پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
آیا با تغییر فصل‌ها دچار عطسه، خارش یا آبریزش چشم می‌شوید؟ اگر پاسخ مثبت است، ممکن است به آلرژی گرده مبتلا باشید؛ دریافت تشخیص قطعی از یک متخصص آلرژی اولین گام برای لذت بردن دوباره از فضای باز است. در حالی که درمانی برای آلرژی گرده وجود ندارد، کالج آمریکایی آلرژی، آسم و ایمونولوژی (ACAAI) روش‌های درمانی و تغییرات سبک زندگی متعددی را برای کاهش علائم شما پیشنهاد می‌کند.
آلرژی به گرده چیست؟
به گزارش انتخاب و به نقل از هلث دی؛ آلرژی به گرده زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه گرده‌ها - ذرات ریز درختان، چمن‌ها و علف‌های هرز - را به‌عنوان تهدید شناسایی می‌کند. در پاسخ، سیستم ایمنی هیستامین و سایر مواد شیمیایی آزاد می‌کند و علائمی مانند عطسه، آبریزش بینی، خارش چشم و احتقان را ایجاد می‌کند. گرده‌هایی که این علائم را ایجاد می‌کنند معمولاً در بهار از درختان، در تابستان از چمن‌ها و در پاییز از علف‌های هرز مانند ابروسیا آزاد می‌شوند.
علل شایع آلرژی به گرده
درختان، چمن‌ها و علف‌های هرز گرده تولید می‌کنند تا سایر گیاهان را بارور کنند. برخلاف گرده‌های سنگین و چسبناک گیاهانی مانند گل رز - که توسط حشرات گرده‌افشانی می‌شوند - گرده‌های آلرژی‌زا کوچک، سبک و هوابرد هستند و می‌توانند مسافت‌های طولانی را طی کنند.
محرک‌های شایع آلرژی گرده عبارتند از:
• درختان: بلوط، توس، سرو، نارون، زبان‌گنجشک، گردو، چنار، افرا، سروکوهی، زیتون و گردو
• چمن‌ها: تیموتی، جانسون، چمن آبی کنتاکی، برمودا و چمن باغی
• علف‌های هرز: ابروسیا، مریم‌کوهی، خرفه، علف شور، خار روسی و علف هرز کوکلی
فصل گرده بسته به موقعیت مکانی متفاوت است، اما تغییرات اقلیمی باعث شروع زودتر و طولانی‌تر شدن فصل گرده‌افشانی و افزایش غلظت گرده شده است.
علائم آلرژی به گرده
افرادی که به گرده حساسیت دارند ممکن است علائم متنوعی را تجربه کنند، از جمله:
• عطسه
• آبریزش یا گرفتگی بینی
• خارش و آبریزش چشم‌ها
• گلودرد
• فشار سینوسی
این علائم ممکن است خواب، تمرکز و کیفیت کلی زندگی شما را مختل کنند.
اگر آسم دارید، گرده ممکن است باعث افزایش سرفه و خس‌خس سینه شود و حتی حملات آسم را تحریک کند. در واقع، اعتقاد بر این است که آلرژی به گرده یکی از دلایل اصلی «اوج آسم در ماه سپتامبر» است که طی آن بستری‌شدن‌ها و مراجعات به اورژانس برای آسم افزایش می‌یابد.
گزینه‌های درمانی برای آلرژی به گرده
اولین گام برای مدیریت آلرژی به گرده، آزمایش توسط متخصص آلرژی است. آزمایش‌های پوستی یا خون می‌توانند تأیید کنند کدام نوع گرده علائم شما را تحریک می‌کند. متخصص آلرژی می‌تواند بهترین درمان را برای محرک‌های خاص شما تعیین کند.
• داروهای بدون نسخه: آنتی‌هیستامین‌هایی مانند «ستیریزین» و «لوراتادین» ممکن است به کاهش خارش و عطسه کمک کنند، در حالی که کورتیکواستروئیدهای بینی مانند «فلوئیتکازون» التهاب و احتقان را کاهش می‌دهند.
• ایمونوتراپی: واکسن‌های آلرژی یا قرص‌های زیرزبانی برای آلرژی به چمن و ابروسیا ممکن است حساسیت به گرده را در طول زمان کاهش دهند.
• بیولوژیک‌ها: در موارد شدید، داروهای بیولوژیک منشأ علائم را هدف قرار می‌دهند و ممکن است برای افرادی که به رینیت آلرژیک مبتلا هستند و پولیپ بینی یا آسم دارند، مفید باشد.
بیشتر درمان‌های آلرژی زمانی بهترین اثر را دارند که حداقل دو هفته قبل از شروع فصل گرده‌افشانی آغاز شوند. این کار از آزاد شدن هیستامین و سایر مواد شیمیایی که علائم شما را ایجاد می‌کنند، جلوگیری می‌کند.
نکاتی برای مدیریت آلرژی به گرده
علاوه بر داروها، گام‌هایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش قرارگیری در معرض گرده و مدیریت علائم خود بردارید:
• پیش‌بینی روزانه گرده را بررسی کنید و در روزهایی که غلظت گرده بالاست، در خانه بمانید.
• پنجره‌ها را بسته نگه دارید و از فیلترهای کارآمد در سیستم تهویه منزل خود استفاده کنید.
• لباس‌ها را مرتب بشویید و سعی کنید حیوانات خانگی را به‌صورت هفتگی حمام کنید.
• پس از حضور در فضای باز دوش بگیرید و لباس‌هایتان را تعویض کنید.
• خانه خود را با جاروبرقی و گردگیری منظم تمیز کنید.
• از شست‌وشوی بینی با محلول آب نمک استفاده کنید تا آلرژن‌ها و مخاط را از سینوس‌ها پاک کنید.
نتیجه‌گیری
زندگی با آلرژی به گرده به معنای ناراحتی مداوم نیست. با داشتن دانش کافی و دریافت حمایت از متخصص آلرژی، می‌توانید تسکین پیدا کرده و زندگی روزمره خود را به‌راحتی ادامه دهید.