پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
پیام نوروزی کارلوس کروش برای مخاطبان
به گزارش خبر ورزشی، کارلوس کروش سرمربی محبوب تیم ملی ایران در پیامی فرارسیدن سال جدید را به همه ایرانیان تبریک گفت. کروش در این پیام می‌گوید: نوروز مبارک. بهترین آرزوها را برای شما و خانواده‌تان دارم. به خصوص هواداران فوتبال در این کشور بزرگ.
كارلوس كروش اين روزها زياد حال و حوصله مصاحبه عيدانه را ندارد. از هر دري كه وارد شديم، او دوباره بحث را جدي كرد و به مشكلات اين روزهايش در تيم‌ملي پرداخت. با اين همه، براي دقايقي توانستيم با سرمربي پرتغالي درباره فرهنگ ايران، مكان‌هاي ديدني‌‌اش و همين‌طور علت محبوبيتش حرف بزنيم.
خسته نمي‌شويد از فوتبال؟ فيلم ديدن، برنامه، دوباره فوتبال، خارج، مسابقه، دعوا، داور، پرواز و...
نه، من هيچ‌وقت از فوتبال خسته نمي‌شوم چون فوتبال عشق من است. البته صبرم كمتر شده و نمي‌توانم يك سري چيزها را تحمل كنم؛ مثل مسائل غيرحرفه‌اي، افرادي كه اخلاق را زير پا مي‌گذارند و همين‌طور افرادي كه سيستماتيك به فوتبال دروغ مي‌گويند. وقتي شما به فوتبال دروغ مي‌گوييد، به مردم دروغ مي‌گوييد. از آن قسمت فوتبال خسته شده‌ام. ديگر آن صبر و آستانه تحمل را ندارم.
دوباره شايعاتي درباره ماندن يا رفتن شما هست. اگر بخواهيد در اين روزهاي پايان سال حرف خوبي با مردم بزنيد، چيست؟
ببينيد پيغام اميدبخشي كه مي‌خواهم به هواداران بدهم، اين است كه تمركز ما بيش از اندازه روي اشخاص است؛ مثل دايي، كروش، منصوريان، كفاشيان، كاشاني، اوليويرا و ... اگر مي‌خواهيد پيغام خوبي به فوتبال بدهيد، اين كار بايد متوقف شود. كشتن فوتبال به هيچ‌وجه مناسب نيست. فراتر از اينكه به فكر اشخاص باشيم، بايد به فكر توسعه فوتبال و هدفمند كردن راه‌مان براي موفقيت در فوتبال باشيم.
پيام روحيه‌بخش و مثبت مي‌تواند اين باشد كه همه دست به دست هم بدهيم تا يك راه‌حل پيدا كنيم. بايد تبديل به يك خانواده بزرگ شويم كه به دنبال راه‌حل هستيم. هيچ شخصي فراتر از اين تصوير و عكس نمي‌تواند درباره فوتبال حرف بزند. كفاشيان نايب‌رئيس AFC است. آنجا اين ديگر كفاشيان نيست، بلكه فوتبال ايران است كه نايب‌رئيس شده است. ما مي‌توانيم نظرات مختلفي داشته باشيم ولي كفاشيان در كنفدراسيون بايد نماينده ما باشد.
فكر مي‌كنيد چرا محبوب هستيد؟ خوش‌تيپي، خوب حرف زدن، برنامه‌ريزي، چهره‌تان، نتايج‌‌تان يا ...
من ۳۳ سال است در فوتبال هستم. هميشه همين‌طور بوده‌ام. همين لباس را پوشيده‌ام. تز فكري‌ام همين بوده. البته خوش‌تيپ‌تر نمي‌توانم باشم چون در ايران واقعاً پير شدم. فقط يك جواب هست؛ بعضي از افراد توقع‌شان اين است كه هواداران فوتبال را احمق بدانند. فكر مي‌كنند آنها تحصيلكرده نيستند ولي به نظر من هواداران فوتبال كاملاً تحصيلكرده هستند و احمق نيستند. نتايج را كاملاً درك مي‌كنند. يك مسئله هست؛ وقتي بازي فوتبال تمام مي‌شود، تو نمي‌تواني يك چيز را تغيير دهي؛ افتخار و شور و شعفي كه دارند. اگر بتوانيم يك كاپ قهرماني هم رويش اضافه كنيم كه ديگر چه بهتر.
اين چهارمين سال است كه عيد نوروز در تهران هستيد. نوروز براي شما چه جذابيتي دارد؟
(در همين لحظه صداي انفجاري از خيابان به گوش مي‌رسد) داريم صداي چهارشنبه‌سوري را مي‌شنويم! (خنده) دو دليل داشت كه من به ايران برگشتم؛ چون اعتماد قلبي به بازيكنان و هواداران فوتبال ايران داشتم و همين‌طور اصحاب رسانه. در درجه دوم اعتقاد داشتم مأموريتم در ايران به اتمام نرسيده است. اگر امكانات لازم براي ما مهيا باشد، آرزوي ما صعود به مرحله دوم جام‌جهاني ۲۰۱۸ است ولي با جنگي كه پيش‌رو داريم؛ سرمربي تيم‌ملي احساس خطر مي‌كند.
سرمربي احساس شرم مي‌كند و مربيان تيم‌ملي مورد بي‌احترامي قرار مي‌گيرند. وقتي اتحادي در فدراسيون نيست و در آن تفرقه وجود دارد، اگر حمايت مالي را نداشته باشيم و اردوها را از دست بدهيم، اگر احساس خطر كنيم و شروع كنيم به دخالت در كارهاي فني تيم‌ملي، اين ريسك وجود دارد كه حتي به جام‌جهاني صعود نكنيم. افرادي كه دارند به فوتبال دروغ مي‌گويند، حواس‌شان را جمع كنند. استراليا، قطر، ژاپن و ساير رقباي ما دارند پيشرفت مي‌كنند. اگر فوتبال ايران دست دروغگوها باشد، ضرر مي‌كند. بنويسيد كه در اين صورت رسيدن به جام‌جهاني ممكن نخواهد بود.
ببين!
(كروش هم مي‌گويد ببين! و مي‌خندد)
در اين چند سال چقدر ايرانيزه شده‌ايد؟ چقدر با فرهنگ ايران آشنا شده‌ايد؟
من هميشه تلاشم را كرده‌ام كه راجع به فرهنگ، تمدن و قدمت ايران اطلاعات كافي داشته باشم. هميشه تلاش كرده‌ام درك درستي از فرهنگ ايراني داشته باشم و فكر مي‌كنم موفق بوده‌ام. تنها مسئله‌اي كه افسوس مي‌خورم، اين است كه شايد گوشه‌هايي از كشور ايران بوده كه هنوز نرفته‌ام.
كجاها را دوست داريد ببينيد؟
براي مثال شهر يزد. نزديك هم هست. دوستان و خانواده‌ام همه به آنجا رفته‌اند ولي خودم مدام با اسدي و كفاشيان جلسه مي‌گذارم.
مكان‌هاي تاريخي را ظاهراً خيلي دوست داريد.
(آرين حواسش به طرف ديگري است و كروش با خنده مي‌گويد ببين!) جاي ديگري كه حتماً بايد ببينم و آرزوي بزرگم حضور در بندرعباس است. دوست دارم قلعه پرتغالي‌ها را ببينم. مي‌خواهم حتماً به آنجا سر بزنم. چندين سال پيش يكسري از ايراني‌ها بودند كه پرتغالي‌ها را انداختند بيرون و فكر مي‌كنم الان هم مي‌خواهند من را بيرون بيندازند. (عكس‌هايي از قلعه پرتغالي‌ها را به او نشان مي‌دهيم و ادامه مي‌دهد) حتماً بايد آنجا را ببينم.
در فرهنگ ايراني چه چيز خاصي ديده‌ايد؟
مطمئناً تخت جمشيد و پرسپوليس در حومه شيراز. شكي ندارم كه آنجا را هرگز فراموش نخواهم كرد. براي تك‌تك شهرهاي ايران احترام زيادي قائل هستم، براي تمام اماكن تاريخي تهران، كليساهاي قديمي و سنتي ولي تخت جمشيد و پرسپوليس تنها متعلق به تاریخ جهان و تمام مردم دنياست.
و در پايان آرزوي شما براي پايان سال چيست؟
براي مردم ايران بهترين آرزوها را مي‌كنم و اميدوارم بتوانيم در تيم‌ملي موفق باشيم و آنها را خوشحال كنيم.
