صفحه نخست

تاریخ

ورزش

خواندنی ها

سلامت

ویدیو

عکس

صفحات داخلی

۱۲ آذر ۱۴۰۳ - ساعت
کد خبر: ۶۳۰۶۳۷
تاریخ انتشار: ۵۳ : ۱۴ - ۰۹ مرداد ۱۴۰۰
میثم کزازی کارگردان فیلم سینمایی «شین» در نشست این فیلم بیان کرد که «شین» فیلم ترسناک نیست.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

میثم کزازی کارگردان فیلم سینمایی «شین» در نشست این فیلم بیان کرد که «شین» فیلم ترسناک نیست.

 به نقل از روابط عمومی پروژه، جلسه نقد و بررسی فیلم سینمایی «شین» به کارگردانی میثم کزازی و تهیه کنندگی شهاب حسینی در اندیشکده مستقل فرهنگ و هنر با حضور میثم کزازی، محمود پاک‌نیت، علیرضا برازنده، ناهید مسلمی، افسانه ناصری برگزار شد.

در ابتدای این نشست میثم کزازی کارگردان جوان «شین» درباره برداشت قصه اصلی فیلم از یک داستان واقعی گفت: من اصلاً قصد نداشتم که یک فیلم ترسناک بسازم و فکر می‌کنم این روزها آنقدر فیلم‌ها اتمسفرهای شبیه هم دارند که این اگر بگوییم فیلم ترسناک در حق این فیلم ظلم می‌شود. «شین» در حقیقت یک درام خانوادگی است که از چاشنی دلهره برای آن استفاده کردیم. ما هیچ حرکت دوربین عجیب یا جلوه‌های ویژه عجیب در این فیلم نداریم چون قصه آن‌قدر خودش کلاسیک بود که دیدم بهتر است دوربین ثابت باشد و قصه جلوی آن روایت شود.

وی در ادامه بیان کرد: این فیلم برای دو سال و نیم پیش است. ما آن زمان در این ژانر غیر از «شب بیست‌ونهم» که سال‌ها پیش ساخته شده فیلم قابل توجه دیگری نداشتیم اما در همین ۲ سال «پوست» و «زالاوا» در سینما ساخته شده و آقای پرستویی هم سریالی با نام «آنها» برای شبکه نمایش خانگی تهیه کرده است.

کزازی درباره تم اصلی قصه فیلم «شین» گفت: زمانی که قصه اصلی را شنیدم و تصمیم گرفتم بر اساس آن این فیلم را بسازم، به ذهنم رسید این یک ظلم است، اثر ظلم در تاریخ می‌ماند و بهتر است تا فرصت داریم در فکر جبران باشیم. ای کاش همه آنهایی که کاری از دستشان برمی‌آید کاری کنند چون در روزهای خوبی به سر نمی‌بریم کاش تا فرصت هست جبران کنیم.

کارگردان فیلم سینمایی «شین» درباره استفاده‌اش از کلیشه‌های فیلم‌های ترسناک توضیح داد: کلیشه‌ها بد نیستند. ما هم از آنها قدری استفاده کردیم. کاراکتر اصلی ما هم مثل همه کاراکترهای فیلم‌های دلهره شجاع‌تر از دیگران است و به جاهایی سرک می‌کشد، برق می‌رود، عروسکی در فیلم وجود دارد و… اتفاقاً کلیشه‌ها الکی که کلیشه نشدند.

وی در ادامه ضمن ابراز خوشحالی از ترکیب بازیگرانی که در «شین» ایفای نقش کردند، گفت: انتخاب بازیگران با شهاب حسینی بود و از اول ممنونم. ما یک کهکشانی از ستاره‌های ارزشمند در این فیلم داریم. برای نقش نوشین با لیلا حاتمی صحبت کرده بودیم، او قصه را خوانده بود و دوست داشت، ولی در نهایت به این نتیجه رسیدیم که نوشین را کسی بازی کند که از قبل او را نشناسیم و چهره جدیدی باشد.

میثم کزازی سپس درباره احتمال اکران فیلمش اظهار کرد: من هم مثل خیلی از هم‌نسلانم دوست داشتم وقتی فیلمی شروع کردم و ساختم، روی پرده دیده شود ولی بعید می‌دانم زندگی بعد از کرونا شبیه به قبل از آن باشد و بتوانم فیلم را اکران کنم. اکران آنلاین هم که تکلیفش مشخص است بعد از یک ساعت فیلم سر از شبکه‌های ماهواره‌ای درمی‌آورد و سرمایه سرمایه‌گذار می‌سوزد.

وی ادامه داد: ۲ سال و نیم پیش فیلم آماده و بهترین زمان اکران یعنی نوروز به آن اختصاص داده شد اما به کرونا خورد و من ابتدا ناراحت شدم. اما بعد به این فکر کردم که ما یک اثر هنری می‌سازیم تا از ما به یادگار بماند و بتواند پیامی را منتقل کند پس همین برایم کافی است.

در ادامه این نشست پرسش و پاسخ که با اجرای احمد ساعتچیان انجام می‌شد، محمود پاک‌نیت یکی از بازیگران پیشکسوت فیلم «شین» روی صحنه آمد و درباره تاثیری که تماشای فیلم بر او گذاشته بود، گفت: من این فیلم را در جشنواره نتوانستم ببینم. امروز خودم محو فیلم شدم، بسیار تاثیرگذار بود و مطمئنم روی همه عزیزان تماشاگر تاثیر داشته، در حقیقت یک نهالی کاشته شده و الان میوه داده است شیرینی و حلاوت و رنگ و بوی این میوه برایم جذاب بود.

پاک‌نیت درباره تماشای نقش‌هایی که ایفا کرده روی پرده سینما اظهار کرد: من هم یک نفر هستم مثل بقیه تماشاگران که فیلم را می‌بینم. برای من هم جذاب است اگر کار خوب باشد، اگر هم بد باشد شرم‌آور است و دوست دارم از سالن بیرون بروم. از تماشای «شین» هم به عنوان یک بیننده لذت بردم فقط احساس کردم ریتم کند است و باید طوری شود که تماشاگران احساس نکنند چیزی زیادی دارند می‌بینند.

افسانه ناصری یکی دیگر از بازیگران فیلم سینمایی «شین» گفت: وقتی فیلمنامه را می‌خواندم فکر می‌کردم با هر سکانس آنچه اتفاقی در سینما می‌افتد ولی اینکه این فیلم اکران نشد خیلی اذیتم کرد.

وی که پس از ۲ سال‌ و نیم برای اولین بار به تماشای فیلم نشسته بود در پایان درباره آن توضیح داد: من فیلمنامه را دوست داشتم ولی الان که فیلم را دیدم متوجه شدم که کارگردانی بهتر از فیلمنامه بود و در حقیقت جایگاه کارگردان در فیلم دیده می‌شود.