پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : خیلیها دوست دارند بدانند که محمود احمدینژاد بعد از ساعت 9 صبح
12 مرداد سال 92 که دوران ریاست جمهوری 8 سالهاش به پایان میرسد چه مسیری
را برای آینده زندگی سیاسی خود انتخاب خواهد کرد.
به گزارش انتخاب به نقل از نامه ؛ طرفدارن
دولت و خود رئیس جمهور با توجه به رفتارهای چندماه اخیر به وِیژه بعد از
گفتوگو با حیدری در شبکه یک که احمدینژاد مجری آرام را خطاب قرار داد که
شما از کجا میدانید که یک سال به پایان کار دولت باقی مانده است؟ آینده
خود را در دولت یازدهم میبینند.
بعد از نجربه موفق پوتین-
مدودوف در روسیه، بسیاری از کارشناسان مسائل سیاسی معتقد هستند که محمود
احمدینژاد رئیس جمهور جنجالی ایران به دنبال اجرای این تئوری است. معاون
اولی در دولت اسفندیار رحیم مشایی، ایدهآل ترین آینده برای رئیس دولت نهم و
دهم است. اما بسیاری دیگر آیندهای نا مشخصی را با توجه به رفتارها شهردار
سابق تهران برای وی متصور هستند.
صادق زیبا کلام از تحلیل
گران مسائل سیاسی معتقد است که عمر سیاسی محمود احمدی نژاد در نظام جمهوری
اسلامی ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 به پایان می رسد.
بازگشت به دانشگاه، رفتن به مجمع تشخیص مصلحت نظام، شهرداری تهران و مجلس دهم تمام راههایی است که احمدینژاد پیش روی خود دارد.
در
بررسی تاریخ جمهوری اسلامی و دوران شش رئیس جمهور می بینیم که هرکدام از
آنان بعد از پایان دوران ریاست جمهوری خود مسیری متفاوت را طی کردهاند که
در زیر به آن اشاره میکنیم.
ابوالحسن بنی صدر(بهمن سال 1358 تا خرداد 1360)
بنیصدر
اولین رئیس جمهور اسلامی ایران بعد از پیروزی انقلاب، از همان روزهای
پیروزی، ساز مخالف را با قوای دیگر کوک کرد و در جریان معرفی نخست وزیر با
مجلس دچار اختلافات اساسی شد.
بنی صدر که انتظار داشت با
توجه به رای مردم تمام کشور در اختیار او باشد، کشور را به سمت آشوب کشاند و
در زمانی که ایران مورد حمله عراق قرار گرفته بود، دولت، مجلس و قوه
قضائیه درگیر اختلافات حزبی و سیاسی بودند.
اولین مجلس شورای
اسلامی به ریاست هاشمی رفسنجانی سرانجام نتوانست رفتار بنی صدر را تحمل
کند و اولین رئیس جمهور ایران را با رای بالا را از قوه مجریه برکنار کرد و
عدم کفایت وی را صادر کرد و پس از تایید امام خمینی، بنی صدر از ریاست
جمهوری برکنار شد.
ابوالحسن بنی صدر بعد از پایان دوران
کوتاه ریاستاش بر قوه مجریه، همراه با مسعود رجوی با لباس زنانه راهی خارج
از کشور شد و نقش اپوزیسیون را برای نظام جمهوری اسلامی به عهده گرفت.
وی این روزهای کارشناس مسائل ایران در شبکههای خارجی است که از وی به عنوان اولین رئیس جمهور، جمهوری اسلامی ایران یاد میکنند.
محمد علی رجایی(مرداد تا شهریور 1360)
نخست
وزیر دولت ابوالحسن بنیصدر و نماینده اولین دوره مجلس شورای اسلامی، بعد
از فرار رئیس جمهور سابق توسط مردم به عنوان دومین رئیس جمهور انتخاب شد.
انتخاب
رجایی موجب شد در زمان جنگ کشور روی آرامش را بیند و قوا با هم همکاری
لازم را برای اداره کشور داشتند. اما عمر این آرامش بسیار کوتاه بود و
رجایی و باهنر نخست وزیر دولت او بعد از گذشت یک ماه توسط منافقین به شهادت
رسیدند. شهادت رئیس جمهور باعث شد که ایران در عرض یک سال دو انتخابات
ریاست جمهوری را تجربه کند.
حضرت آیتالله خامنهای(1360-1368)
بعد
از گذشت دو انتخابات امام خمینی(ره) با حضور روحانیت در انتخابات ریاست
جمهوری موافقت کردند و مردم نیز در سومین دوره انتخابات حضرت آیتالله
خامنهای را به عنوان رئیس قوه مجریه انتخاب کردند.
مدیریت جنگ و حل
مشکلات اقتصادی کشور از ویژگیهای دوران ریاست جمهوری ایشان است. ماههای
پایین دوران ریاست جمهوری ایشان مواجه شد با رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی
ایران.
مجلس خبرگان رهبری در جلسه فوری بعد از رحلت امام خمینی(ره)
حضرت آیتالله خامنهای، سومین رئیس جمهور ایران را به عنوان رهبر انقلاب
اسلامی ایران انتخاب کردند.
اکبر هاشمی رفسنجانی( 1368-1376)
دوران
ریاست جمهوری هاشمی با شعار بازسازی ایران بعد از جنگ آغاز شد. رئیس سابق
مجلس که از قوه مقننه راهی قوه مجریه شده بود تمام توان خود و کابینهاش چه
در دولت پنجم و چه در دولت ششم را صرف طرحهای اقتصادی کرد که این تلاشها
باعث شد طرفدران وی به او لقب سردار سازندگی بدهند.
دوران
آرام ریاست جمهوری 8 ساله وی بدون جنگ و مشکلات سیاسی به پایان رسید و سید
محمد خاتمی عهده دار ریاست جمهوری شد. هاشمی بعد از پایان دوران ریاست
جمهوریش توسط رهبرمعظم انقلاب به عنوان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب
شد. رئیس سابق مجلس در سال 78 بازهم هوای یک مجلس کرد و در انتخابات ششمین
دوره مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و پس از کش و قوس های فراوان به عنوان نفر
سیام از شهر تهران وارد مجلس شد که بعد از اعلام نتایج از نمایندگی مردم
استعفا داد.
هاشمی اما بازهم انتخاباتی دیگر را تجربه کرد و
در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 شرکت کرد و این بار نتوانست نظر مردم را
به خود جلب کند برای اولین بار در دوران سیاسی خود در یک انتخابات رسمی
شکست را تجربه کرد اما این شکست پایان حضور هاشی نبود و این بار رئیس جمهور
سابق در انتخابات مجلس خبرگان شرکت کرد و به عنوان نفر اول از شهر تهران
راهی مجلس خبرگان شد و بعد از درگذشت آیتالله مشکینی، به عنوان رئیس مجلس
خبرگان انتخاب شد.
هاشمی بعد از پایان ریاست جمهوریش سه انتخابات را تجربه کرده است.
سید محمد خاتمی(1376-1384)
دوران
ریاست جمهوری سید محمد خاتمی بر عکس شخصیتش، با حواشی فراوانی همراه بود.
خاتمی در دو انتخابات سال 76 و 80 توانست نظر مثبت مردم را به خود جلب کند و
با رای بالا راهی خیابان پاستور و ساختمان ریاست جمهوری شود. دوران خاتمی
با تمام حواشیش به پایان رسید و رئیس جمهور دوران اصلاحات بر خلاف هاشمی که
بعد از پایان دوران ریاست جمهوریش به صورت فعال در صحنه سیاسی حضور داشت،
ترجیح داد به موسسه باران برود و بیشتر خود را سرگرم مسائل بین المللی و
طرح گفتوگوی تمدنها که توسط خود وی مطرح شده بود کند.
انتخابات
سال 88 موجب شد که خاتمی بازهم وارد فضای سیاسی کشور شود و در قامت حامی
اصلی میرحسین موسوی فعالبت کند. ماجراهای انتخابات سال 88 باعث گوشه نشینی
دوباره خاتمی شد و این گوشه نشینی ادامه داشت تا انتخابات مجلس نهم و رای
دادن وی در این انتخابات و احتمال حضورش در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم
از سوی اصلاح طلبان.
محمود احمدینژاد(1384-1392)
کم
تر از چهار ماه به پایان دوران پر تلاطم احمدی نژاد مانده است و همه منتظر
هستند که ببیند دوران هشت ساله این رئیس جمهور جنجالی چگونه به پایان
میرسد. دورانی که تمام رکوردها را شکسته است از تاخیر در بودجه تا سوال از
رئیس جمهور، از تاخیر وزرا تا جابه جاکردن استاندران.
باید دید که احمدی نژاد همچون هاشمی بودن در سیاست را پیش میگیرد یا همچون خاتمی گوشه نشینی را ترجیح میدهد.