سيد ضياءالدين شفيعي گفت: هنوز هم وقتي دو
نفر در پاکستان باهم دعوا مي کنند، با قرائت بيتي به زبان فارسي، دعوا تمام
مي شود. اي کاش زبان فارسي در کشور خودمان حداقل تا اين ميزان کاربرد و
حرمت داشته باشد.
آيين رونمايي از کتاب «چهار عنصر بيدل»
بازنوشته سيدضياءالدين شفيعي، يکشنبه شب 12 آبان با حضور تعدادي از اهالي
فرهنگ و ادب در سالن سعدي برج ميلاد تهران برگزار شد.
عبدالمهدي مستکين رئيس
اداره فرهنگ کميسيون ملي يونسکو در اين برنامه گفت: سرّ محبوبيت حافظ،
مولوي، عطار، رودکي، نظامي و بيدل که با جاذبه سخن، دل ها را جذب کرده و
دلبري کردند، اين است که در شعرشان بوي خوش آشنايي به مشام مي رسد. بيدل
محرم اسرار شد که توانست چنين شکوهي در ادبيات ايران و همسايه هايش ايجاد
کند. اما چگونه مي شود که انسان محرم اسرار شود؟ در مثنوي معنوي داريم که
اصل محرم شدن، در نيست شدن است. در همان بيت که مي گويد «گفت بر در هم تويي
اي دل ستان».
سيد ضياءالدين شفيعي نيز به عنوان سخنران پاياني اين مراسم گفت: فکر
نمي کردم بعد از 10 سال که تيغ تا عمق جان اهل ادبيات رفته بود، بعد از 10
سال خانه نشيني و خلوت با بيدل، چنين برنامه اي داشته باشيم. حالا که مجري
برنامه به جانباز بودنم اشاره کرد، سخني را به شما مي گويم. چون امروز
ديگر گفتن جانباز بودنمان، ريا نيست بلکه تاوان دارد. پس اين خاطره کوتاه
را مي گويم. سال 64 که با دو عصا، پايي که از 15 جا شکسته بود و مهره گردن
ترکش خورده از عمليات کربلاي 4 برگشته بودم، هنگامي که وارد حوزه هنري شدم،
هيچ کس از من نپرسيد متعلق به کدام جناحي؟
شفيعي گفت: مي شود وقتمان را به چيزهاي ديگر هم اتلاف کنيم اما نمي شود به
انرژي هسته اي افتخار کنيم؛ اما به ادبياتمان مي توانيم افتخار کنيم که
قابل انکار و پنهان کردن نيست. به لطف سياست هاي چند سال گذشته، زبان فارسي
در پاکستان ديگر کاربرد ندارد اما هنوز هم وقتي دو نفر در پاکستان با هم
دعوا مي کنند، با قرائت بيتي به زبان فارسي، دعوا تمام مي شود. اي کاش زبان
فارسي در کشور خودمان حداقل تا اين ميزان کاربرد و حرمت داشته باشد.
