چرا همه‌ی فکر و ذکر پوتین، مورخان آینده است؟

الکساندر باونوف، تحلیلگر سیاسی مقیم مسکو، در صفحه‌ی توییتر خود نوشت: یک تفاوت قابل توجه بین سال ۲۰۱۴ و اکنون وجود دارد. در سال ۲۰۱۴ برای کرملین بسیار مهم بود که حمایت مردمی از تسلط بر کریمه را نشان دهد. از این رو نمایش‌های گسترده، کنسرت‌ها و نامه‌های سرگشاده سلبریتی کلید خورد. کارمندان و دانشجویان دولتی برای این کار بسیج می‌شدند یا پول می‌گرفتند.

به گزارش «انتخاب»؛ او در ادامه نوشت: این بار، هیچ چیز مشابهی وجود ندارد. به نظر می‌رسد پوتین نسبت به جلب حمایت مردمی کاملا بی تفاوت است. او نه مانند یک سیاستمدار که نیاز به حمایت ملت دارد، بلکه مانند شخصیتی در کتاب‌های تاریخ ملی است که فقط به تأیید و تمجید مورخان و خوانندگان آینده اهمیت می‌دهد.

به همین دلیل است که تحت تأثیر قرار دادن او با ابزار‌های معمول سیاسی مثل میزان محبوبیت، بیانیه‌های محکومیت، تحریم‌ها و ... بسیار دشوار است.