سعیدی، نماینده چابهار: انتقاد به ظریف نباید با زبان توهین بیان می‌شد / بندپی، نماینده نوشهر: مردم نماینده به مجلس نفرستاده‌اند که توهین و فحاشی کند

واکنش‌ها به رفتار و شیوه برخورد شماری از نمایندگان مجلس با وزیر امور خارجه آن‌هم با زبان توهین و تهمت، صدای انتقاد بسیاری از نمایندگان را درآورده و آن را موجب وهن قوه مقننه دانسته و گفتند: وزیر امور خارجه ویترین نظام جمهوری اسلامی است و باید انتقادها با ادب و احترام مطرح شود.

دیروز (یکشنبه) برخی بهارستانی‌ها درحالی صحبت‌های وزیر امور خارجه را قطع و به او توهین کردند که با واکنش‌های اعتراض‌آمیز از سوی شخصیت‌ها و مردم در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مواجه شد.

بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی نوشتند که اتفاق‌های دیروز مجلس شورای اسلامی دور از شأن و جایگاه مجلس شورای اسلامی بوده و مجلسی‌ها با این رویه به دنبال تندروی و جناحی کردن فضای سیاسی کشور هستند تا حفظ منافع ملی.

محمدجواد ظریف در سخنان دیروز خود در مجلس بعد از واکنش‌های تند و توهین‌آمیز شماری از نمایندگان گفت: حرف‌ها و توهین‌ها را به جان می‌خرم و وظیفه دارم به شما گوش جان سپارم. از انتقادها و حتی تندی‌های شما نیز تشکر می‌کنم اما بدانید همه ما در یک کشتی هستیم. آمریکا اصلاح‌طلب، لیبرال، اصولگرا، انقلابی و غیرانقلابی نمی‌شناسد. رژیم صهیونیستی اصلاح‌طلب و اصولگرا نمی‌شناسد؛ با کل ایران و تمامیت ارضی ایران مخالف است.

معین‌الدین سعیدی، نماینده مردم چابهار در مجلس یازدهم درباره حضور دیروز(یکشنبه) وزیر امور خارجه در مجلس و واکنش برخی نمایندگان به ایرنا می‌گوید: روز خوبی برای مجلس جمهوری اسلامی ایران نبود. ممکن است انتقادهایی به ظریف وجود داشته باشد اما نباید با زبان توهین بیان شود تا در راستای تحکیم منافع ملی حرکت کنیم.

سعیدی ادامه می‌دهد: وزیر امور خارجه هر کشوری ویترین آن کشور است و این موقعیت و منزلت برای آقای ظریف هم صادق است. بنابراین باتوجه به عزت و احترامی که نسبت به ایشان وجود دارد باید با ادب و احترام انتقاد انجام شود.

نماینده مردم چابهار در مجلس یازدهم معتقد است صحبت‌های دیروز برخی نمایندگان در برابر وزیر امور خارجه، فرار برای نقد ایشان بود؛ در واقع رفتار بی‌ادبانه صورت گرفت که اصلا درست نبود. همچنین این واکنش‌ها نسبت به آقای ظریف وهن جایگاه وزیر امور خارجه و مجلس بود. وزیری که نماینده نظام جمهوری اسلامی در مجامع بین‌المللی است.

نقد بی‌مایه در شأن مجلس نبود
محمدعلی محسنی بندپی، دیگر نماینده مجلس یازدهم و نماینده مردم نوشهر و چالوس نیز در همین باره می‌گوید: نمایندگان باید اجازه می‌دادند آقای ظریف به طور کامل سخنرانی خود را انجام‌می‌داد و بعد از آن انتقادهایشان را در بازه زمانی مشخص و براساس آداب انتقاد بیان کنند.

بندپی اضافه می‌کند: نمایندگان باید صبوری و متنانت به خرج می‌دادند اما آنچه اتفاق افتاد زیبنده مجلس شورای اسلامی نبود. کار وزیر امور خارجه دیپلماسی است و طبعا همانطور که همه سیاست‌ها، مرجع تصمیم گیری دارد و ایشان براساس همان منوال کار خود را پیگیری می‌کنند.

او همچنین یادآوری می‌کند: همه ملت چشمشان به مجلس شورای اسلامی است. مردم نماینده خود را انتخاب نکرده و به مجلس نفرستاده‌اند که توهین و فحاشی کند.

بندپی در ادامه می‌افزاید: سیستم حکومتی ما به گونه‌ای است که بدون مشورت امری رخ نمی‌دهد و همه مسئولان براساس شیوه‌ای که اتخاذ می‌شود، اختیار پیدا می‌کنند تا کار را انجام دهند. یعنی هر اتفاقی که در حوزه دیپلماسی و مذاکرات اتفاق افتاده از قبل تصمیم‌گیری شده و وزیر امور خارجه نیز برهمان مبنا اختیار پیدا کرده است. حالا اگر وزیری براساس اختیاری که داشته باشد، راهی را به خطا رفت می‌توان او را به مجلس احضار و از او سوال و انتقاد و حتی استیضاح کرد اما با ادبیات درست و موجه نه آنچه دیروز اتفاق افتاد.

نماینده مردم نوشهر همچنین می‌گوید: نقد بی‌مایه و توهینی که اتفاق افتاد هرگز در شان و جایگاه وزیر و مجلس نبود و اصلا زیبنده مجلس نیست.

فرار به جلو نکنید
غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی رئیس فراکسیون مستقلین مجلس دهم در مطلبی که در روزنامه آرمان ملی منتشر شده، به تلاش در مجلس برای طرح سوال از رئیس جمهوری اشاره کرده و آورده است: شجاعتی وجود ندارد که همه زیربار مسئولیت مشترک بروند. اداره کشور مسئولیتی مشترک است. می‌گویند قوه مجریه؛ یعنی رئیس‌جمهوری کسی است که اجراکننده است. اجراکننده اوامر و دستورات اسناد بالادستی، سیاست‌های ابلاغی، قانون اساسی و اموری که مجلس به او مجوز می‌دهد یا تکلیف می‌کند. اکنون به جای این کارهایی که شائبه تسویه‌حساب سیاسی یا آدرس غلط دارد در به‌وجودآمدن فضای اقتصادی موجود همه به اشکال و دلایل مختلف مقصرند.

جایی سکوت کردیم، جایی حرف نزدیم، جایی گذشتیم و جایی جرات انجام کاری را نداشتیم. در جایی باید در مقابل سیاست‌هایی می‌ایستادیم اما نایستادیم و نتیجه این شد.

اینکه برخی می‌گویند چرا شرایط کشور اینگونه است باید گفت چرا خود این مجلس هیچ برنامه‌ای ندارد و طرحی که به درد جامعه بخورد را تصویب نکرده است؟

مجلس را ایجاد نکرده‌اند که فقط سوال بپرسند. نمی‌گویم سوال نکنند اما در این شرایط که کرونا، شرایط بغرنج اقتصادی، تحریم و... که ترامپ تمام پیچ‌ها را بسته واقعا جای سوال از رئیس‌جمهوری است؟

اکنون خود آمریکایی‌ها نیز عاجزانه مانده‌اند که ایران چگونه در این شرایط خود را حفظ کرده است. مدام می‌گویند اقتصاد ایران فرومی‌پاشد اما شاهدند که مساله‌ای برای کشورمان پیش نمی‌آید. هر کشوری، همین کشورهای عربی همسایه اگر جای ما بودند تاکنون هزار تکه شده بودند. اکنون باید وحدت انسجام، وفاق در جامعه و میان دستگاه‌ها حاکم باشد، نه هر کسی بخواهد مچ دیگری را بگیرد. این کاملا استراتژی اشتباهی است.

اصحاب رسانه ورود کنند که چرا مجلس فقط می‌خواهد زمان را بکشد. بعدا نیز بگوید که ما فقط سوال کردیم. خب سهم و تقصیر خودتان در این سوالات چقدر است؟ چرا فرافکنی و فرار به جلو می‌کنید. در این مجلس بجز فرار به جلو، هجمه‌کردن، داد و بیداد کردن، اتهام زدن و فراکسیون عدس و سیر تشکیل دادن کاری دیگری برای انجام دادن ندارند؟

بگویید در این مدتی که آمدید کدام برنامه را پیش بردید؟ مگر نمایندگان مجلس در دوره دهم که از رئیس‌جمهوری سوال کردند چه گلی به سر این کشور زده شد که حال مجلس یازدهمی‌ها به این امر مبادرت ورزند؟ با این اقدامات که کار انجام نمی‌شود. این تضعیف است. تضعیف هر کدام از ارکان و قوا به ضرر کشور.

نمایندگان به جای سوال از رئیس‌جمهور به دولت کمک کنند. ببینند دولت چه مجوزی می‌خواهد آن را برای تسریع در امور و حل مشکلات صادر کنند. مجلس و دولت باید در محیط تعاملی بنشینند و به حل مشکلات بپردازند. الان اصلا وقت محاکمه یکدیگر نیست، بنابراین فرار به جلو نکنید.