پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سايت رسمي اطلاع‌رساني مجمع جهاني اقتصاد –اجلاس داووس- همزمان با برگزاري دور جديد نشست مجمع، نتايج يك مطالعه درباره «آينده بازار ملك را در كشورهاي مختلف» منتشر كرد.
معرفي 30 شهر برتر براي سرمايهگذاري ملكي
تحقيقاتي كه توسط يكي از شركت‌هاي معتبر در حوزه مديريت حرفه‌اي سرمايهگذاري انجام شده است نشان مي‌دهد: هم‌اكنون بازار املاك و مستغلات در دنيا، از ركودي كه بحران اقتصادي سال 2008 را رقم زد، فاصله گرفته و وارد فاز رونق شده است.
اطلاعاتي كه به‌واسطه اين تحقيق در سايت رسمي اجلاس داووس منتشر شده، با استناد به آمار رو به رشد روند سرمايهگذاري در بازار ملك، از آينده روشن بازدهي سرمايهگذاري در حداقل 30 شهر منتخب جهان خبر مي‌دهد.
در اين زمينه، برآوردهاي اوليه حاكي است: كل سرمايهگذاري در بازار جهاني املاك و مستغلات طي سال 2014، براساس اطلاعات 9ماهه، به رقمي معادل 700 ميليارد دلار رسيده كه اين حجم، از سال 2006 تاكنون بي‌سابقه بوده است.
ثبت ركورد رشد سرمايه‌گذاري‌هاي ملكي در جهان طي سال گذشته ميلادي آن هم پس از 8 سال، بيانگر تغيير در مسير بازار ملك است به‌طوري كه پيش‌بيني شده است: سرمايهگذاري در بازار جهاني املاك و مستغلات در سال 2015 بين 10 تا 15درصد افزايش خواهد يافت و تا سال 2020، حجم سرمايهگذاري سالانه از مرز يك تريليون دلار تجاوز ميكند.
پيش‌تر، صندوق بين‌‌المللي پول نيز در گزارشي، اعلام كرد: شاخص جهاني قيمت مسكن از نقطه كف در سال 2012 خارج شده و بعد از 5سال سقوط ارزش ملك، در سالهاي 2013 و 2014 در جهت افزايشي، شيب ملايم به خود گرفته است.
هم‌اكنون با انتشار گزارش جديد سايت داووس، مشخص مي‌شود: شروع نوسان صعودي قيمت مسكن در كشورهاي مختلف، باعث بازگشت سرمايه‌گذاران ملكي به بازار شده است.
گروه تحقيق و مطالعه اين گزارش، در عين حال، رونق فعلي بازار ملك را متفاوت از قبل توصيف ميكند و براي اثبات ادعاي خود معتقد است: پايه‌هاي بازار نسبت به سالهاي گذشته پايدارتر شده و كنترل بهتر به همراه منابع بيشتر از سمت سرمايه‌گذاران به‌خصوص از طرف آسيايي‌ها، در حال ورود به اين بازار است.
نتايج تحقيقات شرکت مدیریت حرفه‌ای سرمایه‌گذاری و خدمات جونز لانگ‌لاسال، بهترين مكان براي سرمايه‌گذاري‌هاي ملكي در سالهاي آينده را «30 شهر منتخب دنيا» معرفي كرده است. اين 30 شهر در يك دهه گذشته، مقصد نيمي از كل 5 تريليون دلار سرمايهگذاري جهاني در حوزه املاك و مستغلات بوده‌اند.
متن كامل گزارش سايت رسمي اجلاس داووس به شرح زير است:
سرمایه‌گذاری مستقیم جهانی در بخش املاک و مستغلات در سال 2014 به سطح قبل از رکود رسیده است و طی پنج سال آینده این نوع سرمایه‌گذاری سالانه حدود یک تریلیون دلار خواهد بود.
برآوردها نشان می‌دهند که به‌دلیل فضای رو به بهبود اقتصاد جهانی، در سال 2014 کل سرمایه‌گذاری مستقیم در بخش املاک 700 میلیارد دلار بوده و به سطحی رسیده که از سال 2006 (قبل از بحران مالی) تاکنون دیده نشده است. تحقیقی که توسط شرکت مدیریت حرفه‌ای سرمایه‌گذاری و خدمات جونز لانگ‌لاسال انجام شده است، نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری در حوزه خريد ملك و مستغلات در سال 2015 بين 10 تا 15 درصد افزایش خواهد یافت و تا سال 2020 شاهد سرمایه‌گذاری مستقیم سالانه به مبلغ یک تریلیون دلار خواهیم بود.
شرکت مدیریت حرفه‌ای سرمایه‌گذاری و خدمات جونز لانگ لاسال انتظار دارد سرمایه‌گذاری در این بخش همچنان رشد داشته باشد؛ زیرا بازار رو به بهبود است و پایه‌های بازار پایدارتر از سالهاي اخير و حتي دوران قبل از رکود است و کنترل بهتر و دقیق‌تری روی سرمایه‌گذاری‌ها وجود دارد.
بهبود کنترل بر سرمایه‌گذاری‌ها، شامل کاهش وابستگی به اهرم‌های مالی و استفاده بیشتر از سهام، به همراه استانداردهای سختگیرانه‌تر برای تعهدات مالی و بررسی‌های دقیق‌تر توسط کمیته‌های سرمایه‌گذاری است. دیگر دلیل خوش‌بینی به بازار املاک و مستغلات شامل منابع جدید سرمایه از طرف آسیا و دیگر بازارهای نوظهور و تمرکز بیشتر بر سرمایه‌گذاری مستقیم در بخش املاک و مستغلات از طرف نهادهای سرمایه‌گذاری است که به‌دلیل نرخ پایین بهره و محیط نظارتی در حال تحول، به سرمایه‌گذاری روی آورده‌اند.
در این تحقیق 30 شهر مشخص شده‌اند که روی‌هم نیمی از کل 5 تریلیون دلار سرمایه‌گذاری مستقیم در بخش املاک و مستغلات طی دهه گذشته را جذب کرده‌اند، اما تحقیق درباره شهرهای برتر برای سرمایه‌گذاری، چه چیزی را در مورد بازار فعلی املاک نشان می‌دهد؟
معاملات میلیونی موجب شده است چهار«ابرشهر» برجسته جایگاه برتر خود را - جایگاهی که طی پنج سال گذشته در آن قرار داشته‌اند- حفظ کنند. این معاملات، خرید و فروش یک‌جای کل یک يا چند ملک، مانند برج‌های اداری «گرکین»، (برج خیارشور) و اچ‌اس‌بی‌سی در لندن، برج اداری پاسفیک سنچری پلیس در توکیو، هتل والدورف آستوریا در نیویورک و هتل ماریوت شانزه لیزه در پاریس را شامل می‌شود. دو مورد از این معاملات توسط افراد دارای ثروت خالص بالا انجام شده است. افراد دارای ثروت خالص بالا طبقه نوظهوری از سرمایه‌گذاران هستند که قادرند با موسسات بر سر دارایی‌های ارزشمند رقابت کنند. از طرفي، يك نوع تغییر جهت کلی در سرمایه‌گذاری در شهرهای درجه دو در سال 2014 اتفاق افتاده است.
این مساله در اروپا مشهودتر است. برای مثال، تعداد معاملات در لندن و پاریس با نرخ سالانه 17 درصد کاهش یافته اما در 20 شهر دیگر 37 درصد افزایش یافته است.
در شمال اروپا، شهرهای متوسط سطح بالایی از سرمایه‌گذاری را به عنوان بخشی از تولید ناخالص داخلی تجربه کرده‌اند. شهرداری‌های شهرهایی مانند دوسلدورف، هامبورگ و مونیخ، آمستردام، اسلو، پایتخت نروژ، و کپنهاگ از طریق بازارهای شفاف و باثبات املاک و مستغلات خود که به تکنولوژی و اعتبار محیطی خود می‌بالند، توانسته‌اند شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران را جذب کنند.
رشد سرمایه‌گذاری به شهرهایی مانند دوبلین و مادرید، تسری یافته است. سرمایه‌گذاری در این شهرها تا چند سال پیش چندان ملموس نبود. دوبلین که در فهرست جهانی شهرهای برتر در زمینه سرمایه‌گذاری در بخش املاک و مستغلات از رتبه 93 در سال 2013، به رتبه 24 جهش کرده است، در بخش اجاره املاک اداری سریع‌ترین رشد جهان را طی سال گذشته داشته است.
در ایالات متحده، حجم سرمایه‌گذاری در شهرهای اصلی(نیویورک، لس‌آنجلس، شیکاگو، سان‌فرانسیسکو، واشنگتن و بوستون) با نرخ سالانه 66 درصد رشد کرده است. این در شرایطی است که کل بازار املاک و مستغلات آمریکا با رشد 37 درصدی روبه‌رو شده است.
برخی از بازارهای ثانویه، مانند فیلادلفیا، میامی و شارلوت، مورد توجه نهادهای داخلی خریدار املاک قرار گرفته‌اند.
سال گذشته خریداران خارجی در اکثر شهرهای درجه دو چندان فعال نبوده‌اند. پیش‌بینی می‌شود با ارائه املاک بیشتر برای فروش، حجم معاملات در شهرهای درجه دو در سال 2015 افزایش یابد.
اکثر سرمایه‌گذاران آسیایی در سال 2014 بر بازارهای عمده یعنی توکیو، سیدنی، ملبورن، هنگ‌کنگ، سنگاپور، سئول، شانگهای و پکن تمرکز کرده‌اند. با توجه به حجم پایین و شفافیت اندک در سراسر این منطقه، تمایل اندکی برای سرمایه‌گذاری در بخش املاک و مستغلات در شهرهای درجه دو این منطقه وجود دارد. علاقه به مجتمع‌هاي تجاري و برج‌هاي عظيم چندمنظوره، که مورد توجه سرمایه‌گذاران در آمریکا است، به کشورهایی مانند بریتانیا و استرالیا سرایت کرده است. علاوه براین، شرکت‌های ساخت‌وساز چینی فعال در بخش مسکونی در سال‌های اخیر حوزه فعالیت خود را به خارج از این کشور گسترش داده‌اند و بر لندن، نیویورک، سان‌فرانسیسکو، تورنتو و سیدنی متمرکز شده‌اند.
