سردار احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی، در گفت‌وگویی با روزنامه کیهان، درباره موضوعات مختلفی سخن گفته است.
گزیده‌ای از این گفتگو را که از سوی خبرآنلاین منتشر شده می‌خوانید
- امنیت نسبی است. اگر شما یک جایی بروید و ببینید فردی حجاب نامناسبی دارد طبیعی است که احساس بدی به شما دست خواهد داد و احساس ناامنی می‌کنید.درحالی که اگر یک شهروند اروپایی در این جمع باشد نه تنها احساس ناامنی نمی‌کند بلکه به پوشیدگی او نسبت به خودش احساس دیگری می‌کند که قطعا احساس ناامنی نیست. بنابراین این مساله بیشتر برمی‌گردد به معیارهای ارزشی هر خانواده.
- تهران را مقایسه کنیم با پایتخت یک کشور اروپایی. ساعت 7 بعداز ظهر ببینید چقدر جمعیت در خیابان‌های یک کشور اروپایی درحال قدم زدن هستند. خواهید دید که بسیار اندک هستند، اما در خیابان های ما اینطور نیست؛ تا نیمه شب هم انبوه جمعیت در خیابان‌های تهران در حال آمد و شد هستند. احساس ناامنی هم نمی‌کنند.
- متاسفانه رشد کمی رسانه‌ها متناسب با رشد کیفی آنها نیست و اخلاق رسانه‌ای ما رشد نکرده است. در هیچ جای دنیا رسانه‌ها آزادی عمل به آنگونه که ما فکر کنیم که هر کاری دلشان می‌خواهد می‌توانند بکنند ندارند. موظف هستند در یک چارچوبی که ضامن منافع ملی و امنیت ملی باشد فعالیت کنند. یعنی هیج رسانه‌ای حق ندارد امنیت روانی و اخلاقی جامعه را به خطر اندازد. هیچ جای دنیا اجازه نمی‌دهند که رسانه‌ای اخبار حوادث را طوری به مخاطبین منتقل کند که انگار راه های سرقت را آموزش می‌دهد.
- آیا کار روزنامه‌ای که 8 صفحه خود را اختصاص به حوادث می‌دهد و نام آن را هم - «شوک!» می‌گذارد قابل تامل نیست؟! باید از این ها پرسید که اصلا شوک برای مردم چیز خوبی است؟!
- اگر ماجرای «گشت نسبت» یادتان باشد. یک عده‌ای با یک سری کارهای جعلی به نام نیروی انتظامی راه انداخته بودند و جلوی مردم را می‌گرفتند. آنها کارشان را بانیت خوانی پیش می‌بردند. حتی در وسط خیابان برگه جریمه صادر می‌کردند. مثلا برای ناخت و لاک ناخن جریمه 75 هزار تومانی صادر می‌کردند. اصلا چنین گشتی در نیروی انتظامی وجود خارجی نداشت. به طوری که با شکایت ما آن افراد دستگیر شدند. حتی مسوولان مجله ی که خودسرانه دست به این کار زده بودند عذرخواهی هم کردند.
- آقای رییس جمهور در همان شرایط فتنه 88 بعد از انتخابات رسما اعلام کردند که ما با شکل اجرای قانون عفاف و حجاب مخالفیم و اعلام کردند که نیروی انتظامی تحت امر ما نیست. البته نگفتند خودسر عمل میکنیم، لطف کردند گفتند نیروی انتظامی تحت امر ما نیست. خب معلوم است که ما خودسر نیستیم و سرخود هم عمل نمیکنیم. قانونی است که باید اجرا شود و نیروی انتظامی مسٔوول اجرای آن است. همان موقع ایشان با بنده صحبت کردند و پیشنهادشان این بود که می‌گفتند؛ متخلفین از عفاف و حجاب، همین تیپ های مانکنی پراکنده در خیابانها را چهار گروه کنیم و برخورد با آنها نیز متناسب با گروهی باشد که درٓان قرار دارند. گروه اول کسانی که نیات سیاسی دارند و برای دهن کجی به نظام دست به این کارها میزنند، گروه دوم زنان بدکاره خیابانی، گروه سوم مانکن‌ها، کسانی که نیروهای استخدام شده تولیدکننده‌های لباسهای مبتذل غربی به حساب می‌آیند که در قبال دریافت مبلغی پول این لباسها را می پوشند و در خیابانها می‌گردند تا برای تولید کننده مشتری پیدا کنند. گروه چهارم هم غافلین هستند که معمولا بیشترین افراد را در خود جای می‌دهند. پیشنهاد این بود که با سه گروه اول برخورد شود و گروه چهارم یعنی غافلین را با ارشاد و نصیحت به خانه‌هایشان راهی کنیم. پیشنهاد و طرح خوبی بود اما سوال ما این بود که با چه مکانیزمی نیت اینها را بفهمیم و چه جوری در این گروه ها قرارشان دهیم. بنده همان جا به آقای احمدی نژاد با توجه دادن به آن سابقه عرض کردم که "گشت نسبت" برای ما درست کردند با این پیشنهاد شما فردا "گشت نیت" را هم به ما می‌بندند. در این طرح اولین سوالی که خواهند پرسید این است که شما نیت ما را از کجا متوجه شدید، یا از کجا متوجه شدید که ما داریم دهن کجی سیاسی میکنیم، از کجا می‌دانید که ما ضد انقلاب یا بدکاره ایم. مگر بدکارگی به این راحتی‌ها قابل اثبات است؟! لذا وقتی اجرای این پیشنهاد میسر نشد، گفتند؛ پس فتیله رسانه‌ای آن را پایین بکشید ما هم گفتیم حالا که احساس می‌کنید برای مردم مشکل درست میکنیم کارهایمان را کمتر رسانه‌ای میکنیم!
- یواشکی که نمی‌شود فساد را از کشور پاک کرد. مگر این بدحجاب ها یواشکی آمده‌اند در خیابان خودنمایی می‌کنند و به فساد و انحراف این جامعه مشغول هستند که ما یواشکی کار خودمان را بکنیم؟! کار فرهنگی و نصیحت و ارشاد هم جای خود را دارد. ما که ان را تعطیل نکرده‌ایم.
- 95 درصد کسانی که توسط این گشت‌ها (گشت ارشاد) احضار می‌شوند و سپس آزاد می‌شوند تکراری نیستند. یعنی اولین بار است که مرتکب چنین خطایی می‌شوند. خب اینها با رفتار درست و به روش‌های صحیح با حضور پدر و مادرشان مشاوره و نصیحت می‌شوند. تعهد می‌دهند و سپس آزاد می‌شوند. شاید برای بار دوم نیز دچار خطاهای مشابه شوند. ولی برای بار سوم بسیار نادر است. این نشان می‌دهد این روش بسیار تاثیرگذار است. اگر نام این کار فرهنگی نیست پس چیست؟ اگر می خواستیم با متر قانون حرکت کنیم به خاطر اینکه جرم صورت گرفته باید پرونده تشکیل می‌شد و به دادسرا می‌رفت و حکم صادر می‌شد. اما با توافقی که با دستگاه قضایی داریم سعی کرده‌ایم با این روش از این روند جلوگیری کنیم.
- در پاسخ به این اظهارنظر (شما به جای بستن رستوران ها و کافی شاپ‌ها بروید کار فرهنگی بکنید و بگذارید مردم خودشان راه خودشان را انتخاب کنند) این یک تفکر و نگاه لیبرالی از جنس فرهنگی است. این ها به اشتباه فکر می‌کنند غربی‌ها با این همه رسانه‌هایی که در اختیار دارند می‌گذارند که ملت‌ها خودشان راه شان را انتخاب کنند. مثلا خیال می‌کنند که هالیوود بیکار می‌نشیند تا مردم راه خودشان را پیدا بکنند. ما فکر میکنیم کشور ما نیز به عنوان یک نظام اسلامی به جای تسلیم شدن در برابر این گونه تفکرات باید ادعای فرهنگ سازی داشته باشیم و از ارزش‌هایمان دفاع کنیم. به نظر صاحبان این تفکر این همه انبیا و اولیا و ائمه برای چه امدند و چرا در حدود اسلامی این همه حد و تعزیرات برای شراب و قمار و سرقت دیده شده است؟ به نظر بنده این تفکر هیچ وجاهت شرعی و قانونی ندارد.
- (در پاسخ به تعداد بازداشتگاه های رسمی نیروی انتظامی) آمار دقیق ندارم. ولی بازداشتگاه‌هایی که رسمی هستند عمدتا تحت نظارت اداره آگاهی پلیس مواد خدر و سپس پلیس امنیت قرار دارد و تعداد کمی هم در مراکز استان‌ها و برخی شهرهای بزرگ و کوجک قرار دارد. بازداشتگاه‌ها از سازمان زندان‌ها ابلاغ رسمی دارند.
- (درباره شکنجه متهمان) طبیعتا اگر چیزی تحت این عنوان صورت بگیرد در این مقطع (بازجویی) رخ می‌دهد. در مرحله دستگیری هم ممکن است یکی را دستگیر بکنند. اگر مقاومت کرد مامور امکان دارد او را به شدت کتک بزند. اگر متهم موقع دستگیری مقاومت نکند کتک زدنش ممنوع است. کتک زدن برای شکستن مقاومت متهم در برابر قانون است. اما به محض دستگیری و زدن دستبند به دست‌ها هیچ ماموری حق کتک زدن ندارد.
- (درمورد پرونده ستار بهشتی) دادستان فعلا اعلام نظر کرده که در این رابطه قتلی صورت نگرفته ولی قصور چرا. از نظر دادستان ماموران می‌توانسنند رفتارهایی داشته باشند که از مرگ وی پیشگیری کند. مثلا هیچ نیازی و ضرورتی به تحویل متهم برای بازجویی در روزهای تعطیل که معمولا بازجویی هم تعطیل استُ نبود و می توانستیم این کار را روز یکشنبه و دوشنبه بعد از پایان تعطیلات انجام دهیم. دومین قصوری که صورت گرفته نگهداری از این متهم پس از تحویل گرفتن از زندان در بازداشتگاهی است که صرفا یک محل اداری است و مجهز به دوربین نیست تا بتوان وضعیت جسمانی و روحی متهم را لحظه به لحظه چک کرد. سومین قصور هم ندادن داروی آرامبخش به متهم بوده که البته نسخه‌ای هم همراه نداشته است.
- این طور نبود که فاحشه‌ها قبل ازانقلاب در یک جا جمع بودند بلکه به رغم وجود آن مکان، درکل تهران پراکنده بودند. حتی در مسیر مدرسه‌ای که در خیابان دماوند می‌رفتم از این زنها بودند با ظواهری کاملا زننده و محرک و حتی خطرناکتر از الان. خیلی آشکارا همه جای تهران بودند و این طور نبوده که همه جا جلویشان را می‌گرفتند. حالا شاید یک پاسبانی هم می آمد یکی را دستگیر می‌کرد و می‌برد، اما فردا باز همانها سرجایشان بودند. این که می گویید تعدادشان زیاد شده است اتفاقا این طور نیست و آمارها نشان می‌دهد که تعدادشان خیلی پایین هم آمده است.
- بنده 7 سال است که پیشنهاد راه‌اندازی پلیس اقتصادی را به دستگاه اقتصادی داده‌ام و ٓان را مطالبه کرده‌ام. ولی اصولا دستگاه اقتصادی نظارت گریز است نه نظارت پذیر درحالی که وجود پلیس اقتصادی یک ضرورت است. بنده معتقدم مراقبت از یک سد تا آبش سرریز نشود یا شکسته نشود. آسان تر است از ترمیم ده ها هزار خانه که تخریب می‌شود، بنابراین ما اگر پلیس اقتصادی راه بیندازیم و از جرایم در این عرصه پیشگیری کنیم بهتر است یا هزاران کلاهبردار و سکه فروش و ارز فروش و از این قبیل افراد را دستگیر کنیم؟ معلوم است که فساد را از سرچشمه مهار کنیم کم هزینه تر خواهد بود.
- هرکس ادعا کند که می‌تواند یک شبه همه کارها را درست کند مطمٔین باشید که یک جای کارش میلنگد. پلیس که هر روز برای گشت بیرون میرود هیچ آمادگی قبلی برای برخورد با کسی را ندارد، اما سارقین وقتی برای شکار از آشیانه خود خارج می‌شوند می‌دانند برای چه بیرون آمده‌اند، طرح دارند، نقشه دارند در ضمن کارشان هم مشابه هم نیست تا پلیس در این طور مواقع قدرت تصمیم گیری به هنگامی داشته باشد و از قبل نیز نمی‌توان به وی دیکته کرد لذا اینجاست که ما باید عنصر هوشمندی در افراد و تواناییها را طوری ارتقا دهیم که در مواجهه با صحنه‌های مختلف بتوانند بهترین تصمیم را بگیرند و بهترین اقدام را بکنند ولی در هر صورت احتمال خطا وجود دارد. وقتی پلیس 110 راه‌اندازی شد در ابتدای کار میانگین سرعت حضور در محل حادثه 20 دقیقه بود، الان به 7 دقیقه رسیده است. پلیس روزانه در کل کشور 2000 عملیات ضد سرقت انجام می‌دهد. از این تعداد 10 فقره الی 20 فقره اش ضعیف از آب در میٓاید پس بقیه عملیات ها که خیلی از انها را نمی‌توان گفت چه می‌شود؟ لذا طبیعی است که در بعضی از موارد این اتفاقات بیفتد، ولی ما این ها را هم کنترل میکنیم و آسیب شناسی میکنیم. در حال حاضر براساس برآورد به عمل آمده میزان نارضایتی مردم از پلیس 110 در ابتدای کار 25 درصد بود ولی الان این نارضایتی به 12 الی 13 درصد رسیده است. به نظرمن 85 درصد هم نمره خوبی است.
- فکر می‌کنید برای افرادی که چنین فتنه‌ای (فتنه 88) را به پا کردند و کارهایی که کردند حصر خانگی کافی بود؟! قطعا در هر جای دنیا چنین اتفاقی می‌افتاد با عوامل آن برخورد خیلی شدیدتری می کردند. اما چرا نشد؟ طبیعی است، زیرا که ما داریم در یک نظام متصف به ولایت فقیه و در یک حکومت اسلامی که الگویش را امیرالمٔومنین قرار داده است زندگی میکنیم. حضرت امیر برخوردش با طلحه و زبیر ناکث و پیمان شکن در جنگ جمل چگونه بود؟ حضرت امیر دستور دادند با زبیر کاری نداشته باشید بگذارید برود با اینکه از سران فتنه بود و مستوجب مرگ و وقتی خبر آوردند که عده ای زبیر را کشته‌اند، حضرت ناراحت شدند و حتی گریه کردند. مصداق امروز این افراد پیمان‌شکن آقایان موسوی و کروبی و تعدادی دیگر هستند. میخواهم بگویم ما در چنین نظامی هستیم. و شما هم احتمال دهید که از این ملاحظات نیز در کار بوده است یعنی دستگاههای انتظامی و امنیتی و قضایی به وظیفه خودشان عمل کرده‌اند و تشکیل پرونده داده‌اند ولی در یک مصلحت بالاتری معامله طلحه و زبیر با اینها شده است. به نظر من این هم جای تٔامل دارد یعنی ما نباید در این طور مواقع به افراط عمل کنیم و مصلحت جامعه اسلامی را نادیده بگیریم شاید یک وقتی ایجاب کند "زبیری" را که در جنگ جمل شمشیر روی امیرالمٔومنین کشیده است ٓازاد بگذارند. قرار بود واقعا با اینها برخوردهای جدی کنیم ولی آقا اجازه ندادند. در یک جلسه‌ای بعدازفتنه روز عاشورا ما به ایشان عرض کردیم که یک تعداد از کسانی که در این فتنه دخیل هستند باید دستگیر شوند. فرمودند بروید ابتدا احراز کنید بعد بیاورید پیش من از من مجوز بگیرید. بعد از احراز یک لیست 40 نفره بردیم فرمودند؛ این چند نفر بامن، یعنی ایشان همان الگوی امیرالمومنین را در مورد این چند نفر در نظر گرفتند که البته امیدواریم قدر این عطوفت را بدانند و این فتنه را تبدیل به نهروان نکنند.
- در پاسخ به این سوال (در قضیه بازگرداندن آقای خاوری انتظار این بود که نیروی انتظامی از طریق اینترپل بتواند کاری انجام دهد؟) اینترپل نه دادگاه دارد نه دستگاه قضایی . هر کشوری که احکام قضایی فردی را صادر می کند به اینترپل اطلاع می‌دهد، آنها هم تحت پیگرد قرار می‌دهند. منتها کشورها خودشان را ملزم نمی‌بینند که با پروتکل‌های پلیس بین الملل همراه باشند یا ملزم باشند که با آنها همکاری کنند، در واقع گزینشی عمل می‌کنند و هیچ دستگاهی هم نیست که بتواند به آنها الزام کند.