مسئولان اگر به هنر علاقه ندارند با صدای بلند بیان كنند

میكائیل شهرستانی هنرمند باسابقه تئاتر كشور كه برای برگزاری كارگاه آموزشی میهمان هنرجویان شهر ورامین بود، معتقد است اگر برنامه‌ریزان كارگاه‌ها را به صورت موردی برگزار كنند، جوانان برای لحظاتی امیدوار شده، سپس به حال خود رها می‌شوند، در نتیجه آسیب خواهند دید.

به گزارش ایلنا، میكائیل شهرستاتی در پاسخ به اهمیت بحث آموزش برای علاقه‌مندان شهرهای دیگر كشور، گفت: طبیعی است كه به آموزش و كارگاه‌های آموزشی بیشتری نیاز دارند، حتی در تهران هم بیش از این نیاز است هنرجویان و علاقه‌مندان بازیگری تئاتر به كلاس و آموزش رجوع كنند. بر همین اساس برای بچه‌های شهرستان ورامین هم كارگاهی شد و طی آن اصول و قواعد اولیه بازیگری مطرح شد.

وی با بیان اینكه كمك به آموزش و برگزاری كارگاه‌هایی از این دست در دیگر نقاط كشور از جمله وظایف مركزهنرهای نمایشی است، ادامه داد: چنین برنامه‌هایی در سال‌های دور نیز وجود داشت. من چنین كارگاه‌هایی را به صورت برنامه‌ریزی شده در دیگر شهرها برگزار كرده‌ام كه در ایجاد انگیزه میان هنرجویان برای مطالعه بیشتر و شركت در كنكور هنر دانشگاه‌ها تاثیر بسیار زیادی داشت.

این بازیگر و مدرس پیشكسوت با اشاره به اینكه هنرمندانی همچون بهرام رادان، مصطفی زمانی، دانیال عبادی، بهناز جعفری و لیلا بلوكات از جمله افرادی هستند كه در گذشته برای آموزش در كلاس‌های زیر نظر او شركت كرده‌اند، در رابطه با آموزش، اظهار داشت: البته اگر الان از مسئولان مركز سوال كنید می‌گویند در حال آموزش دادن هستیم و كارگاه‌های آموزشی برگزار می‌كنیم‌، اما متاسفانه تمام برنامه‌ریزی‌ها برای كوتاه‌ مدت صورت می‌گیرد.

وی ادامه داد: برگزاری كلاس‌ آموزشی به این شكل به خصوص برای هنرجویان و علاقه‌مندان شهرستانی خالی از آسیب نیست. چرا كه با برگزاری كلاس این افراد را امیدوار می‌كنیم اما پس از چند روز رها می‌شوند به امان خدا كه این رخداد می‌تواند موجب آسیب دیدن این بچه‌ها شود.

شهرستانی با بیان اینكه ادامه چنین روندی به زیرساخت و تامین سخت‌افزار نیاز دارد، تصریح كرد: در تمام شهرهای كشور، ساختمان‌هایی وجود دارند كه متعلق به ارگان‌هایی مثل شهرداری، استان‌داری، دادگستری و دیگر نهادها است. این محل‌ها می‌توانند برای آموزش در اختیار علاقه‌مندان قرار بگیرند، چون این افراد بیش از پول یا هرچیز دیگر به سالن و محلی برای تمرین و حمایت معنوی احتیاج دارند.

او با تاكید براینكه این افراد درصورت برخورداری از امكان آموزش و محلی برای اجرا، پشتوانه مالی را برای خود تامین می‌كنند، گفت: اما با توجه به رویه‌ای كه در بحث آموزش وجود دارد، به خصوص در شهرستان‌ها الان وضعیت خوبی نداریم، من در شهرستان افرادی را می‌شناسم كه به عنوان مثال ۲۰سال است كار تئاتر می‌كنند، اما پا درهوا با یك گام معلق مانده‌اند كه برای ادامه چه باید كرد.

وی اقزود: فرد سال‌ها زحمت كشیده و امروز به سن ۵۰سالگی رسیده است اما كار را به صورت علمی یاد نگرفته و هرچه می‌داند به صورت تجربی به دست آورده است. این افراد هنوز برای حضور در این هنر و اجرا، شور و شوق فراوان دارند و نمی‌توانند دست از كار بكشند.

كارگردان نمایش «آرش» ضمن بیان اینكه مركزهنرهای نمایشی متولی چنین اموری است و باید از برگزاری مستمر آن‌ها حمایت كند، اظهار كرد: متاسفانه سیاست‌گذاران كشور ما به سادگی برای هر پدیده غیرفرهنگی افزایش بودجه درنظر می‌گیرند جز حوزه فرهنگ، به نظرم اگر علاقه‌ای به این حوزه ندارند باید یك بار برای همیشه با صدای بلند عقیده خود را بیان كنند و بگویند كه هنر نمی‌خواهیم.

وی با اشاره به اینكه انقلاب ما یك انقلاب فرهنگی بود، ادامه داد: با توجه به اینكه انقلاب ما فرهنگی بود، اما متاسفانه بسیار ضدفرهنگی عمل كرده‌ و می‌كنیم. ابن روند طی ۷-۸سال گذشته سیر سعودی نیز پیدا كرده و هرچه می‌گذرد هنرمندان را خسته‌تر می‌كند. من خودم از جمله افرادی هستم كه اگر زمینه كار در مدیوم‌های دیگری برایم مهیا نبود حتما تئاتر را كنار می‌گذاشتم.

بازیگر نقش سن كلور در نمایش «ازدواج اقای می‌سی‌سی‌پی» به كارگردانی حمید سمندریان با اشاره به سختی تولید و اجرای آثار نمایشی، بیان كرد: شما مدت زیادی تلاش می‌كنید تا اثری نمایشی روی صحنه برود، به عنوان نمونه خود من امسال ۴-۵ ماه با عده‌ای از هنرمندان جوان نمایش «شاعر» را تمرین كردم و روی صحنه بردم، اما در حالی كه آقای آشنا در برنامه تلویزیونی مجله تئاتر اشاره كردند امسال از ۱۸۰ گروه نمایشی حمایت مالی صورت گرفته، نمایش ما تا به این لحظه كمتر از یك سوم كمك هزینه نازلی را كه قرار بوده را دریافت كرده است.

این هنرمند ادامه داد: گویا رسم بر این است كه هنرمندان برای دریافت حمایت‌ها باید مدام به مدیران مركز مراجعه و در مقابل آن‌ها گردن كج كنند، بلكه به كاری كه چندماه قبل اجرا رفته است توجهی شود. دیگر نمی‌گویند وقتی هنرمندی تجربه‌های خود را در اختیار جوانان می‌گذارد نباید هزینه‌ها را از محل حساب شخصی بپردازد. همین رویكرد موجب می‌شود افرادی مثل من كه می‌خواهند گزیده‌كار باشند، با سالی یك تئاتر؛ یا هر دوسال یك فیلم و سریال ادامه فعالیت بدهند و عرصه هر روز بر آن‌ها تنگ‌تر شود.

بازیگر نمایش «هملت» با بیان اینكه همین عامل موجب می‌شود هنرمند چاره‌ای جز حضور در آثار نازل نداشته باشد، به كاستی‌ها در شهرستان اشاره كرد و گفت: وقتی برای برگزاری كارگاه‌های آموزشی به شهرستان‌ می‌روم بغض گلویم را می‌گیرد، ما كه سه دهه در این عرصه فعال بودیم و این امكان را داشتیم تا با تكیه بر استعداد و زحمت خود كار را جلو ببریم الان با این وضعیت مواجه شده‌ایم، چه برسد به این دوره زمانه كه خیلی‌ها با پارتی و پول وارد عرصه می‌شوند.

شهرستانی با اشاره به پایین آمدن كیفیت آثار تلویزیونی و سینمایی، تصریح كرد: وضعیت به این صورت شده كه یك دوربین می‌گذارند، عده‌ای ۸بار آواز می‌خوانند و این می‌شود سریال!، بعد نگران گرایش مردم به برنامه‌های بی‌كیفیت ماهواره‌ای هستیم و سریال‌های دست چندم بیگانه برای خانواده‌های ما الگو می‌شود.

این هنرمند درخصوص ادامه و آینده چنین روندی، بیان كرد: به عقیده من امیدی به بهبودی نیست و در كمال یاس، حرمان و درماندگی به یك آینده‌ای سراسر نامعلوم نگاه می‌كنم، چون وضعیت فرهنگی بسیار آشفته است.

كارگردان تله تئاتر «آهسته با گل سرخ» همچنین در پاسخ به این سوال كه برگزاری جسته گریخته كارگاه‌های آموزشی در شهرستان‌ها چه تاثیری بر جوانان می‌گذارد، گفت: به نظر من این اتفاق دو وجه دارد، یكی بخش آموزش است كه رویكرد مثبتی است اما می‌تواند خطرناك هم باشد. پرنده تا زمانی كه در قفس زندگی می‌كند و طعم پرواز در هوای آزاد را نچشیده وضعیت خود را راحت‌تر تحمل می‌كند. اما اگر یك بار این تجربه كسب شد، سلب پرواز دیگر سخت خواهد بود.

وی با تاكید بر اینكه برگزاری نامنظم كارگاه‌های آموزشی عواقب منفی خواهد داشت، افزود: باید دوره‌های متعدد و برنامه‌ریزی شده به صورت منظم برگزار شود. باتوجه استعدادهایی كه دیده‌ام در این صورت ظرف ۴-۵سال اتفاق بزرگی می‌افتد و شاهد درخشش استعدادهای فوق‌العاده هنرجویان شهرستانی خواهیم بود.

این هنرمند با سابقه، تصریح كرد: مدتی قبل برای برگزاری كارگاه آموزشی به خرم‌دره سفر كردم و دیدم جوانان این شهر ایده‌ها و توانایی‌هایی دارند كه گرچه هنوز خام است، اما در صورتی كه راهنمای خوبی داشته باشند و ایده‌ها پخته شود شاهد كار فوق‌العاده‌ای خواهیم بود. مثل رگه‌ الماس می‌ماند كه باید ابتدا استخراج كنیم، سپس تراش بخورد به صورت نگینی خوش‌تراش عرضه شود.

او ضمن بیان خاطراتی از سفرهای خود برای آموزش بازیگری در شهرهای دیگر كشور، گفت: در جریان این سفرها و هنگام بازگشت، بارها چشم‌های اشك‌بار این بچه‌ها را دیده‌ام، هنرجویی كه تنها چهار ساعت سر كلاس بوده چنانكه در باغ سبز به روی او باز شده باشد هنگام بازگشت من غمگین بود و می‌گفت اگر شما بروید ما باید چه كار كنیم؟

بازیگر فیلم سینمایی «صداها» به كارگردانی فرزاد موتمن با بیان اینكه بارها از خود سوال كردم چطور می‌توانم این بچه‌ها را حمایت كنم، اظهار كرد: ما جز با انتقال داشته‌‌های علمی و در اختیار گذاشتن تجربیات خود راه‌ دیگری برای حمایت نداریم. گاهی شده برای سه ساعت تدریس به شهری سفر كردم، اما شور و اشتیاق جوانان موجب شده جلسه ساعت‌ها ادامه پیدا كند.

وی در پایان، گفت: از این به بعد مركزهنرهای نمایشی است كه باید از این بچه‌ها حمایت كند و برنامه‌ریزی مدون برای تخصیص امكانات و آموزش داشته باشد. از همه مهمتر میدان عرضه آثار این هنرمندان است. چون به فرض این بچه‌ها یاد گرفتند؛ توانایی خود را باید كجا ارائه كنند؟ میدان و بازار كار كجاست؟