ادب مرد!

1- اين روزها «ادب مرد» دوباره ياد همه افتاده است و اصولگرايان يادشان افتاده که به چيزهايي توجه کنند که از دولت بهترتر است و درباره آن داد سخن سردهند. رويم به ديوار، اين موضوع ولي رونماي کار است و گلاب به روي همه‌تان، زير بنا اين است که دولت از همه چيز مهمتر است! مهمترين دليل هم اين که اين همه کانديداي اصولگرا هست که هر روز بيشترتر از ديروز احساس وظيفه کرده و دنبال دولت هستند اما فکر کنيد ببينيد کسي براي ادب احساس وظيفه جدي مي‌کند؟! مي‌توان گفت که ادب مرد به ز دولت اوست ولي اول بايد دولت را داشته باشي بعد بقيه مقايسه کنند و به اين نتيجه برسند که ادبش بهترتر است يا دولتش؟!

2- يکي از کانديداهاي بالقوه هميشگي انتخابات رياست‌جمهوري، يک موضوع خيلي مهم در اين راستا اعلام کردند :« از ادب خارج نمي‌شوم مگر اينکه احساس کنم که يک ضرورتي باشد». فکر مي‌کنيد همه کساني که از ادب خارج مي‌شوند، در نظر خودشان بر اثر ضرورتي چنين نمي‌کنند؟! يادش بخير يک زماني، به نقل از برادران افغاني نقل مي‌کردند که «زير بار زور نمي‌رويم، مگر آنکه زور خيلي پر زور باشد». حالا حکايت ماست...

3- موضوع ديگري که بايد به آن اشاره شود، اين است که چرا فرهنگستان زبان و ادب فارسي اين روزها درباره «ادب» چيزي نمي‌گويد؟! آيا همچنان ادب مرد به ز دولت اوست‌؟ يا اينکه آن شعر را بايد فراموش کرد و در حال حاضر اصولا هيچ چيزي حتي خواندن اين شعر به مصلحت نيست‌؟! به نظر ما «ادب» مطمئنا از قول شرف مهمتر است، ضمن اينکه انتخابات هم پيش‌رو است و بايد براي سرگروهي در 1+2 تلاش کرد‌. مثلا همين ديروز شهردار تهران گفت: کسي که پا روي اخلاق مي‌گذارد مورد قبول ملت نيست... بشتابيد که غفلت موجب پشيماني است!

* مردمسالاری