کلونی مورچه‌ها درست مثل یک قلعه نظامی است که از ساکنان خود در برابر حمله
مهاجمان محافظت می‌کند. برخی جانوران به منظور نفوذ به داخل این کلونی در
جریان تکامل خود صاحب ابزارهایی مثل ناخن دراز شده‌اند، اما سایرین
راهکارهای زیرکانه‌تری در پیش گرفته‌اند که به آنها اجازه می‌دهد خیلی راحت
بدون هر گونه مبارزه‌ای به داخل این کلونی‌ها راه پیدا کنند.
طی
پدیده‌ای که میرمیکوفیلی یا عشق به مورچه نامیده می‌شود، بسیاری از حشرات و
گیاهان به زندگی در کنار مورچه‌ها وابسته‌اند. بیشتر آنها همزیست هستند و
در جریان رابطه‌ای که با مورچه‌ها برقرار می‌کنند هر دو طرف رابطه سود
می‌برند اما برخی نیز انگل بوده و تنها یکی از گونه‌ها با هزینه گونه دیگر
سود می‌برد.
یکی از این گونه‌های انگلی سوسک لانه مورچه (Paussus)
است. مورچه‌ها با مکانیسم‌های مختلفی از جمله تولید بو و صدا با هم ارتباط
برقرار می‌کنند. پیش از این مشخص شده بود که سوسک لانه مورچه می‌تواند
سیگنال‌های شیمیایی مورچه‌های میزبان خود را تولید و از آنها تقلید کند تا
به داخل کلنی نفوذ داشته باشد.
محققان ایتالیایی اخیرا نشان
داده‌اند که وقتی این سوسک‌ها وارد لانه می‌شوند، می‌توانند از سه صدای
مختلف برای شبیه‌سازی صدای مختلف مورچه‌ها- شامل کارگران، سربازها و
ملکه‌ها- استفاده کنند و این امر به آنها اجازه می‌دهد که در تمام طول عمر
خود در لانه مورچه‌ها زندگی کنند و حتی بدون این که توسط آنها به عنوان
مهاجم شناسایی شوند به شکار و صید مورچه‌های میزبان بپردازند.
سوسک‌ها
از طریق مالیدن ردیفی از خراشنده‌ها که در طول برآمدگی‌هایی در نزدیکی
پاهای عقبی‌شان قرار دارد می‌توانند طول مدت پالس‌ها و فرکانس این صداها را
تغییر دهند تا صداهای متفاوتی که توسط کاست‌های مختلف تولید می‌شود را
تقلید کنند. با انجام یکسری آزمایش‌ها محققان توانستند نشان دهند که این
صداها از سوی تمام اعضای کلونی مورچه‌ای به عنوان صدای خودی شناخته می‌شود.
