جان کری و وندی شرمن برای تعامل با ایران خیلی عجولند / تغییر سیاست خارجی بایدن در قبال تهران یعنی افول واشنگتن در خاورمیانه

ماریا ملوف در «عرب نیوز» متعلق به عربستان سعودی نوشت: با روی کار آمدن دولت بایدن در آمریکا، پر واضح است که این کشور در حال تغییر سیاست خارجی است. یکی از موارد تلاش برای برقراری روابط با ایران پس از خروج دولت ترامپ از توافق هسته‌ای و استراتژی  فشار حداکثری علیه تهران است.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: کاخ سفید آقای بایدن مصر است که از سیاست سلف خود در قبال ایران انتقاد کند. با انتصاب مقامات سابق دولت اوباما مثل وندی شرمن، جان کری و جیک سالیوان گمانه زنی‌های زیادی در مورد چگونگی موضع گیری مقامات اصلی سیاست خارجی این کشور در قبال ایران وجود دارد. به نظر می‌رسد آنها یک استراتژی اولیه برای مذاکره مجدد با ایران دارند تا تلاش کنند تهدیدهای تهران را از بین ببرند.

همزمان با شکل گیری رویکرد دیپلماتیک جدید آمریکا توسط بایدن، وضعیت حقوق بشر در ایران بدتر می‌شود. دولت بایدن در تلاش است تا با عدم تاکید بر مسائل حقوق بشری از تحریک ایران جلوگیری کند، به همن خاطر بایدن احتمالا آزادی تعدادی از زندانیان ایرانی-آمریکایی را پیش شرط از سرگیری احتمالی مذاکرات خود با ایران بر سر توانایی‌های هسته‌ای‌اش نخواهد کرد.

به نظر می‌رسد کری، شرمن و سالیوان در تعامل با ایران عجول خواهند بود. این عجله برخلاف رویه‌های معمول و روشمندی است که هنجارهای منظم دیپلماتیک در چگونگی مذاکره کشورها با یکدیگر به ما می‌گوید. در این حالت، آنها به خاطر تعجیل بیش از اندازه واقعیت‌ها را نمی‌بینند. تمایل آنها به برقراری مذاکرات فوری نوعی اگر نه تلاشی برای کسب رضایت ایران باشد، بلکه درخواستی از تهران برای عدم رفتار تهدید امیز در منطقه است. در مذاکره با هر شریکی همیشه تمایل به تغییر رفتار آن وجود دارد. امید کمی وجود دارد که آمریکا در مذاکره با ایران رفتار این کشور را تغییر دهد.

یک مشکل عمده در مذاکره با ایران این است که این کشور نمی‌خواهد سندی ارائه کند که اثبات کند برنامه هسته‌ای آن برای اهداف غیر نظامی است. از این رو، هر کشوری که با آن مذاکره کند، می‌تواند پیش‌بینی کند که نتیجه نهایی فعالیت هسته‌ای ایران چیست، در واقع هرچه بیشتر با ایران مذاکره کنید،  اهداف آن کمتر مشخص است!

دولت بایدن در حال رسیدن به یک تصمیم گیری زودهنگام و نتیجه ی غیر بالغانه در حوزه سیاست خارجی است و این حداقل در گفتگو با ایران عاقلانه نیست. با این رویکرد موفقیت آمریکا در خاورمیانه رو به افول خواهد گذاشت.