روستای کاملا زنانه در مصر

 'السماحه' در 120 کیلومتری شمال شهر اسوان در دورترین منطقه صعید مصر، تنها روستایی است که هیچ مردی در آن زندگی نمی کند.
 
به گزارش انتخاب، پایگاه خبری مصری الیوم السابع روز یکشنبه در گزارشی نوشت: این زنان در روز بر روی زمین های کشاورزی کار می کنند و شب ها به تربیت فرزندان خود می پردازند.

این روستا زمانی به وجود آمد که وزارت کشاورزی مصر تصمیم گرفت دو روستای جدید کوچک برای زنان مطلقه و بیوه ایجاد کند که یکی از آنها در قالب طرح النوباریه در استان البحریه در شمال مصر و دومی در طرح وادی الصعایده در استان اسوان در جنوب مصر ایجاد شد.

حمدی الکاشف ناظر کل طرح وادی الصعایده در استان اسوان در این باره می گوید: ایده اجرای ایجاد دو روستا با هدف حفاظت از آینده کودکان در داخل خانواده هایی بود که سرپرست خود را به عنوان منبع درآمد از دست داده بودند و این نگرانی وجود داشت که این کودکان به انحراف کشیده شوند یا بزهکار گردند.

وی افزود: روستای السماحه از جمله 6 روستای شامل طرح وادی الصعایده از جمله روستاهای 'الشهامة، عمرو بن العاص، الإیمان، السماحة، الأشراف و النمو' بود.

این مقام مصری اظهار داشت: در روستای السماحه 303 خانواده متشکل از زنان مطلقه و بیوه و زنانی که همسران آنان به طور کامل از نظر جسمی ناتوان هستند بعلاوه فرزندانشان زندگی می کنند.
در این روستا به هر یک از خانواده ها قطعه زمینی واگذار شده و در صورتی که ثابت شود زنی از این روستا ازدواج کرده این زمین از وی گرفته می شود، زیرا دیگر شرایط زندگی و اقامت در این روستا را از دست می دهد.
ناظر طرح گفت: برخی از زنان به صورت قبیله ای و نه رسمی ازدواج کرده اند و ما بدون وجود اسناد رسمی نمی توانیم امتیازهای داده شده را از آنان پس بگیریم.

به گفته این مقام مصری، در ابتدای سکونت خانواده های بدون سرپرست در سه سال اول کمک هایی به زنان روستا از نظر غذایی، اثاث منزل، لوازم کشاورزی داده شد و طرف ها و سازمان های بین المللی نیز کمک هایی را به منظور موفقیت این ایده ارائه کردند.

همچنین مبالغی به عنوان قرض برای خرید لوازم کشاورزی و تولیدات دامی به این زنان مصری داده شد تا در سال های بعد این مبالغ را بازگردانند.

سناء عبدالستار یکی از زنان این روستا می گوید که صبح زود از خواب بیدار می شود، کودکانش را به مدرسه می فرستد و بعد از آن در روی زمین های کشاورزی کار می کند و هیچ گاه از کارش در روی زمین، احساس خستگی نکرده است.

وی می گوید: همه زنان این روستا کار کاشت، داشت و برداشت را بدون کمک مردان انجام می دهند.

به گفته عبدالستار، وی و دیگر زنان این روستا مدت 18 سال است که در این روستا زندگی می کنند و امور زندگی خود را بدون دخالت مردان از شخم زدن زمین ها، کاشت و برداشت محصول، نگهداری از چارپایان و پرندگان خانگی و همچنین تهیه لبنیات و پخت نان انجام می دهند.

فرغلی شعیب یکی دیگر از زنان این روستا از کمبود امکانات شکایت می کند و می گوید بی توجهی مسئولان مورد رنجش اهالی روستا شده و ساکنان این روستا مانند دیگر روستاهای صعید مصر از کمبود خدمات شکایت دارند و همین امر باعث شده نزدیک به 40 درصد از زنان از زندگی در این روستا منصرف شوند.

وی کمبود آب آشامیدنی را یکی از مشکلات این روستا خواند و گفت که آنان مجبورند آب آشامیدنی را به مبلغ بسیار گزافی خریداری کنند.

سعدیه حسن 62 ساله از ساکنان این روستا درباره مشکلات خود می گوید: همسرم بعد از 23 سال زندگی به علت بیماری کبدی فوت کرد و مرا با 4 کودک تنها گذاشت. در ابتدا با دریافت قطعه زمینی از سوی دولت در روستای السماحه آن را هدیه ای از جانب خدا دانستم که برای پر کردن شکم کودکان یتیمم به من داده است با گذشت 4 سال زندگی در این روستا احساس کردم در زندانی بزرگ گرفتار شده ام چرا که در این روستا هیچ خدماتی ارائه نمی شود.

وی از نبود مرکز پزشکی در این روستا شکایت کرد و گفت که مرکز پزشکی این روستا شبیه مرکز اشباح شده است و اگر فردی از روستا نیاز به پزشک داشته باشد باید 33 کیلومتر مسیر را برای رسیدن به بیمارستان بپیماید.

زنان این روستا از مقامات مصری خواستند به طرحی که ابتدا به آینده زنان بیوه و مطلقه و فرزندان آنها توجه داشت بیشتر اهمیت بدهند.