پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : یک نامه‌نگاری ساده وانبوهی از غلط املایی! ظاهراً حضور چندین مترجم زبان در فدراسیون کشتی هم نتوانست از بروز اشتباهات فاحش جلوگیری کند و اتفاقی افتاد که در مجامع بین‌المللی، آبروی کشتی ایران را تهدید کرد.
به گزارش مشرق، بعد از هیاهوی جنجالی رقابت‌های فینال لیگ برتر کشتی آزاد و بخصوص اتفاقات وزن 74 کیلوگرم، اختلاف نظر بین داوران و مربیان بالا گرفت تا جایی که کمیته داوران تصمیم گرفت تا قضاوت نهایی را به مسئولان عالیرتبه فدراسیون جهانی بسپارد و نظر شخص رافائل مارتینتی رئیس فیلا را جویا شود. اما تأیید شفاهی و ضمنی مارتینتی کافی نبود وکار به نامه‌نگاری کشید. نامه‌ای از سوی مسئولان فدراسیون کشتی به مارتینتی ارسال شد و چندی بعد رئیس فدراسیون جهانی کشتی، با اعلام ناآگاهی از نام و ملیت کشتی‌گیران فیلم مورد نظر، رأی داوران را تأیید کرد.
فدراسیون کشتی هم شادمان از این اتفاق و صحت قضاوت دیدار 74 کیلوگرم، اصل‌نامه و پاسخ رافائل مارتینتی را از طریق سایت رسمی خود منتشر کرد. سندی که نشان داد پایه‌های دیپلماسی بین‌المللی کشتی ایران لرزان است و آبروی ورزش اول کشور در نهادهای بین‌المللی در معرض تهدید. شاید اگر کمیته روابط بین‌الملل فدراسیون کشتی، بعد از استعفای مهدی خالدی، رها نمی‌شد، امروز شاهد این اتفاق نبودیم.
ماجرا از این قرار است که نامه فدراسیون به مارتینتی، از سوی دبیر فدراسیون کشتی و با ایمیل شخصی او ارسال شد. در این نامه که مجموعاً 4 خط است، علاوه بر چندین و چند غلط املایی، انبوهی از اشتباهات و خطاهای نگارشی وجود دارد که اساساً نامه مذکور را از شکل نامه‌های اداری و رسمی خارج کرده است. همانطور که در تصویر فوق می‌بینید در این نامه کلمات بسیار پیش‌پا افتاده انگلیسی همچون واژه copy به اشتباه coppy نوشته شده و بدتر آن‌که نام کشور گرجستان Georgia به اشتباه Gorgia درج شده و همین باعث شده تا مارتینتی در نامه خود صراحتاً بگوید: «یاد آور می‌شوم که من نمی‌دانم ملیت کشتی‌گیر مورد اشاره شما چیست؟»
برای دیدن این شاهکار در سایز بزرگتر روی آن کلیک کنید!
این در حالی است که در فدراسیون کشتی که حالا رقمی نزدیک به 5 میلیارد تومان بدهی وجود دارد حدوداً 5 مترجم به صورت قراردادی یا پیمانکاری و یا حتی پاره وقت فعالیت می‌کنند ولی با وجود این، چنین نامه‌نگاری ساده‌ای نیز با اشتباهات متعدد همراه شده‌است. حال قضاوت با مردم، آیا نامه‌نگاری‌های این چنینی، به اعتبار و آبروی کشتی ایران در مجامع رسمی و بین‌المللی‌آسیب نمی‌زند؟