تحلیل صادق زیباکلام از رفتار جبهه پایداری: ضعف رسانه ای دولت عامل تحرکات تندروها است

پیام نو نوشت: با وجود اینکه تقریبا ۹ ماه از روی کار آمدن دولت حسن روحانی می‌گذرد اما حملات جبهه پایداری به حدی افزایش پیدا کرده که تاکنون چهار وزیر کارت زرد دریافت کرده‌اند و به هر دلیلی وزرا به مجلس احضار می شوند، اما اکثریت مجلس سکوت کرده‌اند و حتی شخص علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی که شعار «تعامل با دولت» را سر می دهد برای آرام کردن اوضاع اقدامی نمی‌کند؛ این سکوت و انفعال رئیس و سایر نمایندگان اصولگرای مجلس این سوال را مطرح می‌کند که آیا هیات رئیسه مجلس و دیگر فراکسیون‌ها نمی‌توانند تندروی های جبهه پایداری را مهار کنند یا نمی‌خواهند دست به چنین اقدامی بزنند؟

صادق زیبا کلام استاد دانشگاه و تحلیلگر مسائل سیاسی درگفت‌وگو با پیام نو معتقد است: « نمایندگان نگران هستند که اگر صحبتی بکنند در انتخابات دور دهم مجلس شورای اسلامی رد صلاحیت بشوند که البته این نگرانی بیراه هم نیست.»

* مدتی است که اعضای جبهه پایداری رسما مجلس را به عرصه ترکتازی خود علیه دولت تبدیل کرده اند و با وجود اینکه تعداد آنها هم نسبت به دیگر فراکسیون‌های مجلس کمتر است اما توانسته‌اند تا امروز دولت را به شدت به چالش بکشند و هیأت رئیسه مجلس نیز در این باره سکوت کرده‌ است. دلیل این مسئله را در چه می‌دانید؟

- فکر می‌کنم اگر نخواهیم بگوییم که بدنه مجلس با دولت موافق و همسو است، دست کم مخالف دولت هم نیست. این شامل هیات رئیسه مجلس، آقای لاریجانی و باهنر هم می‌شود. منتهای مراتب این آقایان ترجیح می‌دهند به عنوان بی‌طرف شناخته بشوند، یعنی نه موافق دولت به‌نظر بیایند و نه مخالف آن. بنابراین بخش عمده‌ای از مجلس می‌خواهند به عنوان مخالف دولت شناخته نشوند و از طرف دیگر تمایلی هم ندارند خود را موافق نشان دهند. اما یک اقلیت ۶۰ یا ۷۰ نفره که طرفداران آقای احمدی‌نژاد و از اعضای جبهه پایداری هستند برایشان مهم نیست برنامه و عملکرد دولت چیست؛ درست است یا  اشتباه؟

آنها در حقیقت در هر حال و همواره می‌خواهند مخالف دولت باشند. حالا می‌خواهد موضوع پرونده و مذاکرات هسته‌ای باشد یا انتصاب نماینده ایران در سازمان ملل، مهمانی زنانه‌ای که همسر رئیس جمهور برگزار کرد، بحث هدفمندی یارانه‌ها و …؛ آنها برایشان مهم نیست دولت چه می‌کند، مهم این است که به دولت بتازند و حمله کنند. اما مردم اینها را می‌شناسند و می‌دانند موضع‌گیر‌هایشان و عملکردشان در هشت سال گذشته به چه شکلی بود. بنابراین فکر نمی‌کنم خیلی از این افراد مجددا در انتخابات دور دهم به مجلس شورای اسلامی راه پیدا کنند.

* درباره نکته‌ای که شما به آن اشاره کردید در خصوص تلاش اکثریت مجلس برای بی‌طرف ماندن یا حداقل بی‌طرف نشان دادن خودشان، آیا فکر نمی‌کنید که این مسله۹ هم موجب می‌شود این اقلیت جبهه پایداری مجلس را به حاشیه بکشانند و هم از سوی دیگر روی عملکرد دولت تاثیر منفی بگذارند؟

- ببینید از یک نظر برخی عملکردهای مجلس تاسف‌آور است. این درست نیست که جاهایی که حق با دولت است مجسل سکوت کند. این موارد نه درست است و نه عقلانی. البته شاید همانطور که دکتر علی مطهری گفتند، نمایندگان نگران هستند که اگر صحبتی بکنند در انتخابات دور دهم مجلس شورای اسلامی رد صلاحیت بشوند که البته این نگرانی بیراه نیست زیرا همانطور که یادتان هست در مجلس ششم هم وقتی برخی نمایندگان به سیاست‌های هسته‌ای اعتراض کردند در انتخابات دور هفتم توسط شورای نگهبان ردصلاحیت شدند. این واقعا جای تاسف دارد که نمایندگان به دلیل نگرانی از ردصلاحیتشان توسط شورای نگهبان در برابر بسیاری از مسائل سکوت کنند و نتوانند از حق و منافع ملت و دولت دفاع کنند.

* فکر نمی‌کنید در بعضی موارد قوه قضاییه باید برای مقابله با جبهه پایداری وارد عمل شود چون بعضا دیده می‌شود، علاوه بر حمله به فعالیت‌های دولت، شروع به تهمت و شایعه پراکنی می‌کنند. مثل همین مهمانی همسر رئیس جمهور که روح‌ا… حسینیان و فاطمه آلیا صحبت‌های عجیبی درباره‌اش بیان کرده‌اند.

- ببینید جبهه پایداری و برخی از اصولگرایان افراطی نشان داده‌اند که خیلی التزامی به اخلاق و کرامت و اصالت ندارند و واقعا عملکرد برخی از اعضای جبهه پایداری یادآور نظریه ماکیاول است که می گوید «هدف وسیله را توجیه می‌کند». هدف هم در اینجا برای آنها حمله به دولت و تخریب آن است و دیگر برایشان مهم نیست که از چه ابزاری استفاده می‌کنند. البته عرض کردم این باعث تاسف است که بدنه مجلس، این مسائل را می‌بینند و سکوت می‌کنند و به واسطه مسائل سیاسی اجازه ‌می‌دهند حق و حقیقت پایمال بشود.

* البته فکر نمی‌کنید دولت هم مقصر است؟ سکوتی که دولت در برابر حملات جبهه پایداری در پیش گرفته‌ است باعث شده فضا و مسیر برای تندروها باز و هموار بشود.

- این موضوع دو بحث دارد؛ یکی مسئله عملکرد کلان دولت است که اینجا به آن اشاره نمی‌کنم. یکی دیگر، مسئله نحوه رویارویی دولت با جبهه پایداری و اساسا اصولگرایان تندرو است، یعنی آنچه که سیاست‌های تبلیغاتی دولت باید باشد. من درباره مورد دوم معتقدم دولت به شدت ضعیف عمل‌ کرده است. به جای اینکه به مردم نشان دهد که سیاست‌های این آقایان در هشت سال گذشته چه بلایی سر کشور آورده است، متاسفانه آنطور که باید و شاید دولت در این زمینه خوب عمل نمی‌کند. به همین دلیل است که اگر توجه کنید می بینید که بعد از پیروزی دولت، جبهه پایداری در لاک دفاعی فرو رفت اما پس از مدتی به تدریج با توجه به ضعف‌های دولت به خصوص در بخش رسانه ای، در حالت تهاجمی قرار گرفتند.