پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سرمربي تيم فوتبال نفت تهران در مورد اتفاقات اخير در مورد حضورش در تيم استقلال بيانيه‌اي را صادر کرد.
متن کامل بيانيه عليرضا منصوريان که روي سايت باشگاه نفت تهران قرار گرفته است، به شرح زير است:
«روزي مي‌آيم که بعضى از آقايان دلواپس «ناپختگي‌ام» نباشند!
هواداران عزيز استقلال و نفت تهران، سلام؛ قبل از هر سخنى پوزش بنده را بابت خلف وعده در انتشار بيانيه پذيرا باشيد. قلبا تصميم به نگارش اين نامه نداشتم اما نظرات، انتقادات و حمايت‌ها باعث شد تا چند سطرى را صرفا براى روشن شدن حقايق براي تان بنويسم. اين تاخير خود خواسته بود زيرا نمي‌خواستم خداي ناکرده نوشته‌ام تاثيري بر روند انتخاب سرمربي جديد تيم محبوبم استقلال داشته باشد.
قصه مربيگري در استقلال، رويايي که تنها دليلم براي روي آوردن به مربيگري بعد از پايان دوران فوتبالم بود از روزي شروع شد که دوست خوب و عزيزم مقداد نجف‌نژاد در تماسي از من خواستند تا خود را براي حضور در اين تيم آماده کنم.
با اعلام برنامه ٣ ساله براى تغييرات کلى، بعد از فينال جام حذفي بود که اين بحث کمي جدي‌تر پيش رفت. اگرچه هنوز يکسال از قراردادم با نفت تهران باقى مانده بود. البته براي ارائه برنامه به استقلال، چيزي را از کسي پنهان نکردم. همان ابتدا در نشستي با مسئولان باشگاه نفت تهران، همه چيز را خيلي صادقانه مطرح کردم و گفتم مشغول مذاکره با استقلالي‌ها هستم.
وقتي براي نخستين بار رودرروي بهرام افشارزاده نشستم، از من برنامه‌اي براي تغييرات در استقلال خواستند. من براي‌شان از ايده‌هايم گفتم. در نشست سه ساعته دوم، برنامه‌اي را به ايشان در ۲۲ بخش ارائه دادم، برنامه‌اي که خواسته اصلى مديريت باشگاه براي تغييرات اساسى و بنيادين در چارت مديريت تيمداري و ايجاد فضاى امنيت شغلى براى سرمربى در طول مدت قرارداد بود. اينکه چطور بر اساس اصول آکادميک و اصول مدرن باشگاه‌دارى استقلال بتواند همچون سال گذشته در باشگاه نفت تهران از نوجوانان تا بزرگسالان، فوتبال علمي را در باشگاه نهادينه کند، کارى که درفوتبال امروز دنيا امرى عاديست.
پس از ارائه اين برنامه به رسم رايج در فوتبال حرفه‌اي، از مديران باشگاه استقلال خواستم تا مذاکرات با باشگاه نفت را براي رسيدن به توافق بر عهده بگيرند چون هنوز يکسال با نفت قرارداد داشتم و بنا به اصول حرفه‌ايى فوتبال و به دور از احساسات قلبى، تصميم نهايى را به باشگاه نفت سپرده و منتظر ماندم تا آنچه را خداوند صلاح دانست، انجام شود.
جا دارد تشکر ويژه‌اي داشته باشم از بهرام افشارزاده عزيز. ايشان در آن زمان به دليل پذيرش مسئوليت جديدشان در وزارت ورزش، ماندنشان در استقلال در هاله‌اي از ابهام بود اما با تمام وجود وقت گذاشته و ريسک حرف و حديث‌هاى جانبى را به جان خريد تا اوضاع نابسامان تيم محبوب ما استقلالي‌ها را سامان دهد. اين اراده را در طى سه جلسه رودررو با ايشان و همچنين در نشست مشترکي که با آقاي نصرالله سجادي، معاون وزير ورزش داشتم ديدم و حمايت کامل ايشان را در تغييرات همراه خود حس کردم.
براي حسن اعتمادي که مجموعه وزارت ورزش از شخص محمود گودرزي، نصرالله سجادي و همچنين بهرام افشارزاده در اين مدت به من داشتند، کمال تشکر را دارم اما آنچه سبب شد تا نتوانم در خدمت تيم عزيزم باشم ريشه در تفکري داشت که جمعي از دوستان تصميم ساز باشگاه استقلال داشتند.
هر بار نام عليرضا منصوريان در سه هفته گذشته براي استقلال مطرح شد، گروهي از دوستان در استقلال خيلي سراسيمه يک جمله را تکرار مي‌کردند: «او هنوز پختگي لازم براي نشستن روي نيمکت استقلال را ندارد.» يک بار در مقام عضو هيات مديره، باري ديگر در مقام کميته فني، گاهي با استفاده از نام پيشکسوت و در نهايت، با حضور دوباره بعضى از اين اساتيد در هيات مديره جديد باشگاه.
تفکري که بي‌شک بسياري از مديران باشگاه‌هاي بزرگ فوتبال دنيا در روزهايي که نيمکت‌هاي تيم شان را به مربيان جواني چون گوارديولا، لوييس انريکه، ديگو سيمونه ، يورگن کلينزمن، يورگن کلوپ و ...... مي‌سپردند، نداشتند. مربياني موفق اما جوان که نسل نوي فوتبال دنيا را ساختند و اين موفقيت را مديون اعتماد مديراني بزرگ هستند که به آنها اعتماد داشتند.
اينجا اما آقايان نگران بي‌تجربگي مربي جواني چون عليرضا منصوريان بودند و اين واهمه به حدي بود که درست در دور نهايي مذاکراتم با باشگاه نفت براي گرفتن رضايتنامه کاملا علنى شد. دو استاد عزيز که هنوز ساعتي از انتخاب‌شان به عنوان اعضاي جديد هيات مديره نمي‌گذشت، رسما اعلام کردند: «نشستن روي نيمکت استقلال براي عليرضا منصوريان زود است»
اين تکرار واژه « نداشتن تجربه» حتي سبب شده بود بخشي از شما هواداران عزيز هم در نظراتي که پاي اخبار مربوط به حضور عليرضا منصوريان مي‌نوشتيد، از من بخواهيد زماني به تيم بيايم که ديگر دوستان دغدغه کمى تجربه بنده را بهانه نکنند.
به هر صورت آنچه در اطراف باشگاه استقلال اتفاق افتاد را براي گرفتن تصميم نهايي با توصيه هاي برادرانه اساتيد موفق مديريتي باشگاه استقلال يعني آقايان اوليايي، فتح الله‌زاده و امير واعظ آشتياني جمعي از بزرگان که به بنده را در امور اجتماعى، مديريتى، فنى و رسانه اى راهنمايي مي‌کردند در آميختم. همچنين تمام برادرانم در باشگاه نفت تهران بار ديگر مرا به اين باور رساندند که چون هميشه ياورم هستند. اينگونه بود که تصميم گرفتم زماني به استقلال بيايم تا ديگر از ديدگاه اين آقايان محترم «پختگي لازم» را داشته باشم تا جاى بهانه باقي نگذارم.
امروز که براي تان اين چند سطر را نوشتم، مانند هميشه آرزويم موفقيت روز افزون استقلال است. به مربى عزيزم پرويز مظلومى از صميم قلبم تبريک گفته و آرزوى بهترين‌ها را برايش دارم. اميدوارم امسال استقلال گامي بلند به سوي رسيدن به بهترين جايگاه فوتبال ايران بردارد.
اما در پايان بايد تشکري داشته باشم از برخورد حرفه‌ايى مجموعه مديريتي باشگاه نفت که به رغم تعهد حرفه‌اي‌ام به اين باشگاه به احساساتم احترام گذاشتند و هرگز به روى من نياوردند و اجازه دادند براي رسيدن به رويايم با مجموعه مديران استقلال مذاکره کنم.
از هيات امناي ورزش نفت تا مديرعامل تيم جناب منصور قنبرزاده و از همه مهمتر برادر عزيزم بهرام ميرشيباني که چون هميشه مثل کوه پشتم بودند و نصيحت‌هاى آقايان مهندس شهريارى، رحيم ايرانيان و مخصوصا احمد ابراهيمى معاون باشگاه نفت کمال تشکر را دارم.
اميدوارم دست در دست يکديگر به سوي هدف بزرگ امسال مان قدم برداريم و نفت آسيايي مان را به جايگاهي رفيع برسانيم.
برادر شما، عليرضا منصوريان»
