هشدار جدی برای فوتبال ایران: بحران نزدیک است

پانا: روزگاری نه چندان دور هواداران فوتبال برای دیدن بازی تیمشان از شب قبل پشت درهای ورزشگاه می خوابیدند به این امید که بتوانند بلیت بگیرند و بازی تیم محبوبشان را از نزدیک تماشا کنند. بی گمان فوتبال دهه هفتاد را نسل های امروز دیگر تجربه نخواهند کرد. نسلی که با بزرگان فوتبال ایران همچون مهدی مهدوی کیا، علی دایی، جمعیتی از عشاق فوتبال را به ورزشگاه ها می کشاند. اما این روزها قهر تماشاچیان با ورزشگاه‌ها یا شاید بی‌تفاوتی آنها نسبت به نتایج تیم‌های محبوبشان موضوعی است که بسیار دیده می شود. مهمترین سرمایه فوتبال هر کشور تماشاگران آنهاست که با حمایت خود، تیم هایشان را برای بازی بهتر یاری کنند اما در میانه های لیگ برتر پازدهم شاهد سکوهای خالی تماشاچیان هستیم. به راستی چه اتفاقی افتاده است که دیگر شور و هیجان سابق در ورزشگاه های دیده نمی شود و تماشاگران کمترین تمایل را برای تماشای فوتبال دارند؟


سرخ آبی محرک اعصاب سکوها

شاید به طور قاطع بتوان گفت جذاب نبودن بازی ها یکی از علل اصلی عدم استقبال تماشاگران است. در فوتبال ایران دیگر ستاره ای وجود ندارد که مردم به عشق بازی های او به ورزشگاه بیایند. از طرف دیگر بخش عمده ای از هواداران فوتبال طرفدار دو تیم ریشه دار و قدیمی پایتخت هستند. اما ضعف های عجیب این دو تیم در نتیجه گیری که البته شاید میزان استقبال از دیدارهای سرخ آبی های را به ده درصد یک دهه قبل رسانده است. تا همین چند سال پیش برای دیداری کم اهمیت مانند پرسپولیس و راه آهن صد هزار نفر به ورزشگاه می روند اما این روزها دیدار پرسپولیس و سپاهان که ال کلاسیکوی فوتبال ایران است زیر ده هزار تماشاگر دارد.

گرانی بلیط تماشاگران را فراری داد

گران شدن بلیت ورزشگاه ها یکی دیگر از دلایل عدم استقبال تماشاچیان است، باید به این نکته توجه کنیم که هم اکنون بیشتر هواداران و کسانی که به ورزشگاه‌ها می‌روند نوجوانانی هستند که درآمد مستقلی ندارند. ضمن این که رفتن به ورزشگاه‌ها بویژه ورزشگاه‌هایی که خارج از شهر است غیر از پول بلیت هزینه‌های دیگری نیز دارد که تامین آن برای یک نوجوان هوادار چندان راحت نیست. در حال حاضر قیمت صندلی های محبوب در ورزشگاه آزادی که بتوان بازی را به راحتی تماشا کرد به مبلغ ده هزار تومان است و این مساله در روزگاری که وضعیت معیشت مردم تعریفی ندارد باعث شده است تا روز به روز سکوی ورزشگاه ها خالی تر شود. نمونه آشکار این تاثیر عوامل مالی بر عدم حضور تماشاگرها را می توان سال گذشته مشاهده کرد، زمانی که حسین هدایتی اقدام به خرید بلیط دیدارهای پرسپولیس کرد ورزشگاه آزادی به طور کامل تکمیل شد اما در سایر دیدارها خبری از آن تعداد تماشاگر نبود.


باشگاه های ایران به فکر جذب هوادار نیستند
یکی دیگر از مواردی که باعث بی انگیزگی هوادار شده است باشگاهاست. هر چند این روزها مهر دولتی بودن فقط بر پیشانی سرخ ابی ها زده شده اما در واقع بیشتر باشگاه‌های فوتبال ایران به نوعی دولتی هستند و هزینه آنها از سوی دولت تامین می‌شوند بنابراین دغدغه کسب درآمد ندارند و تنها به هزینه کردن فکر می‌کنند. این باشگاه ها هیچ برنامه خاصی برای جذب هوادار و کشاندن آنها به ورزشگاه‌ها ندارند. حتی جذب لیدرها نیز بیشتر در جهت منافع مدیران باشگاه است و نه منافع کلی باشگاه و هواداران آن.

این دلایل تنها بخش ناچیزی از مشکلات فوتبال ایران است و موضوع استقبال کم هواداران چندین سال است که در فوتبال رخنه پیدا کرده است. مسئولین باید توجه کنند اگر جلوی این مسائل گرفته نشود روزبه روز شاهد سکوهای خالی بیشتری در ورزشگاه خواهیم بود و چه بسا به روزی دچار شویم که مانند برخی کشورهای حوزه خلیج فارس و یا برخی تیم های بدون تماشاگر لیگ ایران به جای فروش بلیط مجبور به پرداخت وجه برای حضور تماشاگر در ورزشگاه شویم. در کشورهای توسعه یافته فوتبال یکی از راه های درآمدزایی و کسب سود است اما متاسفانه در ایران نه تنها این اتفاق صورت نگرفته است بلکه مردم هر روز نسبت به این رشته مهیج و جذاب دلسردتر می شوند. شاید اگر ایران هم مانند بسیاری از کشورهای دیگر مشکل حق پخش یا ورود بانوان به ورزشگاه ها را نداشت با مشکلات کمتری روبه رو می شد.