براساس آخرين برآوردها در سال 1393 و بعد از گذشت سال‌ها از گزارش برداشت ميلياردها بشكه نفت و افت شديد فشار مخازن، حجم تزريق گاز به ميادين نفتي هنوز به طور متوسط از مرز 70 يا 80 ميليون بشكه در روز تجاوز نكرده است.
به گزارش خبرنگار انتخاب اقتصادی، در حال حاضر بار اصلي توليد نفت خام كشور بر دوش ميادين واقع در مناطق نفت‌خيز جنوب است كه مهمترين آنها 8 ميدان است. سال‌هاست از اين ميادين برداشت مي‌شود و مي توان گفت كه اين ميادين در نيمه دوم عمر خود هستند. اين وضعيت براي بسياري از ميادين كوچك‌تر در مناطق نفت خيز جنوب و ساير مناطق نفتي در خشكي و دريا نيز صادق است. از اين رو ضروري است اجراي برنامه‌هاي صحيح بهبود و افزايش بازيافت از اين ميادين و ساير مياديني كه در اولويت هستند؛ محور اصلي قراردادهاي نفتي را تشكيل دهد.
وزير نفت وقت در سال 1377 مي‌گويد: در حال حاضر حدود 70 ميليون مترمكعب تزريق گاز به ميادين داريم كه حداقل بايد نزديك به 200 ميليون مترمكعب در روز به آن اضافه شود.
هم‌اكنون يعني بر اساس آخرين برآوردها در سال 1393 و بعد از گذشت سال‌ها از گزارش وزير نفت و برداشت ميلياردها بشكه نفت و افت شديد فشار مخازن، حجم تزريق گاز به ميادين نفتي هنوز به طور متوسط از مرز 70 يا 80 ميليون بشكه در روز تجاوز نكرده است.
توليد صيانتي از منابع نفتي كشور كه مبتني بر اصل حفظ منافع بين نسلي است به دلايل مختلفي از جمله عدم وجود برنامه‌ريزي بلندمدت و فقدان سند جامع انرژي كشور، مورد توجه كافي واقع نشده است. ممكن است انتقاد شود كه شرايط تحريم و تلاطم‌هاي شديد در حوزه انرژي كشور دليلي براي عدم اجراي رويكرد توليد صيانتي است كه دو جواب براي اين انتقاد مطرح است. اول آنكه آيا قبل از وضع تحريم‌ها عليه حوزه انرژي، رويكرد توليد صيانتي از سوي شركت ملي نفت اتخاذ شده بود؟ دوم اينكه در شرايط فعلي كه اقتصاد ايران خود را با تحريم‌هاي وضع شده تنظيم كرده است و تلاطم‌ها و شوك‌ها را تا حدودي مديريت كرده؛ آيا زمان آن نرسيده كه از اين فرصت جهت تهيه و اجراي سند جامع انرژي كشور با رويكرد توليد صيانتي استفاده كرد؟
