توطئه ترور امام خمینی توسط کشمیری و تدبیر حاج احمدآقا

جماران: ماجرای ترور امام خمینی و بمب گذاری در بیت امام هرگز بدون تدبیر و اقتدار حجت الاسلام سید احمد خمینی خنثی شدنی نبود. بعد ها اما، همان توطئه به بمب گذاری دفتر نخست وزیری و شهادت شهیدان رجایی و باهنر انجامید.

حجت الأسلام سید محمد هاشمی در این باره می گویند:

«در آن زمان که منافقین سعی می کردند عناصر برجسته و فعال انقلاب را از بین ببرند مرحوم حاج احمد آقا فرموده بود که غیر از مسئولین رده بالا و وزرای مورد اعتماد، بقیه اشخاص باید تفتیش بدنی بشوند. در یکی از روز ها که مرحوم رجایی و با هنر و همچنین کشمیری (منافقی که بعد ها
مسبب انفجار در مقر نخست وزیری شد) برای دیدار امام آمده بودند، مأمورین گفتند به دستور حاج احمد آقا باید آقای کشمیری تفتیش بدنی بشود و لذا اجازه ورود به وی نمی دادند. حتی کار به جایی رسید که آقای رجایی از این قضیه مکدر شدند و تلفنی با حاج احمد آقا تماس گرفتند که در
صورت امکان کشمیری تفتیش بدنی نشود، ولی ایشان تأکید کرد که باید کشمیری تفتیش بدنی بشود و در نهایت خود کشمیری اجازه تفتیش بدنی نداد و با کیفی که در دست داشت برگشت. بعد ها کشمیری اعتراف کرد که یکی از هدف های اصلی اش ترور حضرت امام بود. و این حادثه
خود نشان از دور اندیشی و تیز بینی حاج احمد آقا دارد که با درایت تمام توطئه های دشمنان را خنثی می کرد. من یادم می آید ایشان شب ها خودش از دور و اطراف بیت بازدید می کرد تا چیز مشکوکی مشاهده نشود.»(یادگار سپید-ص۱۵۸)
یادگار امام، خود این مسأله چنین روایت می کنند:
«در زمانی که حزب جمهوری اسلامی منفجر شده بود و شخصیت های بزرگواری ترور شده بودند و جاهای مختلفی منفجر شده بود، آن شخص جنبشی که با منافقین کار می کرد یعنی کشمیری بنا بود یک چمدان مواد منفجره را بیاورد و در کنار حضرت امام بگذارد. در زمانی که ریاست
جمهور، رئیس مجلس و نخصت وزیر و وزرا خدمت حضرت امام می آمدند. می دانید که نفوذ یکی از کارهای پیچیده ی دستگاه های اطلاعاتی و کسانی است که می خواهند به طرف مقابلشان ضربه بزنند. کشمیری در دبیرخانه شورای امنیت آن موقع، یعنی دبیر شورای امنیت بود و کلیه مسائلی را که آنجا می گذشت و در جریانش بود و معاونت آقای رجایی را که آن موقع ریاست جمهور بودند به عهده داشت در جلسه ی معارفه شخصیت های دیگر با امام در سه راه بیت حضرت امام آمدند گفتند آقای کشمیری با یک ساک هست که در آن ساک وسایل و چیز هایی که بناست یادداشت کنند گفتگوهایی را که بین ریاست جمهور و نخست وزیر و کابینه با امام است آن ها را باید بنویسند. کاغذ و قلم و اینجور چیز هاست. ما قرار گذاشته بودیم که هیچ کس را در هر مقامی که باشد اجازه ندهیم که با وسیله ای که دستش هست بیاید‌، برای اینکه به این نتیجه رسیده بودیم که احتمال تعویض ساک ها، چمدان ها و یا کیف هایی که دست وزرا یا رئیس جمهور و غیره هست ممکن است این تعویض صورت گیرد کما این که چنین کاری در سایر کشور ها نسبت به آزادیخواهان فلسطینی توسط صهیونیست ها صورت گرفته بود. آمدند گفتند که آقای رجایی می گوید که آقای کشمیری که دبیر شوراست، ایشان بیاید و ایشان همه چیز های ما را می نویسند. اگر به ایشان هم ما بخواهیم اعتماد نکنیم پس دیگر به کی اعتماد کنیم. از همین سه راه بیت آمدند به من چنین حرفی را زدند من گفتم ما یک مجموعه هستیم و با هم نشستیم یک تصمیمی گرفتیم نمی توانیم که هنوز جوهر قلممان خشک نشده آن را نقض کنیم نه ما چنین کاری را نمی کنیم و اجازه نمی دهیم. آمدند دوباره گفتند آقای باهنر و رجایی پیغام می دهند به ما و بالا نمی آیند و می گویند باید آقای کشمیری باشد و این ساکش را بیاورد. سماجت کردیم و گفتیم نه چنین اجازه ای را نمی دهیم. کشمیری از ترس این که نکند آن چمدان را در سه راه بیت بگذارد و خودش بیاید خدمت امام در آنجا بچه های حفاظت بیت به آن ساک مشکوک شوند و مسأله روشن شود به عنوان اعتراض به همراه کیفش برگشت. همان کیف در نخست وزیری جلوی مرحوم رجایی و با هنر گذاشته شد و آنجا را منفجر کرد و این دو شهید بزرگوار را از دست ما گرفتند... »(دلیل آفتاب: خاطرات یادگار امام-صص ۱۵۹،۱۶۰)

مهندس میر حسین موسوی نیز در خاطرات خود تأکید می کند: «صیانت و حراست از جان و سلامت حضرت امام مقوله ای بسیار پیچیده بود که شاید به نظر بسیاری که از دور ناظر امور بودند ساده به نظر برسد ولی مرحوم حاج سید احمد در این زمینه نقش تعیین کننده ای داشت.»(یادگار سپیده ص۳۳)