پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : سه ماه پیش در 19 فروردین ماه
سالجاری بود، که دوباره آب به کالبد خشک زایندهرود در اصفهان برگشت، با
این حال روز گذشته بار دیگر این آب قطع شد و دوباره زندهرود مُرد.
قصه
زندگی و مرگ زایندهرود در مسیر عبورش از شهر اصفهان چند سالی است به رویه
معمول بدل شده، با این حال هنوز هم این داستان تلخ برای مردم نصف جهان عادی
نشده است. در جدیدترین اتفاق پیرامون این رودخانه بار دیگر از شنبه 22
خرداد جریان زنده آب در بستر این رودخانه کهنسال قطع شد.
این بار دوباره چه
زمانی آب، لب تشنه اصفهان را سیراب کند معلوم نیست، اما بحثها و اختلاف
نظرها و اعتراضها پیرامون این ماجرا به قوت خود باقی است. روز گذشته معاون
بهرهبرداری شرکت آب منطقهای استان اصفهان با اعلام اینکه خشکسالی در
شرایط فوق بحرانی قرار دارد، به ایلنا گفت: قرار بود آب لازم برای کشت
بهاره تا ۱۲ تیر در رودخانه جاری شود که این زمان بر اساس برنامه جدید تا
۲۲ تیر جاری به تاخیر افتاد.
بنابراین آب زایندهرود در این تاریخ از محل
سد زایندهرود بسته شد. غلامحسین حیدرپور یادآور شد: امسال ششمین سال
خشکسالی اصفهان است و با اینکه از ابتدای سال، بارندگیهای خوبی در سطح
استان اصفهان داشتیم، اما این میزان در سرشاخهها مطلوب نبود و حدود ۲۵درصد
نسبت به درازمدت کاهش داشته است. وی از کاهش ۳۵ تا ۴۰درصدی ورود آب به سد
زایندهرود در سالجاری خبر داد و افزود: این رقم به میزان
۶۰۰میلیونمترمکعب از متوسط درازمدت کمتر است، چرا که متوسط درازمدت آورد
رودخانه زایندهرود یکمیلیاردو۶۰۰میلیونمترمکعب ثبت شده ولی امسال در
خوشبینانهترین حالت، یکمیلیاردو۴۰میلیونمترمکعب بوده است.
حیدرپور
راهکار جبران کمبود آب در حوضه زایندهرود را صرفهجویی در چهارمحال و
بختیاری، کاهش مصرف آب شرب از ۳۰درصد به ۲۵درصد و تکمیل طرح تونل سوم
کوهرنگ عنوان کرد و گفت: تنها ۱۳متر تا اتمام تونل سوم کوهرنگ باقی مانده
اما مکانی که در آن مشغول کار هستیم بحرانی و دارای ریزشهای شدید است و با
وجود استفاده از تمام امکانات داخلی و خارجی این طرح تکمیل نشده است.
همانگونه که این مقام مسوول در اصفهان هم گفت، با راهاندازی این تونل فقط
آب مورد نیاز برای دیگر بخشهای نیاز آبی تامین میشود و این یعنی بازگشت
آب به حوضه زایندهرود و گذر از زیر 33پل و پل خواجو و جلوهبخشی به شهر
نصف جهان را باید برای همیشه فراموش کرد.
در هشتسال دولتهای محمود
احمدینژاد ایران از همه سو دچار مشکلات زیستمحیطی و بحرانهای آبی شد که
زایندهرود تنها یکی از آنهاست. با این همه کارشناسان همیشه درباره توسعه
نامتوازن و عواقب خطرناک افزودن بیش از حد مجاز بر توان مصرفی منابع آبی
کشور هشدار داده بودند اما هیچگاه به این توصیهها توجهی نشد.