به ایرانیان پاداش ندهید؛ رویکرد "اعتماد نکن - تحقیق کن" را پیش گیرید!

موسسه «هریتج» نوشت: نماینده مجلس ایران، «حسین نقوی حسینی» گفته است که ایران نیازی به غنی‌سازی اورانیوم بیش از 20 درصد نداشته و سعی کرد آمریکا را متقاعد کند که ایران به هیچ عنوان قصد استفاده از اورانیوم برای تولید سلاح هسته‌ای ندارد.

به گزارش سایت خبری تیکTik.ir، اما دولت «اوباما» نباید با قول‌های پوچ و توافقات موقتی گمراه شود. «حسینی» سخنگوی دولت ایران نیست، و حتی اگر هم می‌بود، ایرانیان بارها و بارها قول‌هایشان را شکسته‌اند. بعلاوه، غنی‌سازی جزئی به اندازه کافی خوب نیست. ایرانیان در مقابل تحریم‌های بین‌المللی ایستادگی کرده و از زمانی که دولت «اوباما» با خوش‌رویی به تهران رو کرده، ایران برنامه غیرقانونی هسته‌ای خود را گسترش داده، تعداد سانتریفیوژهای عملیاتی خود را افزایش داده و راکتور آب سنگین اراک را برای تولید پلوتونیوم ایجاد کرده است.

به یاد داشته باشید که دولت «اوباما» با این امید واهی که رئیس‌جمهور جدید «حسن روحانی» میانه‌رو است، مذاکره با ایران را آغاز کرد. اما «روحانی» سال‌ها بخشی از برنامه هسته‌ای مخفی دولت ایران بوده است. شاید سخنان وی بسیار متعادل‌تر از متصدی پیشینش، «محمود احمدی‌نژاد» باشد، اما این فقط بدان معنا است که او می‌داند چگونه بیشتر از دیپلماسی برای اهداف ایران بهره بگیرد.

در سال 2004، «روحانی» تایید کرد که وی از مذاکرات برای خرید زمان جهت ادامه برنامه هسته‌ای ایران استفاده کرده است: «در حالی که ما در تهران با اروپائیان مذاکره می‌کردیم، تجهیزات را در بخش‌هایی از تأسیسات اصفهان [سایت تأسیسات تبدیل اورانیوم ایران] نصب می‌کردیم، اما هنوز هم تا تکمیل این پروژه راه درازی در پیش داشتیم... با ایجاد محیطی آرام، توانستیم کار را در اصفهان به انجام برسانیم.»

همانطور که «جیمز فیلیپس» در «هریتج» نوشته بود، دولت آمریکا باید در مقابل ایرانیان رویکرد «اعتماد نکن - تحقیق کن» را در پیش بگیرد، و به فشار بر ایران از طریق تحریم‌ها و تهدید جدّی نیروی نظامی ادامه دهد تا غنی‌سازی و تأسیسات بازفرآوری ایران به طور کامل و قابل اثبات منحل شود.

آمریکا بیش از یک دهه را صرف تلاش برای کاستن از سرعت برنامه هسته‌ای ایران کرده است –در همین حال تهران به ارتقاء و گسترش برنامه‌اش ادامه داده است. از آنجا که راه‌حل نهایی، اگر اصلاً چنین راه‌حلی وجود داشته باشد، به کشورهای دیگر نشان می‌دهد که در زمینه فناوری هسته‌ای چه رفتاری از نظر آمریکا قابل‌قبول، ایمن و مسئولانه است، بنابراین آمریکا نباید برای سال‌ها فعالیت ایران پاداش دهد.

دولت «اوباما» باید در مقابل وسوسه ایجاد توافقی کوتاه‌مدت که صرفاً زمان بیشتری را برای ایران می‌خرد تا برنامه‌اش را از طریق ابزارهای دیگر گسترش داده یا پس از وقفه کوتاهی دوباره آن را فعال کند، مقاومت کند. ما نیاز به یک راه‌حل بلندمدت دائمی داریم.