پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : امروز برای ما ورزشی نویس ها جالب است بدانیم اگر گفت و گوی ویژه شب یلدای برنامه نود اختصاص به مصاحبه با یک اصولگرای فوتبالی داشت منتقدین کنونی عادل به جای تیشه زدن به ریشه او در حال نگارش مدح و ثنای عادل بودند یا به به و چه چه گفتن در وصف او؟
عدم پخش مصاحبه عادل فردوسی پور با ظریف وزیر امور خارجه واکنش ها و پیامد های بسیاری به همراه داشته و در این هیاهوی کاذبی که این روزها در رابطه با همین موصوع به راه افتاده هر کسی به فراخور عقاید و تمایلات خودش واکنشی نشان می دهد.
اصل ماجرا اما چیز دیگری است که کمتر به ان پرداخته شده و متاسفانه خیلی ها چسبیده اند به فرعیات موصوع و نمی خواهند هیچ توجهی هم به چرایی انتخاب وزیر امور خارجه توسط مجری پرببیننده ترین برنامه تلویزیونی فوتبال ایران بپردازند.
اصل ماجرا اما این است؛ عادل فردوسی پور وقتی دید برنامه این هفته اش مقارن شده با شب یلدا تلاش خود را مصاعف کرد تا بتواند دکتر ظریف وزیر امور خارجه را راصی کند به مصاحبه ای فوتبالی و ورزشی.
عادل می خواست برنامه اش متنوع باشد.جذاب تر از همیشه باشد و سورپرایزی داشته باشد که همه چله نشین های شب یلدا برنامه او را به دیگر ویژه برنامه های دیگر شبکه ها ترحیح دهند. او سراغ محبوب ترین وزیر سالهای اخیر هیات دولت رفته بود. سراع جهره ای که بواسطه مذاکرات تاریخی پرونده هسته ای نه تنها ایرانیان بلکه جهانیان را مجذوب کاریزما و توان خود را کرده.
عادل فردوسی پور برای این انتخاب اما در کنار توجه به محبوبیت کنونی طریف نزد مردم ایران نگاهی کاملا فوتبالی داشت.مجری باهوش و البته صریح الهجه برنامه نود پس از آزاد شدن پول بلوکه شده فوتبال احساس کرد سوالات و ناگفته های فوتبالی بسیاری دراین باره وجود دارد.
حصور ظریف در اردوی تیم ملی فوتبال در اوج مذاکرات هسته ای در وین و روحیه ای که او با این اقدام خود به ملی پوشان داد و تلاش های این وزیر فوتبالدوست در صدورویزای برخی ملی پوشان برای سفر به گوام از جمله سوژهای دیگری بود که فردوسی پور قطعا در این گفت و گوی ویژه سراغ آن رفته است.
بله!اصل ماجرا این است که ملاک انتخاب طریف توسط عادل فردوسی پور اقدامات فوتبالی بسیار مهم این وزیر بین المللی و شاخص کشورمان بوده نه گرایش های سیاسی این وزیر.
حالا اما برخی رسانه های منتسب به اصولگرایان و یا حامی این جناح سیاسی همه دلایل چنین انتخابی را نادیده گرفته و به فراخور گرایش های سیاسی خود این موصوع را تحلیل و تفسیر می کنند.
یکی فردوسی پور را سیاسی پور لقب داده و دیگری تا توانسته به او تاخته که جرا در یک برنامه ورزشی سراغ چهره ای سیاسی رفته.
به طور حتم این قبیل موصع گیری ها برای ما ورزشی نویسان هیچ جذابیتی ندارد چرا که نه آنها می توانند درک کنند آزادسازی پول بلوکه شده فوتبال ایران چه تاثیراتی در حل مشکلات فدراسیون فوتبال و تیم های ملی ایران دارد و نه ما می توانیم مثل آنها درک کنیم که چپ چیست و راست کیست.
شاید عادل فردوسی پور هم مثل ما نه حساسیت آنچنانی به چپ داشته باشد و نه علاقه ای به راست. من ورزشی نویس هم آنقدر در این فوتبالی که توسط سیاسیون و نظامیون اداره می شود آنقدر بلوا و آشفته بازار می بینیم که بعضی لحظات شاید مثل عادل یادمان میرود دست چپ مان کدام است و دست راست مان کدام!
بله!آقای سیاسی نویس یا تاکنون نوشته ای چرا در فوتبال پیشکسوتان و خاک خورده های فوتبال خانه نشین هستند و اخراجی های دنیای سیاست سکان مدیریتی ورزش،فوتبال و بسیاری از رشته های ورزشی را به دست گرفته اند؟
حالا که سیاسیون در راس هرم مدیریتی فدراسیون ها و باشگاههای ورزشی جولان می دهند گفت و گوی فوتبالی و ورزشی یک برنامه ورزشی با یک عنصر سیاسی منجی فوتبال شده جرم؟ا
اگر عادل فردوسی پور برای ایجاد تنوع در برنامه اش حق ندارد با یک سیاستمدار ارشد جهان مصاحبه فوتبالی کند پس چرا اغلب برنامه های عیر ورزشی صدا وسیما برای جذابیت و تنوع مهمانان فوتبالی و ورزشی را مقابل دوربین می نشانند؟ چرا حتی برنامه هایی با محوریت مسایل مرتبط با سیاست هم در همین صدا و سیما دست به دامان مهمانان و سوژهای فوتبالی می شوند؟
آیا حالا که سیاسیون هر یک به فراخور سلایق خود درباره فردوسی پور و طریف به اطهار نطر می پردازند و سیاسی نویس ها هم در این باره صرفا با گرایش های حزبی و جناحی قلمفرسایی می کنند درباره حصور پرتعداد مهمانان ورزشی در برنامه های کاملا غیر ورزشی و حتی سیاسی کلامی نقد داشته اند؟
امروز برای ما ورزشی نویس ها جالب است بدانیم اگر گفت و گوی ویژه شب یلدای برنامه نود اختصاص به مصاحبه با یک اصولگرای فوتبالی داشت منتقدین کنونی عادل به جای تیشه زدن به ریشه او در حال نگارش مدح و ثنای عادل بودند یا به به و چه چه گفتن در وصف او؟
ایضا اگر همین گفت و گوی فوتبالی با یک اصولگرای نامدار بود سیاسی نویس های اصلاح طلب به جای تمجیدهای امروزی چگونه قلم را برای عادل تیز می کردند؟
منتقدین این روزهای ورزشی و سیاسی عادل در حوزه رسانه و کارشناسی وقتی که این مجری محبوب برای ایجاد تنوع در آخرین برنامه اش در پایان هر سال سراع کمدین ها و طنزپردازانی همچون رامبد جوان و محسن تناینده می رفت چرا لام تا کام حرفی نزدند؟
چرا هیچ کس از مصاحبه های فوتبالی عادل فردوسی پور با نمایندگان مجلس(اعم از اصلاح طلب و اصولگرا)خرده نگرفت؟
چرا نمی خواهیم باور کنیم که وزیر امور خارجه با رایزنی های نتیجه بخش خود که منجر به آزادسازی درآمدهای سالیان اخیر فوتبال ایران شد کاری کرد که فدراسیون فوتبال بتواند درآمدهای بلوکه شده خود را دربافت کرده و تازه مزه صعود به جام جهانی و درآمدهای ناشی از این صعود و حصور را بچشد؟
امروز برای صدا و سیمایی که راحت تر از حد تصور پشت محبوب تریت مجری،موفق ترین تهیه کننده و پربیننده ترین برنامه تلویزیونی دو دهه اخیر خود را خالی کرده می توانیم یک نظرسنحی طراحی کنیم تا در ورای همین نطرسنجی مشخص شود که انتخاب طریف توسط فردوسی پور ریشه در سیاست داشته یا فوتبال؟
مدیران ارشد صدا و سیما که دیروز علی ضیا و عموهای فیتلیه ای و قبل تر از آن دیگر مجریان موفق خود را به بهانه ای ممنوع التصویر کرده بودند حالا می توانند قبل از اینکه پوست خربزه ای زیر پای عادل بیندازند بروند و پس از مشورت با اهالی فوتبال این نطرسنجی را در یک برنامه ورزشی با مردم در میان بگذارند تا بدانند مهمترین و تاثیر گذارترین اتفاقی که طی ماهها و حتی بکسال اخیر در فوتبال ایران رخ داده چه بوده؟ رفع میلیون ها دلار پول بلوکه شده فوتبال ایران یا سایر گزینه ها؟
اگر دیدید مردم به گزینه ای رای دادند که باب میل تان نبود شهامت داشته باشید که صادقانه به مردم بگویید انتخاب فردوسی پور کاملا درست بوده و تصمیم ما مبنی برعدم صدور مجوز برای پخش این گفت و گو و بعد هم تاکید بر پیگیری اقدام بدون هماهنگی فردوسی پور برای چنین مصاحبه ای کاملا غیر کارشناسی،اشتباه و بدور از معرفت!
لطفا کمی مثل عادل فردوسی پور باشید. مثل او که شجاعانه و صادقانه به مردم توضیح داد که چرا چنین مصاحبه ای پخش نشده. مثل او که از مردم عذرخواهی کرد!
حتی آنهایی که قلم را چرخاندند تا چنین آشفته بازاری به راه بیفتد و آنهایی که به رغم اگاهی از خصوصیات و افکار این مجری ورزشی مدعی شدند عادل می خواهد در انتخابات مجلس کاندیدا شود هم می توانند صادقانه از مردم عذر خواهی کنند و بگویند که نتوانستند تحمل کنند وزیری که اقداماتش مورد تایید مقام معطم رهبری بوده چند دقیقه ای فارع از هیاهوی سیاست از فوتبال بگوید و دنیای توپ گردی که می چرخد و حتی پای بزرگترین سیاست مداران دنیا را هم به استادیومها می کشاند. از فرانسوا اولان در شب حادثه شوم پاریس گرفته تا انجلا مرکل و حتی محمود احمدی نژاد و البته محمد جواد ظریف.
