پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : قبل از اینکه به این سوال پاسخ داده شود باید روش‌های مختلف تشخیص کووید-۱۹ را بررسی کرد. در حال حاضر سه روش اصلی برای آزمایش این ویروس وجود دارد که شامل آزمایش آنتی‌بادی، آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز یا همان PCR و آزمایش آنتی‌ژن است.
به نقل از نیوز آزمایش آنتی‌بادی، همان‌طور که واژه آن نشان می‌دهد، به دنبال پادتن هایی در جریان خون است که می‌تواند به تعیین اینکه آیا قبلا به این ویروس آلوده شده‌اید، کمک کند. برای انجام این نوع آزمایش معمولا از شما خواسته می‌شود که به کلینیک یا آزمایشگاه مراجعه کرده و آزمایش خون دهید و زمان دریافت آن نیز به آزمایشگاه و نوع بررسی بستگی دارد.
صحت آزمایش‌های آنتی‌بادی در مقایسه با سایر روش‌های آزمایش تا حدودی نامشخص است. با توجه به اظهارات مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها(CCD) یک آزمایش آنتی‌بادی تنها برای تعیین دقیق اینکه فردی قبلا عفونت داشته است یا آنتی‌بادی‌های ویروسی دارد، کافی نیست؛ به همین دلیل آزمایش مجدد آنتی‌بادی برای تایید نتایج توصیه می‌شود. عدم قطعیت این آزمایش به افراد واکسینه شده نیز تعمیم می‌یابد و ممکن است به دلیل تولید آنتی‌بادی‌ها در پاسخ به واکسن این جواب مثبت باشد.
۲ نوع آزمایش دیگر به نام آزمایش‌های ویروسی وجود دارد که بر نمونه‌ای از سواب دهانی یا بینی تکیه می‌کند. آزمایش PCR مانند آزمایش آنتی‌بادی به طور کلی در آزمایشگاه توسط یک متخصص پزشکی انجام می‌شود. بسیاری از کارشناسان آن را دقیق‌ترین و مطمئن‌ترین روش آزمایش کووید-۱۹در دسترس عموم می‌دانند اما جواب آن سریع ارائه نمی‌شود؛ به همین دلیل محبوبیت تست‌های سریع در منزل به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
آزمایش‌های سریع با جستجوی آنتی‌ژن‌ها، پروتئین‌هایی که در سطح ویروس قرار دارند، ویروس را تشخیص می‌دهد. نتایج سریع این نوع آزمایش آن را برای بسیاری از افراد به انتخابی مطلوب تبدیل کرده است. در حالی که این کیت‌های خانگی ممکن است اولین انتخاب برای افراد مضطرب باشد که خواهان پاسخ سریع هستند اما باید در نظر گرفت که نتایج به چه معناست و چقدر می‌توان بر اساس این آزمایش‌ها میزان آلودگی را کرد.
پیا مک دونالد، اپیدمیولوژیست بیماری‌های عفونی و محقق بهداشت عمومی، جوانب مثبت و منفی کیت خانگی و دیگر آزمایش‌های کووید-۱۹ را بررسی می‌کند.
وی در مورد صحت آزمایش سریع در منزل می‌گوید: کیت‌های خانگی که بدون ارسال نمونه به آزمایشگاه نتیجه را مشخص می‌کند، همه آزمایش‌های آنتی‌ژن است که به آزمایش سریع معروف شده اما آزمایش‌های آنتی‌بادی و PCR افراد را ملزم می‌کند که به یک متخصص بهداشت مراجعه کنند.
در حال حاضر کیت‌های مختلف تست سریع، موجود و دقت آن بسیار متفاوت است. اکثر آن هنوز در محیط‌های مختلف مانند خانه‌ها، محل کار و مدارس به‌طور دقیق یا گسترده آزمایش نشده‌اند. به طور کلی برای فرد دارای علائم کووید-۱۹ این تست‌های آنتی‌ژن دقیق‌تر است اما اگر فردی علائم آلوده شدن به ویروس را نداشته باشد، برای این نوع تست دقت کمتری در نظر گرفته می‌شود.
یک آزمایش سریع قطعات پروتئین ویروس سارس-کوو-۲ را بررسی می‌کند؛ بنابراین یک آزمایش مثبت بستگی به این دارد که نمونه جمع‌آوری شده دارای پروتئین کافی برای تشخیص با کیت آزمایش خانگی باشد. کیت‌های آزمایش خانگی استاندارد نیست؛ بنابراین ممکن است فرد به پروتئین قابل تشخیص کمابیش نیاز داشته باشد تا نتیجه آزمایش مثبت یا منفی شود. دریافت پروتئین کافی برای تشخیص بستگی به آزمایش خاص مورد استفاده کیفیت نمونه جمع‌آوری شده از فرد و میزان ویروس در بدن دارد. منفی‌های کاذب در این نوع بیشتر از آزمایش مبتنی بر PCR است؛ به این معنی که ممکن است فردی آزمایش خانگی بدهد و نتیجه آن منفی نشان داده شود اما واقعا ممکن است او به این ویروس مبتلا شده باشد.
در آزمایش PCR مواد ژنتیکی ویروس جستجو می‌شود و پردازش آزمایشگاهی نمونه شامل توسعه مواد ژنتیکی است؛ به طوری که شانس تشخیص آن در صورت وجود بسیار خوب است. بنابراین در مقایسه با آزمایش آنتی‌ژن به کیفیت نمونه جمع‌آوری شده و یا میزان ویروس فرد وابستگی کمتری وجود دارد. منفی‌های کاذب در آزمایش PCR کمتر از آزمایش مبتنی بر آنتی‌ژن است؛ یعنی فردی که آزمایش PCR می‌دهد و نتیجه منفی است، می‌تواند اطمینان بیشتری داشته باشد که به ویروس آلوده نشده است.
کیت‌های آزمایش خانگی فرد را ملزم می‌کند تا با استفاده از سواب استریل نمونه‌ای از مایع بدن را از بینی یا گلو جمع‌آوری کند. سپس مرحله دوم وجود دارد که در آن فرد محلول را به سواب اضافه کرده و اجازه می‌دهد تا سواب و محلول برای مدت زمان مشخص قبل از ظاهر شدن نتیجه در کیت قرار بگیرند. این نوع آزمایش شباهت‌هایی با آزمایش بارداری خانگی دارد.
کیت آزمایش خانگی می‌تواند عفونت ویروس از جمله نوع دلتا را تشخیص دهد اما این کیت برای تمایز انواع مختلف تنظیم نشده است؛ به این معنی که یک آزمایش خانگی نشان نمی‌دهد که فرد به چه نوع ویروسی آلوده شده است.
افرادی که از کیت‌های تست خانگی استفاده می‌کنند، باید دستورالعمل‌ها را با دقت بخوانند و رعایت کنند. آزمایش منفی باید با احتیاط تفسیر شود زیرا احتمال نتیجه منفی کاذب وجود دارد. یک آزمایش PCR که شامل پردازش آزمایشگاهی است، قابل اطمینان‌تر و دقیق‌تر خواهد بود؛ حتی اگر دریافت نتایج بیشتر از آزمایش آنتی‌ژن سریع طول بکشد. در شرایطی که دانستن ابتلا فرد به بیماری کووید-۱۹ بسیار حیاتی باشد، آزمایش PCR بهتر است.
ایسنا