کرده و سلامتی آنها را بازیچه زیاده خواهی ها خود می کنند.

 

تتو  در کشور ما چندان مورد پسند همگان نیست و افراد از هر قشری برای تزیین بدن خود داوطلب به خالکوبی نمی شوند. اغلب در کشور ما برای ترمیم ابروها یا انجام برخی آرایش های دائمی از هاشور یا تتو استفاده می شود.

 

او می افزاید: اینکه یک فرد فقط دستگاهی را تهیه کرده و بدون توجه به عواقب و مشکلات آن بخواهد کار کند و از این طریق به کسب درآمد بپردازد چندان مناسب نیست، بلکه به دلیل حساسیت های موجود در این نوع فعالیت ها باید متقاضیان دوره های متعددی بگذرانند. در مرحله بعد نیز هر فعالیتی در این زمینه باید با رعایت اصول بهداشتی انجام شود تا بتوان از بروز و افزایش انواع بیماری های پوستی، ایدز، هپاتیت و... در کشور جلوگیری کرد.

 

به گفته رحیمی نژاد با توجه به گرایش برخی افراد به این گونه اقدامات باید با تخصص گرایی در این رشته از بروز دیگر مشکلات اجتماعی و بهداشتی جلوگیری کرد.

 

او با بیان اینکه تا چندی پیش سازمان فنی و حرفه ای به طور سفت و سخت در مقابل تتو ایستادگی کرده بود، گفت: اما اکنون دوره ای به نام میکرو پیگیشن برگزار می شود و افراد می توانند در این دوره شرکت کرده و مدرک فنی و حرفه ای دریافت کنند.

 

با تمام این وجود و آسیب های جسمی و بهداشتی که تتو می تواند در پی داشته باشد، لزوم تدوین قوانین در این زمینه بیش از پیش احساس می شود؛ چراکه چه بخواهیم و نخواهیم مشتریان تتو کم نیستند، پی بهتر از به جای غیرقانونی خواندن آن، این حرفه را از زیرزمین ها بیرون بیاوریم و با اعمال قوانین، مانع از گسترش بیماری های حاصل از این پدیده در کشور شویم.